ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -decay-, *decay* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ decay | (n) การย่อยสลาย, See also: การเน่าเปื่อย, การผุพัง, Syn. decomposition, deterioration, putrefaction, rot, rotting, spoiling | decay | (n) การสลายกัมมันตรังสี (ทางนิวเคลียร์ฟิสิกส์), See also: การสลายอนุภาคหรือรังสี, Syn. disintegration, degeneration, radioactive decay | decay | (n) การเสื่อมลง, See also: ความตกต่ำ, ความทรุดโทรม, การเลวลง, การด้อยลง, การเสื่อมถอย, Syn. deterioration, decadence, degeneration | decay | (vt) ทำให้เสื่อมลง, See also: ทำให้ด้อยลง, ทำให้ตกต่ำ, ทำให้เลวลง, ทำให้เสื่อมโทรม, ทำให้ทรุดโทรม, Syn. deteriorate | decay | (vt) ย่อยสลาย, See also: ผุพัง, สลาย, ย่อย, เน่า, เปื่อย, Syn. rot, decompose, degenerate, spoil, wither, putrefy | decay | (vt) เสื่อมลง, See also: ด้อยลง, ตกต่ำ, เลวลง, เสื่อมโทรม, เสื่อมถอย, ทรุดโทรม, Syn. crumble, deteriorate, decline, ruin |
|
| decay | (ดิเค') { decayed, decaying, decays } vt., n. (การ) เน่าเปื่อย, ผุพัง, เสื่อมลง, ปล่อยกัมมันตภาพรังสี vi. ทำให้เน่าเปื่อย, ทำให้ผุพัง, ทำให้เสื่อมลง., Syn. deteriorate | alpha decay | ขบวนการแผ่กัมมันตภาพรังสีที่อนุภาคแอลฟ่าถูกขับออกจากนิวเคลียสของอะตอม ทำให้ atomic number ลดลงไปสอง |
| decay | (n) ความเน่าเปื่อย, การเสื่อมสลาย, ความผุพัง, ความทรุดโทรม | decay | (vi) ผุ, ทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, เน่าเปื่อย |
| | Decay | การสลายตัว [การแพทย์] | decay | สลาย, กระบวนการที่นิวเคลียสกัมมันตรังสีสลายไปเป็นนิวเคลียสอื่นซึ่งอาจเป็นนิวเคลียสกัมมันตรังสีหรือไม่เป็นก็ได้ พร้อมกับให้อนุภาคหรือรังสีออกมา [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | Decay chain | ลูกโซ่การสลายกัมมันตรังสี , อนุกรมของนิวไคลด์ที่เริ่มต้นจากนิวไคลด์กัมมันตรังสีที่เรียกว่านิวไคลด์แม่ สลายตัวเป็นนิวไคลด์ลำดับต่อ ๆ กันไป ที่เรียกว่านิวไคลด์ลูก จนถึงผลผลิตสุดท้ายที่เป็นนิวไคลด์เสถียร [นิวเคลียร์] | Decay Constant | ค่งคงที่ของการสลาย [การแพทย์] | decay constant | ค่าคงตัวการสลาย, ความน่าจะเป็นหรือโอกาสที่นิวเคลียสกัมมันตรังสีจะสลายได้ใน 1 หน่วยเวลา เป็นค่าคงตัวสำหรับธาตุกัมมันตรังสีหนึ่ง ๆ ใช้สัญลักษณ์ λ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | Decay, radioactive | การสลาย(กัมมันตรังสี), การแปลงนิวเคลียสที่เกิดขึ้นเองของนิวไคลด์กัมมันตรังสีหนึ่งให้เป็นนิวไคลด์อีกชนิดหนึ่ง หรือชนิดเดิมที่มีสถานะพลังงานต่างกัน กระบวนการนี้ทำให้จำนวนอะตอมกัมมันตรังสีของสารตั้งต้นลดลงตามเวลาที่ผ่านไป โดยมีการปล่อยอนุภาคแอลฟา หรืออนุภาคบีตา และหรือรังสีแกมมาออกมา หรือมีการจับยึดแบบนิวเคลียร์ (nuclear capture) หรือการสลัดอิเล็กตรอนออกจากวงโคจร หรือการแบ่งแยกนิวเคลียส คำนี้มีความหมายเหมือนกับ radioactive disintegration [นิวเคลียร์] | Decay, Spontaneous | การสลายตัวตามธรรมชาติ [การแพทย์] |
| decay | (n, vt) [ n ]การค่อยๆเสื่อมลง, การสูยเสียสุขภาพ กำลัง สติปัญญา, การเสื่อมสลาย, การเน่าเปื่อย [ v ]ผุพัง, เน่าเปื่อย, เสื่อมลง |
