(おどし) (n) leather strap binding the plates of traditional Japanese armor (armour) [EDICT]
(wēi, ㄨㄟ) power; might; prestige [CE-DICT]
夷
(えびす) (n) (1) (arch) (See 蝦夷) peoples formerly of northern Japan with distinct language and culture (i.e. the Ainu); (2) provincial (i.e. a person who lives far from the city); (3) brutish, unsophisticated warrior (esp. used by Kyoto samurai to refer to samurai from eastern Japan); (4) (derog) foreigner; barbarian [EDICT]
(えびす(P);ゑびす(恵比寿;恵比須);えべす(恵比須);ひるこ(蛭子)) (n) (See 七福神) Ebisu (god of fishing and commerce); (P) [EDICT]
(yí, ㄧˊ) non-Han people, esp. to the East of China; barbarians; to wipe out; to exterminate; to tear down; to raze [CE-DICT]
我
(わ) ฉัน ข้าพเจ้า กู ข้า [LongdoJP]
(が) (n) (1) {Buddh} obstinacy; (2) atman; the self; the ego [EDICT]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
