ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -oblige-, *oblige* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ oblige | (vt) บังคับ, See also: ทำให้จำเป็นต้อง, Syn. compel, drive, force, Ant. hamper, bar | oblige | (vt) ทำบุญคุณให้ | oblige | (vt) ช่วยเหลือ, See also: ให้ความสะดวก, กรุณา, Syn. help, favor, Ant. check, hinder | obliged | (adj) ซึ่งถูกบังคับ, Syn. compelled | obliged | (adj) ซึ่งเป็นหนี้บุญคุณ, Syn. grateful, indebted | oblige by | (phrv) ช่วย, See also: ช่วยเหลือ | oblige to | (phrv) เป็นหนี้(บุญคุณ) | oblige with | (phrv) กรุณาให้, See also: ช่วยให้, Syn. favour with |
|
| oblige | (อะไบลจฺ) { obliged, obliging, obliges } vt. บังคับ, บีบบังคับ, เกณฑ์, ขอให้ทำ, ผูกมัด, ทำบุญคุณให้, กรุณา, ทำให้เป็นหนี้, vi. ช่วยเหลือ, กระทำเพื่อแสดงเจตนาที่ดี., See also: obligedly adv. obligedness n. obliger n., Syn. gratif | obligee | (ออบละจี') n. ผู้จำเป็นต้องทำ, ลูกหนี้, ทาส | disoblige | (ดิสอะไบลจ') vt. ไม่สนองความต้องการของ, ผิดใจ, ทำให้ไม่สะดวก., See also: disobligingly adv. |
| oblige | (vt) กรุณา, บังคับ, ผูกมัด, เอื้อเฟื้อ, ทำบุญคุณให้ | disoblige | (vt) ไม่ยอมตาม, ขัดขืน, ดื้อ |
| obligee | ผู้รับการค้ำประกัน [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] | obligee | เจ้าหนี้ตามสัญญา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | ทำคุณ | (v) oblige, Syn. ทำประโยชน์, Ant. ให้โทษ, Example: สุนัขทำคุณกับเจ้าของ โดยการจับผู้ร้ายที่เข้ามาขโมยของในบ้าน | กตเวที | (adj) grateful, See also: obliged, appreciative, indebted, Syn. ขอบคุณ, รู้สึกขอบคุณ, Example: เราควรมีความกตัญญูกตเวทีต่อบิดามารดา ครูอาจารย์และผู้มีพระคุณ | กตัญญู | (v) be grateful, See also: oblige, Syn. รู้คุณ, แสดงความกตัญญู, Example: เด็กๆ จะถูกสอนให้กตัญญูรู้คุณบิดามารดา |
| เอาใจเสมอ | [aojai samoē] (v, exp) FR: être obligeant ; être complaisant | บังคับ | [bangkhap] (v) EN: force ; compel ; enforce ; command ; direct ; give an order ; constrain ; coerce FR: contraindre ; obliger ; forcer ; ordonner | บังคับใจ | [bangkhapjai] (v) EN: force ; constrain ; oblige ; control one's mind FR: se contrôler ; se maîtriser | ฝืนใจ | [feūnjai] (v) EN: act against one's will ; control the desire ; force oneself against one's will FR: se forcer ; s'obliger ; s'astreindre | จำ | [jam] (v) EN: have to ; be constrained ; be obliged ; be obliged FR: être contraint ; être obligé ; devoir | จำใจ | [jamjai] (v) EN: have to ; be compelled ; be forced ; be obliged ; be constrained ; do sth against one's will ; be unwilling ; be reluctant FR: devoir ; être obligé ; être contraint ; faire qqch. contre sa volonté/contre son gré/malgré soi | เจ้าหนี้ | [jaonī] (n) EN: creditor ; obligee FR: créancier [ m ] ; créancière [ f ] | กรุณา | [karunā] (v) EN: be kind ; to have mercy on ; favour FR: avoir l'amabilité ; avoir la gentillesse ; avoir l'obligeance ; prier | แค่น | [khaen] (v) EN: urge ; implore ; force FR: se forcer ; s'obliger | ขืน | [kheūn] (v) EN: force ; compel ; coerce FR: contraindre ; obliger ; forcer |