| | | ผุกร่อน | (v) decay, See also: rot, decompose, putrefy, Syn. ผุพัง, กร่อน, Example: กำแพงของวัดผุกร่อนไปตามอายุขัย ซึ่งเหลือไว้แต่ซากที่พอให้รู้ว่าเป็นแนวกำแพง, Thai Definition: สึกหรอร่วนยุ่ยไปเองไปทีละน้อยเพราะหมดสภาพเดิม | ฟันผุ | (n) decayed tooth, See also: bad tooth, caries, Example: ปัญหาโรคฟันที่พบบ่อยในเด็กคือปัญหาฟันผุ เพราะเด็กๆ มักจะไม่ชอบแปรงฟัน, Thai Definition: โรคฟันที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรียทำลายฟัน มีอาการปวด | เปื่อยเน่า | (v) rot, See also: decay, be putrefied, decompose, become putrid, Syn. ยุ่ย, ผุ, เปื่อยยุ่ย, ผุพัง, เละ, Example: ร่างกายของเขาเปื่อยเน่าจนกลายเป็นอาหารของหนอน | เปื่อย | (v) rot, See also: decay, soft, tender, decompose, Syn. ยุ่ย, เปื่อยยุ่ย, Ant. เหนียว, Example: เนื้อตุ๋นในหม้อเปื่อยได้ที่แล้ว, Thai Definition: ขาด หลุด หรือยุ่ยง่าย | เน่าเปื่อย | (v) decay, See also: rot, decompose, spoil, Syn. เน่า, ผุผัง, Example: ซากของสัตว์เน่าเปื่อยอยู่ใต้มูลดินนี้เป็นเวลาหลายร้อยปี | ความทรุดโทรม | (n) dilapidation, See also: decay, decline, Syn. ความชำรุด, ความชำรุดทรุดโทรม, Example: บ้านร้างที่ไม่มีคนอยู่มีความทรุดโทรมอย่างเห็นได้ชัด | เสื่อมโทรม | (adj) decadent, See also: decaying, immoral, low, dissolute, declining, Syn. เสีย, ชำรุด, ชำรุดทรุดโทรม, Example: สังคมในปัจจุบันนี้เรียกได้ว่าอยู่ในจุดเสื่อมโทรม, Thai Definition: เกี่ยวกับการเสื่อมจากสภาพเดิมจนถึงบกพร่องเสียหายหรือบุบสลายไป |
| บูด | [būt] (adj) EN: rancid ; spoiled ; putrid ; sour ; rotten ; decayed ; fermented FR: rance ; putride ; putréfié | ชำรุด | [chamrut] (v) EN: be ruined ; to be damaged ; to be dilapidated ; to be out of order ; be in a state of decay ; be in disrepair | ชำรุด | [chamrut] (adj) EN: decayed ; tumbledown ; dilapidated ; ramshackle ; out of order FR: délabré ; détérioré ; hors d'usage | ชำรุดทรุดโทรม | [chamrutsutsōm] (v, exp) EN: be worn out ; be damaged ; be out of order ; be in a state of decay ; be in disrepair ; be ruined ; be dilapidated ; be tumbledown | ฟันผุ | [fan phu] (n, exp) EN: decayed tooth ; bad tooth ; caries FR: carie (dentaire) [ f ] ; dent cariée [ f ] ; dent gâtée [ f ] | การเน่าเสีย | [kān naosīa] (n) EN: decomposition ; decay ; putridity FR: décomposition [ f ] | การสลายตัว | [kān salāitūa] (n, exp) EN: radioactive decay ; decomposition | ความเสื่อม | [khwām seūam] (n) EN: decline ; deterioration ; decrease ; decay ; degeneration FR: décadence [ f ] ; déclin [ m ] ; détérioration [ f ] | แหล่งเสื่อมโทรม | [laeng seūamsōm] (n) EN: slum ; rotten place ; decayed area ; area in decline FR: taudis [ mpl ] ; bidonville [ m ] | หลอ | [lø] (v) EN: be decayed ; be broken |
| | | | Decay | n. 1. Gradual failure of health, strength, soundness, prosperity, or of any species of excellence or perfection; tendency toward dissolution or extinction; corruption; rottenness; decline; deterioration; as, the decay of the body; the decay of virtue; the decay of the Roman empire; a castle in decay. [ 1913 Webster ] Perhaps my God, though he be far before, May turn, and take me by the hand, and more -- May strengthen my decays. Herbert. [ 1913 Webster ] His [ Johnson's ] failure was not to be ascribed to intellectual decay. Macaulay. [ 1913 Webster ] Which has caused the decay of the consonants to follow somewhat different laws. James Byrne. [ 1913 Webster ] 2. Destruction; death. