|
| conciliate | (คันซิล'ลีเอท) { conciliated, conciliating, conciliates } vt. ไกล่เกลี่ย, ทำให้ปรองดองกัน, ผูกไมตรี, ชนะใจ, ประนีประนอม., See also: conciliation n. ดูconciliate, Syn. appease, placate |
| conciliate | (vt) ทำให้ปรองดองกัน, ไกล่เกลี่ย, ประนีประนอม |
| | คืนดี | (v) reconcile, See also: conciliate, restore good relation, get back on good terms, patch up, become reconciled, Syn. ดีกัน, ปรองดอง, หายโกรธ, Ant. โกรธกัน, Example: ผู้พิพากษาพยายามที่จะไกล่เกลี่ยให้คู่หย่าร้างคืนดีกัน, Thai Definition: โกรธกันแล้วกลับดีกัน | ดีกัน | (v) reconcile, See also: conciliate, restore good relation, get back on good terms, patch up, become reconciled, Syn. คืนดี, หายโกรธ, Ant. โกรธกัน, Example: พ่อหายเมาแล้วกลับมาดีกันกับแม่ตามปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น, Thai Definition: โกรธกันแล้วกลับดีกัน | ประนีประนอม | (v) compromise, See also: conciliate, reconcile, Syn. ผ่อนหนักผ่อนเบา, ปรองดอง, รอมชอม, อะลุ้มอล่วย, Example: คู่ความเขาไม่ยอมประนีประนอมกับใคร | ไกล่เกลี่ย | (v) reconcile, See also: conciliate, arbitrate, mediate, smooth, make peace, patch up, Syn. ประนีประนอม, Example: ตำรวจกำลังไกล่เกลี่ยคู่กรณี, Thai Definition: พูดจาให้ปรองดองกัน, พูดจาให้ตกลงกัน |
| ดีกัน | [dīkan] (v) EN: reconcile ; conciliate ; restore good relation ; get back on good terms ; patch up ; become reconciled FR: se réconcilier ; être en bons termes (avec qqn) | คืนดี | [kheūndī] (v) EN: reconcile ; conciliate ; restore good relation ; get back on good terms ; patch up ; become reconciled FR: se réconcilier ; | ไกล่เกลี่ย | [klaiklīa] (v) EN: smooth ; reconcile ; conciliate ; compound ; make peace ; arbitrate ; mediate ; patch up ; intervene FR: s'entremettre ; concilier ; arbitrer | ง้องอน | [ngø-ngøn] (v) EN: reconcile ; make friendly again ; conciliate | ประสานรอยร้าว | [prasān røirāo] (v, exp) EN: patch up ; conciliate ; restore harmony | ยอมความ | [yømkhwām] (v) EN: compromise ; make a settlement ; settle ; conciliate ; agree ; negotiate |
| | Conciliate | v. t. [ imp. & p. p. Conciliated; p. pr & vb. n. Conciliating. ] [ L. conciliatus, p. p. of conciliare to draw or bring together, unite, from concilium council. See Council. ] To win ower; to gain from a state of hostility; to gain the good will or favor of; to make friendly; to mollify; to propitiate; to appease. [ 1913 Webster ] The rapacity of his father's administration had excited such universal discontent, that it was found expedient to conciliate the nation. Hallam. Syn. -- To reconcile; propitiate; appease; pacify. [ 1913 Webster ] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |