ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ

-appellative-

   
ภาษา
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -appellative-, *appellative*
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
appellative(adj) เกี่ยวกับสามานยนาม
appellative(n) สามานยนาม, Syn. common noun

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]
appellative(อะเพล'ละทิฟว) n. สามานยนาม, นาม, ยศศักดิ์, ฉายา. -adj. เกี่ยวกับสามานยนาม, เกี่ยว กับนามหรือฉายา, Syn. designative

ตัวอย่างประโยค จาก Open Subtitles  **ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
The victim's father was an appellate court judge.พ่อของเหยื่อเป็น ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ Red Dawn (2012)
C'est comme ça que Toby se faisait appeller pour rentrer à Radley.เป็นชื่อที่โทบี้ใช้เข้า-ออกเรดลี่ย์ไง Will the Circle Be Unbroken? (2013)
I guess an appellate court granted him a new trial.ฉันเดาศาลอุทธรณ์ให้เขาได้รับการพิจารณาคดีใหม่ Out of the Frying Pan (2013)
An appellate court judge in Ohio, a French diplomat who dies in a plane crash.ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ในโอไฮโอ นักการทูตชาวฝรั่งเศศซึ่งตายจากเครื่องบินตก The Freelancer (No. 145) (2013)

WordNet (3.0)
appellative(adj) pertaining to or dealing with or used as a common noun
appellative(adj) inclined to or serving for the giving of names, Syn. naming

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Appellative

n. [ L. appelativum, sc. nomen. ] 1. A common name, in distinction from a proper name. A common name, or appellative, stands for a whole class, genus, or species of beings, or for universal ideas. Thus, tree is the name of all plants of a particular class; plant and vegetable are names of things that grow out of the earth. A proper name, on the other hand, stands for a single thing; as, Rome, Washington, Lake Erie. [ 1913 Webster ]

2. An appellation or title; a descriptive name. [ 1913 Webster ]

God chosen it for one of his appellatives to be the Defender of them. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ]

Appellative

a. [ L. appellativus, fr. appellare: cf. F. appelatif. See Appeal. ] 1. Pertaining to a common name; serving as a distinctive denomination; denominative; naming. Cudworth. [ 1913 Webster ]

2. (Gram.) Common, as opposed to proper; denominative of a class. [ 1913 Webster ]

Appellatively

adv. After the manner of nouns appellative; in a manner to express whole classes or species; as, Hercules is sometimes used appellatively, that is, as a common name, to signify a strong man. [ 1913 Webster ]

Appellativeness

n. The quality of being appellative. Fuller. [ 1913 Webster ]

เพิ่มคำศัพท์


ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ


Are you satisfied with the result?



Discussions

ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม
Go to Top