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ] 3. Cause of decay. [ R. ] [ 1913 Webster ] He that plots to be the only figure among ciphers, is the decay of the whole age. Bacon. Syn. -- Decline; consumption. See Decline. [ 1913 Webster ] | Decay | v. t. 1. To cause to decay; to impair. [ R. ] [ 1913 Webster ] Infirmity, that decays the wise. Shak. [ 1913 Webster ] 2. To destroy. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] | Decay | v. i. [ imp. & p. p. Decayed p. pr. & vb. n. Decaying. ] [ OF. decaeir, dechaer, decheoir, F. déchoir, to decline, fall, become less; L. de- + cadere to fall. See Chance. ] To pass gradually from a sound, prosperous, or perfect state, to one of imperfection, adversity, or dissolution; to waste away; to decline; to fail; to become weak, corrupt, or disintegrated; to rot; to perish; as, a tree decays; fortunes decay; hopes decay. [ 1913 Webster ] Ill fares the land, to hastening ills a prey, Where wealth accumulates and men decay. Goldsmith. [ 1913 Webster ] | decayable | adj. susceptible to decay. Syn. -- putrescible, putrefiable, spoilable. [ WordNet 1.5 ] | Decayed | a. Fallen, as to physical or social condition; affected with decay; rotten; as, decayed vegetation or vegetables; a decayed fortune or gentleman. -- De*cay"ed*ness n. [1913 Webster] | Decayer | n. A causer of decay. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
| 腐 | [fǔ, ㄈㄨˇ, 腐] decay; rotten #7,814 [Add to Longdo] | 龋 | [qǔ, ㄑㄩˇ, 龋 / 齲] decayed teeth; dental caries #8,058 [Add to Longdo] | 衰败 | [shuāi bài, ㄕㄨㄞ ㄅㄞˋ, 衰 败 / 衰 敗] decay #32,734 [Add to Longdo] | 衰变曲线 | [shuāi biàn qū xiàn, ㄕㄨㄞ ㄅㄧㄢˋ ㄑㄩ ㄒㄧㄢˋ, 衰 变 曲 线 / 衰 變 曲 線] decay curves [Add to Longdo] | 衰变热 | [shuāi biàn rè, ㄕㄨㄞ ㄅㄧㄢˋ ㄖㄜˋ, 衰 变 热 / 衰 變 熱] decay heat [Add to Longdo] | 衰变链 | [shuāi biàn liàn, ㄕㄨㄞ ㄅㄧㄢˋ ㄌㄧㄢˋ, 衰 变 链 / 衰 變 鏈] decay chain [Add to Longdo] |
| | 崩壊(P);崩潰 | [ほうかい, houkai] (n, vs) (1) (See 崩れる) collapse; crumbling; breaking down; caving in; (2) (See α崩壊) decay (physics); (P) #3,118 [Add to Longdo] | 衰退 | [すいたい, suitai] (n, vs) decline; decay; (P) #8,277 [Add to Longdo] | 荒廃 | [こうはい, kouhai] (n, vs) ruin; destruction; devastation; waste; decay; (P) #14,707 [Add to Longdo] | 腐敗 | [ふはい, fuhai] (n, vs, adj-no) decay; depravity; (P) #15,539 [Add to Longdo] | ディケイ | [deikei] (n) decay [Add to Longdo] | デケイ | [dekei] (n, vs) { comp } decay [Add to Longdo] | ドーナツ化現象 | [ドーナツかげんしょう, do-natsu kagenshou] (n) doughnut phenomenon; combination of urban sprawl and inner-city decay [Add to Longdo] | ベータ崩壊;β崩壊 | [ベータほうかい, be-ta houkai] (n) beta decay [Add to Longdo] | α崩壊;アルファ崩壊 | [アルファほうかい, arufa houkai] (n) alpha decay [Add to Longdo] | γ崩壊;ガンマ崩壊 | [ガンマほうかい, ganma houkai] (n) gamma decay [Add to Longdo] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |