| adverse | (แอดเวอส', แอด' เวอส) adj. ตรงกันข้าม, เป็นปฏิปักษ์, เป็นผลร้าย, เสียเปรียบ, หันไปทางแกน, ในทิศทางตรงข้าม. -adverseness n., Syn. opposing, damaging | | antisocial | (แอนทีโซ' เชียล) adj. ต่อต้านสังคม, เบื่อหน่ายสังคม, เป็นปฏิปักษ์ หรือไม่เป็นมิตรกับผู้อื่น. -antisocialistic adj. | | defiant | (ดิไฟ'เอินทฺ) adj. ซึ่ง ท้า, ท้าทาย, เป็นปฏิปักษ์, ต่อต้าน, ดูหมิ่น, Syn. mutinous | | defier | (ดิไฟ'เออะ) n. ผู้ท้า, ผู้ท้าทาย, ผู้เป็นปฏิปักษ์ | | defy | (ดิไฟ') vt. ท้า, ท้าทาย, เป็นปฏิปักษ์, ต่อต้าน, Syn. oppose | | disarming | (ดิสอาร์'มิง) adj.ซึ่งขจัดอารมณ์ (โกรธ, ความเป็นปฏิปักษ์, ความสงสัย), See also: disarmingly adv. | | enmity | (เอน'มิที) n. ความเป็นปฏิปักษ์, ความเกลียด, ความมีเจตนาเป็นอริ | | ill will | ความมุ่งร้าย, เจตนาร้าย, ความเป็นปฏิปักษ์, Syn. animosity | | ill-feeling | (อิลฟิล'ลิง) adj. มุ่งร้าย, มีเจตนาไม่ดี, มีใจเป็นปฏิปักษ์, Syn. ugly | | inimical | (อินิม'มิเคิล) adj. ไม่เป็นมิตร, เป็นปฏิปักษ์, มีเจตนาร้าย, เป็นอันตราย., See also: inimically adv. inimicalness. inimicality n., Syn. inimicable, hostile, Ant. friendly |
|
| adverse | (adj) ตรงข้าม, สวน, เป็นปฏิปักษ์, เป็นผลร้าย | | defiant | (adj) ที่ท้าทาย, ต่อต้าน, เป็นปฏิปักษ์ | | repugnance | (n) ความเป็นปฏิปักษ์, ความเกลียดชัง, การคัดค้าน, การต่อต้าน | | repugnant | (adj) ต่อต้าน, เกลียดชัง, เป็นปฏิปักษ์ |
|