| | | | Oblige | v. t. [ imp. & p. p. Obliged p. pr. & vb. n. Obliging ] [ OF. obligier, F. obliger, L. obligare; ob (see Ob-) + ligare to bind. See Ligament, and cf. Obligate. ] 1. To attach, as by a bond. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] He had obliged all the senators and magistrates firmly to himself. Bacon. [ 1913 Webster ] 2. To constrain by physical, moral, or legal force; to put under obligation to do or forbear something. [ 1913 Webster ] The obliging power of the law is neither founded in, nor to be measured by, the rewards and punishments annexed to it. South. [ 1913 Webster ] Religion obliges men to the practice of those virtues which conduce to the preservation of our health. Tillotson. [ 1913 Webster ] 3. To bind by some favor rendered; to place under a debt; hence, to do a favor to; to please; to gratify; to accommodate. [ 1913 Webster ] Thus man, by his own strength, to heaven would soar, And would not be obliged to God for more. Dryden. [ 1913 Webster ] The gates before it are brass, and the whole much obliged to Pope Urban VIII. Evelyn. [ 1913 Webster ] I shall be more obliged to you than I can express. Mrs. E. Montagu. [ 1913 Webster ] | obligee | n. [ F. obligé, p. p. of obliger. See Oblige. ] The person to whom another is bound, or the person to whom a bond is given. Blackstone. [ 1913 Webster ] | obligement | n. Obligation. [ R. ] [ 1913 Webster ] I will not resist, therefore, whatever it is, either of divine or human obligement, that you lay upon me. Milton. [ 1913 Webster ] | obliger | n. One who, or that which, obliges. Sir H. Wotton. [ 1913 Webster ] |
| お世話になる;御世話になる | [おせわになる, osewaninaru] (exp, v5r) (See 世話になる) to receive favor (favour); to be much obliged to someone; to be indebted; to be grateful [Add to Longdo] | ざるを得ない | [ざるをえない, zaruwoenai] (exp) cannot help (doing); have no choice but to; am compelled to; am obliged to; it is incumbent upon (me) to [Add to Longdo] | せざるを得ない | [せざるをえない, sezaruwoenai] (exp, adj-i) (See ざる) cannot avoid doing; cannot help but (do); is compelled to do; (feel) obliged to (do); has to do [Add to Longdo] | せざる得ない | [せざるえない, sezaruenai] (exp, adj-i) (See ざる, せざるを得ない) cannot avoid doing; cannot help but (do); is compelled to do; (feel) obliged to (do); has to do [Add to Longdo] | やらざるを得ない | [やらざるをえない, yarazaruwoenai] (exp) (See せざるを得ない) cannot avoid doing; cannot help but (do); is compelled to do; (feel) obliged to (do); has to do [Add to Longdo] | 恐れ入る;畏れ入る | [おそれいる, osoreiru] (v5r, vi) (1) to be sorry; to beg pardon; to be much obliged; to feel small; (2) to be grateful; (3) to be amazed; to be filled with awe; to be surprised; (4) to be disconcerted; to be embarrassed [Add to Longdo] | 幸甚 | [こうじん, koujin] (adj-na, n) pleased; obliged; appreciative [Add to Longdo] | 世話になる | [せわになる, sewaninaru] (exp, v5r) (See お世話になる) to receive favor (favour); to be much obliged to someone; to be indebted [Add to Longdo] | 痛み入る | [いたみいる, itamiiru] (v5r, vi) to be greatly obliged; to be very sorry [Add to Longdo] | 有名税 | [ゆうめいぜい, yuumeizei] (n) the price of fame; noblesse oblige [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |