| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -illum-, *illum* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | illume | (vt) ส่องให้สว่าง (คำโบราณทางวรรณคดี), See also: ให้แสงสว่างต่อ, ส่องประกาย, Syn. illuminate | | illumine | (vt) ทำให้แจ่มแจ้ง (คำทางการ), See also: ให้ความกระจ่าง, อธิบาย, Syn. clarify, illuminate | | illumine | (vt) สาดแสง (คำโบราณ), See also: ทำให้สว่าง, ส่องประกายสว่างไสว, Syn. illuminate, llight up | | illuminant | (adj) ซึ่งส่องแสง, See also: ซึ่งให้แสงสว่าง | | illuminant | (n) แหล่งที่ให้ความสว่าง, Syn. ligther, luminary | | illuminate | (vt) ชี้แจง, See also: อธิบาย, ทำให้กระจ่าง, Syn. clarify, explain, interpret | | illuminate | (vt) ตกแต่งด้วยดวงไฟ, See also: ประดับไฟ, Syn. blazon, emblazon | | illuminate | (vt) ทำให้มีชีวิตชีวา, See also: ทำให้มีความสุข, Syn. make bright, illumine | | illuminate | (vt) ทำให้สว่าง, See also: ฉายแสงไปยัง, ส่องแสงไปให้, ฉายแสง, Syn. light, light up | | illuminate | (vi) ส่องสว่าง, See also: ฉายแสง, Syn. light, light up |
| | illume | (อลูม') vt. ส่องสว่าง, ทำให้สว่าง | | illuminance | n. ความสว่าง | | illuminant | n. สิ่งที่ให้ความสว่าง | | illuminate | vt. ให้ความสว่าง, ประดับด้วยดวงไฟ, ทำให้รู้. vi. ทำให้เข้าใจ, อธิบาย, ระบายสีประกอบ vi. กลายเป็นสว่างไสว adj. สว่างไสว, เข้าใจดี n. ผู้เข้าใจดี, ผู้มีสติปัญญาเลิศ., See also: illuminable adj. illuminative adj. illuminator n. คำที่มีความหมายเหม | | illuminating | adj. ซึ่งให้ความสว่าง, ซึ่งทำให้เข้าใจ | | illumination | n. การส่องแสงสว่าง, การทำให้กระจ่าง, ความสว่าง, แหล่งของแสง, การประดับประดาด้วยสีสัน, การระบายสีประกอบ | | illuminator | n. ผู้ให้ความสว่าง, สิ่งที่ให้ความสว่าง, เครื่องมือให้ความสว่าง, สีหรือภาพประกอบ | | aspergillum | (แอส'เพอจิลัมป n., (pl. -al, -lums) แปรงหรืออุปกรณ์พรมน้ำมนต์ |
| |
| | illume | (vt) ส่องแสง, ตามไฟ, ให้แสงสว่าง, ติดโคมไฟ | | illuminate | (vt) ตามไฟ, ให้แสงสว่าง, ติดโคมไฟ | | illumination | (n) การตามไฟ, การส่องแสง, การอธิบาย | | illumine | (vt) ทำให้สว่าง, ตามไฟ, ส่องแสง, ให้แสงสว่าง, ติดโคมไฟ |
| | | | | | Illume | v. t. [ imp. & p. p. Illumed p. pr. & vb. n. Illuming. ] [ Cf. F. illuminer. See Illuminate. ] To throw or spread light upon; to make light or bright; to illuminate; to illumine. Shak. [ 1913 Webster ] The mountain's brow,
Illumed with fluid gold. Thomson. [ 1913 Webster ] | | Illuminable | a. Capable of being illuminated. [ 1913 Webster ] | | Illuminant | n. [ L. illuminans, -antis, p. pr. of illuminare. ] That which illuminates or affords light; as, gas and petroleum are illuminants. Boyle. [ 1913 Webster ] | | Illuminary | a. Illuminative. [ 1913 Webster ] | | Illuminate | a. [ L. illuminatus, p. p. ] Enlightened. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] | | Illuminate | n. One who is enlightened; esp., a pretender to extraordinary light and knowledge. [ 1913 Webster ] | | Illuminate | v. i. To light up in token or rejoicing. [ 1913 Webster ] | | Illuminate | v. t. [ imp. & p. p. Illuminated p. pr. & vb. n. Illuminating ] [ L. illuminatus, p. p. of illuminare; pref. il- in + luminare to enlighten, fr. lumen light. See Luminous, and cf. Illume, Illumine, Enlimn, Limn. ] 1. To make light; to throw light on; to supply with light, literally or figuratively; to brighten. [ 1913 Webster ] 2. To light up; to decorate with artificial lights, as a building or city, in token of rejoicing or respect. [ 1913 Webster ] 3. To adorn, as a book or page with borders, initial letters, or miniature pictures in colors and gold, as was done in manuscripts of the Middle Ages. [ 1913 Webster ] 4. To make plain or clear; to dispel the obscurity to by knowledge or reason; to explain; to elucidate; as, to illuminate a text, a problem, or a duty. [ 1913 Webster ] | | illuminated | adj. [ p. p. of illuminate. ] 1. rendered luminous by rays of light striking and reflecting; -- used especially of illumination by artificial light.
Syn. -- lighted. [ PJC ] 2. Adorned with pictorial or graphical designs, as a book or page with borders, initial letters, or miniature pictures in colors and gold, as was done in manuscripts of the Middle Ages; as, an illuminated manuscript. [ 1913 Webster ] | | Illuminati | ‖n. pl. [ L. illuminatus. See Illuminate, v. t., and cf. Illuminee. ] Literally, those who are enlightened; -- variously applied as follows: -- [ 1913 Webster ] 1. (Eccl.) Persons in the early church who had received baptism; in which ceremony a lighted taper was given them, as a symbol of the spiritual illumination they has received by that sacrament. [ 1913 Webster ] 2. (Eccl. Hist.) Members of a sect which sprung up in Spain about the year 1575. Their principal doctrine was, that, by means of prayer, they had attained to so perfect a state as to have no need of ordinances, sacraments, good works, etc.; -- called also Alumbrados, Perfectibilists, etc. [ 1913 Webster ] 3. (Mod. Hist.) Members of certain associations in Modern Europe, who combined to promote social reforms, by which they expected to raise men and society to perfection, esp. of one originated in 1776 by Adam Weishaupt, professor of canon law at Ingolstadt, which spread rapidly for a time, but ceased after a few years. [ 1913 Webster ] 4. Also applied to: (a) An obscure sect of French Familists; (b) The Hesychasts, Mystics, and Quietists; (c) The Rosicrucians. [ 1913 Webster ] 5. Any persons who profess special spiritual or intellectual enlightenment. [ 1913 Webster ] |
| | | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
