มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| inglorious | (อินกลอ'เรียส) adj. น่าอับอาย, เสื่อมเสียชื่อเสียง, ไร้เกียรติ', See also: ingloriousness n. |
| inglorious | (adj) ไม่มีเกียรติ, ไม่มีชื่อเสียง, น่าขายหน้า, น่าอับอาย | vainglorious | (adj) หยิ่ง, โอ้อวด, ทะนงตัว, ถือตัว |
| | งามหน้า | (v) be disgraceful, See also: be shameful, be inglorious, be dishonorable, be ignominious, Syn. ขายหน้า, ละอาย, น่าละอาย, อับอาย, Ant. น่าภาคภูมิใจ, น่ายกย่อง, น่าชมเชย, น่าสรรเสริญ, Example: ลูกสาวผู้ใหญ่วงศ์หอบผ้าหนีตามผู้ชายไป งามหน้าละคราวนี้, Thai Definition: น่าขายหน้า, เป็นคำประชดในทางไม่ดี เช่นไปทำเสียหายมาแล้วพูดว่า งามหน้าละคราวนี้ | เสียเกียรติ | (v) be inglorious, See also: incur disgrace, Syn. อัปยศ, เสื่อมเสีย, อับอาย, Example: เขาถูกกระทำให้เสียเกียรติ เสียชื่อเสียงของตนเอง และวงศ์ตระกูล, Thai Definition: เสียชื่อเสียง |
| งามหน้า | [ngāmnā] (v) EN: be disgraceful ; be shameful ; be inglorious ; be dishonorable; be ignominious | เย่อหยิ่ง | [yoēying] (adj) EN: arrogant ; haughty ; vain ; vainglorious ; conceited FR: dédaigneux ; méprisant |
| | | inglorious | (adj) not bringing honor and glory, Ant. glorious | big | (adj) feeling self-importance, Syn. swelled, vainglorious | black | (adj) (used of conduct or character) deserving or bringing disgrace or shame; - Rachel Carson, Syn. disgraceful, shameful, opprobrious, ignominious, inglorious | disgracefully | (adv) in a dishonorable manner or to a dishonorable degree, Syn. discreditably, ingloriously, dishonorably, ignominiously, dishonourably, shamefully |
| Inglorious | a. [ L. inglorious; pref. in- not + gloria glory, fame: cf. F. inglorieux. See Glory. ] [ 1913 Webster ] 1. Not glorious; not bringing honor or glory; not accompanied with fame, honor, or celebrity; obscure; humble; as, an inglorious life of ease. Shak. [ 1913 Webster ] My next desire is, void of care and strife, To lead a soft, secure, inglorious life. Dryden. [ 1913 Webster ] Some mute inglorious Milton here may rest. Gray. [ 1913 Webster ] 2. Shameful; disgraceful; ignominious; as, inglorious flight, defeat, etc. [ 1913 Webster ] Inglorious shelter in an alien land. J. Philips. [ 1913 Webster ] | Ingloriously | adv. In an inglorious manner; dishonorably; with shame; ignominiously; obscurely. [ 1913 Webster ] | Ingloriousness | n. The state of being inglorious. [ 1913 Webster ] | Vainglorious | a. Feeling or indicating vainglory; elated by vanity; boastful. “Arrogant and vainglorious expression.” Sir M. Hale. -- Vain`glo"ri*ous*ly, adv. -- Vain`glo"ri*ous*ness, n. [ 1913 Webster ] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |