ต๊อกต๋อย | (adj) shabby, See also: shoddy, seedy, dilapidated, ragged, threadbare, Syn. ซอมซ่อ, กระจอก, Ant. สูงส่ง, หรูหรา, ฟู่ฟ่า, Example: คนต๊อกต๋อยอย่างคุณอย่าได้ริหมายปองดอกฟ้าเลย, Thai Definition: มีลักษณะซอมซ่อไม่สง่างาม |
ทรุดโทรม | (v) be declined, See also: be dilapidated, run down, be worn out, be neglected, be ruined, go downhill, Syn. เสื่อม, ชำรุด, เก่า, โทรม, หมดสภาพ, Ant. เจริญขึ้น, ดีขึ้น, Example: บ้านหลังนี้ทรุดโทรม เพราะไม่มีคนคอยดูแลรักษา และทำความสะอาด |
บุโรทั่ง | (adj) tumbledown, See also: dilapidated, run - down, Syn. เก่าแก่, ทรุดโทรม, เก่า, คร่ำคร่า, โกโรโกโส, Ant. ใหม่เอี่ยม, Example: ฉันไม่อยากนั่งรถบุโรทั่งจะพังไม่พังแหล่ของเขาหรอก แต่เขามีน้ำใจมาส่งก็เลยจำใจมา, Thai Definition: เก่าและทรุดโทรมมาก, Notes: (ปาก) |
ปรักหักพัง | (v) be ruined, See also: lie in ruins, be dilapidated, be in a state of decay, be in disrepair, Syn. ชำรุด, ทรุดโทรม, ชำรุดทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, ผุพัง, Example: พระราชวังเก่าปรักหักพังอยู่อย่างนี้มาหลายร้อยปีแล้ว |
ชำรุด | (v) be ruined, See also: to be damaged, to be dilapidated, to be out of order, Syn. ทรุดโทรม, เสีย, พัง, หมดสภาพ, เสื่อมโทรม, ชำรุดทรุดโทรม, Example: สวนสัตว์ของเราชำรุดและเก่ามาก จำเป็นที่จะต้องมีการพัฒนาปรับปรุง, Thai Definition: เสื่อมจากสภาพเดิมจนถึงบกพร่องเสียหายหรือบุบสลายไป |
การชำรุด | (n) dilapidation, See also: ruination, decay, deterioration, decomposition, Syn. การปรักหักพัง, การเสีย, Example: การชำรุดของพระราชวังทำให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องรีบเข้ามาดำเนินการ, Thai Definition: การเสื่อมจากสภาพเดิมจนถึงบกพร่องเสียหายหรือบุบสลายไป |
โกโรโกโส | (adj) dilapidated, See also: ramshackle, tumbledown, rickety, Syn. มอซอ, สกปรก, ซอมซ่อ, รุ่งริ่ง, Example: คุณยายอาศัยอยู่ในบ้านหลังย่อมโกโรโกโสท้ายไร่ |
ความทรุดโทรม | (n) dilapidation, See also: decay, decline, Syn. ความชำรุด, ความชำรุดทรุดโทรม, Example: บ้านร้างที่ไม่มีคนอยู่มีความทรุดโทรมอย่างเห็นได้ชัด |
หมดสภาพ | (v) be ruined, See also: be damaged, be dilapidated, be out of order, Example: เครื่องพิมพ์เครื่องนี้หมดสภาพ ใช้การไม่ได้แล้ว, Thai Definition: อยู่ในสภาพที่ใช้การไม่ได้ |
โทรม | (adj) dilapidated, See also: shabby, broken, worn-out, rickety, ruined, tumbledown, damaged, destroyed, ramshackle, Syn. ชำรุดทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, Example: บ้านโทรมๆ หลังนั้นเป็นบ้านของฉันเอง, Thai Definition: เสื่อมสภาพเดิม |
โทรม | (adj) dilapidated, See also: shabby, broken, worn-out, rickety, ruined, tumbledown, damaged, destroyed, ramshackle, Syn. ชำรุดทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, Example: บ้านโทรมๆ หลังนั้นเป็นบ้านของฉันเอง, Thai Definition: เสื่อมสภาพเดิม |
โทรม | (adj) dilapidated, See also: shabby, broken, worn-out, rickety, ruined, tumbledown, damaged, destroyed, ramshackle, Syn. ชำรุดทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, Example: บ้านโทรมๆ หลังนั้นเป็นบ้านของฉันเอง, Thai Definition: เสื่อมสภาพเดิม |
ชำรุด | [chamrut] (v) EN: be ruined ; to be damaged ; to be dilapidated ; to be out of order ; be in a state of decay ; be in disrepair |
ชำรุด | [chamrut] (adj) EN: decayed ; tumbledown ; dilapidated ; ramshackle ; out of order FR: délabré ; détérioré ; hors d'usage |
ชำรุดทรุดโทรม | [chamrutsutsōm] (v, exp) EN: be worn out ; be damaged ; be out of order ; be in a state of decay ; be in disrepair ; be ruined ; be dilapidated ; be tumbledown |
ชรา | [charā] (adj) EN: dilapidated ; ruined ; decrepit FR: décrépit |
ฟุ่มเฟือย | [fumfeūay] (v) EN: be extravagant with money ; live in luxury ; spend money extravagantly/prodigally/lavishly ; be wasteful FR: dépenser sans compter ; dépenser excessivement ; être prodigue ; être dépensier ; être un dilapidateur ; être un dissipateur |
การชำรุด | [kān chamrut] (n) EN: dilapidation |
ความชำรุด | [khwām chamrut] (n) EN: dilapidation |
ความชำรุดทรุดโทรม | [khwām chamrutsutsōm] (n) EN: dilapidation |
โกโรโกโรก | [kōrōkōrōk] (adj) EN: ramshackle ; dilapidated ; rickety |
โกโรโกโส | [kōrōkōsō] (adj) EN: ramshackle ; dilapidated ; rickety ; tumbledown ; shabby ; simple and crude ; emaciated ; anemic ; wasted ; run-down FR: délabré ; branlant ; bancal ; miteux ; décharné |
หมดสภาพ | [mot saphāp] (v, exp) EN: be ruined ; be damaged ; be dilapidated ; be out of order |
ปรัก | [parak] (adj) EN: ruined ; dilapidated ; tumbledown FR: détruit ; anéanti |
ปรักหักพัง | [prakhakphang] (v) EN: be ruined ; lie in ruins ; be dilapidated ; be in a state of decay ; be in disrepair FR: tomber en ruine |
โทรม | [sōm] (adj) EN: dilapidated ; shabby ; broken ; worn-out ; rickety ; ruined ; tumbledown ; damaged ; destroyed ; ramshackle FR: délabré |
ซอมซ่อ | [somsø] (adj) EN: shabby ; worn-out ; dilapidated ; ragged ; seedy ; run down FR: râpé ; miteux |
Dilapidate | v. t. [ imp. & p. p. Dilapidated p. pr. & vb. n. Dilapidating ] [ L. dilapidare to scatter like stones; di- = dis- + lapidare to throw stones, fr. lapis a stone. See Lapidary. ] 1. To bring into a condition of decay or partial ruin, by misuse or through neglect; to destroy the fairness and good condition of; -- said of a building. [ 1913 Webster ] If the bishop, parson, or vicar, etc., dilapidates the buildings, or cuts down the timber of the patrimony. Blackstone. [ 1913 Webster ] 2. To impair by waste and abuse; to squander. [ 1913 Webster ] The patrimony of the bishopric of Oxon was much dilapidated. Wood. [ 1913 Webster ] |
Dilapidate | v. i. To get out of repair; to fall into partial ruin; to become decayed; as, the church was suffered to dilapidate. Johnson. [ 1913 Webster ] |
Dilapidated | a. Decayed; fallen into partial ruin; injured by bad usage or neglect. [ 1913 Webster ] A deserted and dilapidated buildings. Cooper. [ 1913 Webster ] |
Dilapidation | n. [ L. dilapidatio: cf. F. dilapidation. ] 1. The act of dilapidating, or the state of being dilapidated, reduced to decay, partially ruined, or squandered. [ 1913 Webster ] Tell the people that are relived by the dilapidation of their public estate. Burke. [ 1913 Webster ] 2. Ecclesiastical waste; impairing of church property by an incumbent, through neglect or by intention. [ 1913 Webster ] The business of dilapidations came on between our bishop and the Archibishop of York. Strype. [ 1913 Webster ] 3. (Law) The pulling down of a building, or suffering it to fall or be in a state of decay. Burrill. [ 1913 Webster ] |
Dilapidator | n. [ Cf. F. dilapidateur. ] One who causes dilapidation. Strype. [ 1913 Webster ] |
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