มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ expostulate | (vi) แสดงความไม่เห็นด้วย, See also: ติง, ท้วง, ทักท้วง, คัดค้าน, Syn. dissuade, oppose, remonstrate | expostulation | (n) การแสดงความไม่เห็นด้วย, See also: การท้วงติง, การทักท้วง, Syn. dissuasion, protest, remonstrance | expostulate on | (phrv) โต้แย้ง, See also: ต่อว่า, คัดค้าน, Syn. expostulate about | expostulate with | (phrv) โต้แย้งกับ, See also: เถียงกับ | expostulate about | (phrv) โต้แย้ง, See also: ต่อว่า, คัดค้าน, Syn. expostulate on |
| expostulate | (อิคซพอส'ชะเลท) vi. เตือน, ตักเตือน, ว่ากล่าว, ทัดทาน, See also: expostulation n. expostulator n. expostulatory, expostulative adj., Syn. warn |
|
| expostulate | (vt) ขัดแย้ง, ทัดทาน, ว่ากล่าว, ตักเตือน, เตือน | expostulation | (n) การขัดแย้ง, การทัดทาน, การว่ากล่าว, การตักเตือน |
| | ติง | (v) admonish, See also: expostulate, remonstrate, object, protest, Syn. ท้วง, ทักท้วง, ท้วงติง, คัดค้าน, แย้ง, Ant. สนับสนุน, เห็นด้วย, Example: อาจารย์บางท่านติงการแสดงของนักศึกษาว่าไม่ค่อยเหมาะสมกับวัฒนธรรมไทย, Thai Definition: ทักท้วงไว้, แสดงความเห็นที่ขัดแย้ง | ท้วง | (v) object, See also: protest against, oppose, argue against, criticize, remonstrate, expostulate, Syn. ท้วงติง, ทัดทาน, คัดค้าน, แย้ง, ติง, Ant. สนับสนุน, เห็นด้วย, Example: พ่อท้วงลูกเรื่องการออกไปเที่ยวนอกบ้าน, Thai Definition: พูดเป็นทำนองไม่เห็นด้วย | ท้วงติง | (v) warn against, See also: protest against, object to, argue against, criticize, remonstrate, expostulate, Syn. ท้วง, คัดค้าน, ทักท้วง, ค้าน, Ant. สนับสนุน, Example: เขานั่งเฉยโดยไม่ท้วงติง | การท้วงติง | (n) objection, See also: protest, warning, admonition, expostulation, remonstration, Syn. การท้วง, การค้าน, การแย้ง, การติง |
| ท้วง | [thūang] (v) EN: object to ; protest against ; argue against ; put forward an objection ; raise an objection ; criticize ; remonstrate ; expostulate FR: s'opposer (à) ; protester (contre) ; être en désaccord (avec) ; rouspéter (fam.) | ติง | [ting] (v) EN: admonish ; remonstrate ; expostulate ; protest ; object to |
| | | Expostulate | v. i. [ imp. & p. p. Expostulated p. pr. & vb. n. Expostulating. ] [ L. expostulatus, p. p. of expostulare to demand vehemently; ex out + postulare to ask, require. See Postulate. ] To reason earnestly with a person on some impropriety of his conduct, representing the wrong he has done or intends, and urging him to make redress or to desist; to remonstrate; -- followed by with. [ 1913 Webster ] Men expostulate with erring friends; they bring accusations against enemies who have done them a wrong. Jowett (Thuc. ). Syn. -- To remonstrate; reason. See Remonstrate. [ 1913 Webster ] | Expostulate | v. t. To discuss; to examine. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] To expostulate What majesty should be, what duty is. Shak. [ 1913 Webster ] | Expostulation | n. [ L. expostulatio. ] The act of expostulating or reasoning with a person in opposition to some impropriety of conduct; remonstrance; earnest and kindly protest; dissuasion. [ 1913 Webster ] We must use expostulation kindly. Shak. [ 1913 Webster ] | Expostulator | n. One who expostulates. Lamb. [ 1913 Webster ] | Expostulatory | a. Containing expostulation or remonstrance; as, an expostulatory discourse or letter. [ 1913 Webster ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |