| (เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา -imperatival- มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: imperative) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | Imperatival | a. (Gram.) Of or pertaining to the imperative mood. [ 1913 Webster ] | | Imperative | a. [ L. imperativus, fr. imperare to command; pref. im- in + parare to make ready, prepare: cf. F. impératif. See Perade, and cf. Empire. ] 1. Expressive of command; containing positive command; authoritatively or absolutely directive; commanding; authoritative; as, imperative orders. [ 1913 Webster ] The suit of kings are imperative. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] 2. Not to be avoided or evaded; obligatory; binding; compulsory; as, an imperative duty or order. [ 1913 Webster ] 3. (Gram.) Expressive of command, entreaty, advice, or exhortation; as, the imperative mood. [ 1913 Webster ] | | Imperative | n. (Gram.) The imperative mood; also, a verb in the imperative mood. [ 1913 Webster ] | | Imperatively | adv. In an imperative manner. [ 1913 Webster ] |
| |
| | | imperative | (อิมเพอ' ระทิฟช) adj. ซึ่งเลี่ยงไม่ได้, จำเป็น, เชิงบังคับ -n. คำสั่ง, ความจำเป็น, ข้อบังคับ, กฎเกณฑ์, น้ำเสียงขอร้องหรือเป็นเชิงบังคับ, มาลาเชิงบังคับของไวยากรณ์ | | imperative statement | หมายถึง คำสั่งในภาษาระดับสูง (high level language) ที่สั่งให้เครื่องคอมพิวเตอร์ลงมือทำการ คำสั่งเหล่านี้ ตัวแปลโปรแกรม จะแปลเป็นภาษาเครื่อง (machine language) ก่อน แล้วเครื่องจึงจะปฏิบัติตาม เช่น ข้อความสั่งทำการกำหนดให้ A = 2 ถ้าเครื่องคอมพิวเตอร์พบคำสั่งนี้ ก็จะลงมือทำหาร ด้วยการนำ 2 ไปเก็บไว้ในหน่วยความจำช่องหนึ่งที่มีอยู่ (address) แล้วกำหนดชื่อที่เก็บนั้นว่า A เป็นต้นมีความหมายเหมือน excutable statement | | categorical imperative | n. กฎที่ว่าการกระทำของคนนั้นควรเป็นการบริหารซึ่งเป็นพื้นฐานของกฎทั่วไป |
| | imperative | (adj) เชิงบังคับ, จำเป็น, ซึ่งเลี่ยงไม่ได้ | | imperative | (n) คำสั่ง, ข้อบังคับ, กฎเกณฑ์, ความจำเป็น |
| | imperative language | ภาษาเชิงคำสั่ง [ มีความหมายเหมือนกับ procedural language ] [คอมพิวเตอร์ ๑๙ มิ.ย. ๒๕๔๔] |
| | | | | | imperative | (n) some duty that is essential and urgent | | imperative | (adj) requiring attention or action, Ant. beseeching | | imperative | (adj) relating to verbs in the imperative mood | | imperatively | (adv) in an imperative and commanding manner, Syn. peremptorily | | imperative mood | (n) a mood that expresses an intention to influence the listener's behavior, Syn. imperative, imperative form, jussive mood | | imperativeness | (n) the state of demanding notice or attention, Syn. insistency, pressure, insistence, press | | imperativeness | (n) the quality of being insistent, Syn. instancy |
| | Imperative | a. [ L. imperativus, fr. imperare to command; pref. im- in + parare to make ready, prepare: cf. F. impératif. See Perade, and cf. Empire. ] 1. Expressive of command; containing positive command; authoritatively or absolutely directive; commanding; authoritative; as, imperative orders. [ 1913 Webster ] The suit of kings are imperative. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] 2. Not to be avoided or evaded; obligatory; binding; compulsory; as, an imperative duty or order. [ 1913 Webster ] 3. (Gram.) Expressive of command, entreaty, advice, or exhortation; as, the imperative mood. [ 1913 Webster ] | | Imperative | n. (Gram.) The imperative mood; also, a verb in the imperative mood. [ 1913 Webster ] | | Imperatively | adv. In an imperative manner. [ 1913 Webster ] |
| | | た | [ta] (aux-v) (1) (だ after certain verb forms) (See だ・2) indicate past completed or action; (2) (See だ・3) indicates light imperative #7 [Add to Longdo] | | れる;られる | [reru ; rareru] (aux-v, v1) (1) (れる for 五段 verbs, られる for 一段. Follows the imperfective form of (v5) and (vs) verbs) (See 未然形, 迷惑の受身・めいわくのうけみ) indicates passive voice (inc. the "suffering passive"); (2) (no imperative form. Infrequently used in modern Japanese, e.g. 歩ける is favoured over 歩かれる) (See ら抜き言葉・らぬきことば) indicates the potential form; (3) (no imperative form) indicates spontaneous occurrence; (4) (hon) (no imperative form) used as an honorific for others' actions #41 [Add to Longdo] | | だ | [da] (aux) (1) (See です) plain copula; (aux-v) (2) (た after certain verb forms) (See た・1) indicates past or completed action; (3) (See た・2) indicates light imperative; (P) #79 [Add to Longdo] | | まい | [mai] (aux) (1) probably isn't (doesn't, won't, etc.); (2) don't (doesn't) intend to; intend not to; (3) must not; (when used in an imperative sentence) don't #4,213 [Add to Longdo] | | なさい | [nasai] (aux) (See 為さる) do (imperative form often used after ~masu base of verbs) #6,831 [Add to Longdo] | | 出会う(P);出合う(P);出逢う;出遭う | [であう, deau] (v5u, vi) (1) (出遭う usu. has a negative connotation) to meet (by chance); to come across; to run across; to encounter; to happen upon; (2) (出会う, 出合う only) (esp. 出合う) to meet (e.g. of rivers, highways, etc.); (3) (出会う, 出合う only) (often used imperatively as 出会え) to emerge and engage (an enemy); (P) #8,048 [Add to Longdo] | | いらっしゃい(P);いらしゃい(ik) | [irasshai (P); irashai (ik)] (int, n) (1) (hon) (See いらっしゃる) (used as a polite imperative) come; go; stay; (2) (See いらっしゃいませ) welcome!; (P) #9,276 [Add to Longdo] | | 早々;早早 | [はやはや, hayahaya] (adv) (arch) (used as an imperative) quickly #13,406 [Add to Longdo] | | お出で;御出で | [おいで, oide] (n) (1) (uk) (See お出でになる) coming; going; being (somewhere); (exp) (2) (col) (abbr) come (used as an imperative, usu. to children and one's inferiors); go; stay [Add to Longdo] | | お出でなさい;御出でなさい | [おいでなさい, oidenasai] (exp) (1) (uk) (hon) (used as a polite imperative) (See 御出でなさる・1) come; go; stay; (2) (See いらっしゃい・2) welcome! [Add to Longdo] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
