(n) cast iron containing alloying elements (usually nickel or chromium or copper or molybdenum) to increase the strength or facilitate heat treatment, Syn.alloy cast iron
The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Highly carbonized iron, the direct product of the blast furnace; -- used for making castings, and for conversion into wrought iron and steel. It can not be welded or forged, is brittle, and sometimes very hard. Besides carbon, it contains sulphur, phosphorus, silica, etc. [ 1913 Webster ]
[はちのす, hachinosu] (n) (1) beehive; hive; honeycomb; (2) (id) something full of holes; swiss cheese; (3) { food } cow reticulum; wall of the cow's second stomach; (4) (obs) cast iron anvil stand [Add to Longdo]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย