| (Few results found for -cohibit- automatically try cohabit) |
| Cohibit | v. t. [ imp. & p. p. Cohibited; p. pr. & vb. n. Cohibiting. ] [ L. cohibitus, p. p. of cohibere to confine; co- + habere to hold. ] To restrain. [ Obs. ] Bailey. [ 1913 Webster ] | | Cohibition | n. [ L. cohibitio. ] Hindrance; restraint. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | | Cohabit | v. i. [ imp. & p. p. Cohabited; p. pr. & vb. n. Cohabiting. ] [ L. cohabitare; co- + habitare to dwell, to have possession of (a place), freg. of habere to have. See Habit, n. & v. ] 1. To inhabit or reside in company, or in the same place or country. [ 1913 Webster ] The Philistines were worsted by the captived ark . . . : they were not able to cohabit with that holy thing. South. [ 1913 Webster ] 2. To dwell or live together as husband and wife. [ 1913 Webster ] The law presumes that husband and wife cohabit together, even after a voluntary separation has taken place between them. Bouvier. [ 1913 Webster ] ☞ By the common law as existing in the United States, marriage is presumed when a man and woman cohabit permanently together, being reputed by those who know them to be husband and wife, and admitting the relationship. Wharton. [ 1913 Webster ] | | Cohabitant | n. [ L. cohabitans, p. pr. ] One who dwells with another, or in the same place or country. [ 1913 Webster ] No small number of the Danes became peaceable cohabitants with the Saxons in England. Sir W. Raleigh. [ 1913 Webster ] | | Cohabitation | n. [ L. cohabitatio. ] 1. The act or state of dwelling together, or in the same place with another. Feltham. [ 1913 Webster ] 2. (Law) The living together of a man and woman in supposed sexual relationship. [ 1913 Webster ] That the duty of cohabitation is released by the cruelty of one of the parties is admitted. Lord Stowell. [ 1913 Webster ] | | Cohabiter | n. A cohabitant. Hobbes. [ 1913 Webster ] |
| |
| | | cohabit | vi. อยู่กินด้วยกันอย่างสามีภรรยา, อยู่ร่วมกัน, อยู่ในที่เดียวกัน., See also: cohabitant n. ดูcohabit cohabitation n. ดูcohabit |
| | cohabit | (vt) อยู่ร่วมกัน, อยู่ด้วยกัน, อยู่กินกัน |
| | cohabit | อยู่อาศัยร่วมกัน [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] | | cohabitation | การบริหารร่วมกัน [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] | | cohabitation | การอยู่ร่วมกัน [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] | | cohabitation | ๑. การอยู่กินด้วยกัน๒. การอยู่ร่วมกัน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | We simply how cohabitation | นี่ถ้าพวกเราอยู่ด้วยกันน่ะ Sex Is Zero (2002) | | You know, one of the joys of cohabitation | สิ่งที่ทำให้การอยู่ด้วยกันเป็นสุขก็คือ There's No 'I' in Team (2008) | | Okay, fine, can we call it cohabitating with your long-term girlfriend in a house that doesn't have posters that were hung in the eighth grade? | โอเค ก้ได้ แต่ว่ามันคือการอยู่ร่วมกัน ของนายกับซาร่าระยะยาวที่บ้านนั้น ที่ไม่มีโปสเตอร์ที่นายแขวนตั้งแต่ปอ3 Chuck Versus the Suburbs (2009) | | A little something to ensure that there are no cohabitating conflicts. | บางอย่างเล็กๆ น้อยๆ เพื่อที่จะให้มั่นใจว่า เราจะไม่มีปัญหาเวลาอยู่ด้วยกัน Chuck Versus the Lethal Weapon (2009) | | I guess you and I will be roommates with Mom and Dad cohabitating upstairs by midterms. | เราคงได้อยู่บ้านเดียวกัน ก่อนกลางเทอม Home (2010) | | "Peaceful cohabitation, if ever it existed, was short-lived. | "การอยู่ร่วมกันอย่างสันติ อาจจะเคยมีปรากฎ เป็นช่วงเวลาสั้นๆ X-Men: First Class (2011) | | We're all going to be here for a long time, so... maybe we can figure out a way to let bygones be bygones and, you know, cohabitate. | เราก็อยู่ด้วยกันที่นี่มานาน แล้ว... บางทีเราน่าจะหาวิธี ปล่อยให้เรื่องที่ผ่านมาแล้วผ่านไป และก็ใช้ชีวิตร่วมกัน Birth (2011) | | I mean, I've seen enough episodes of Friends to know that cohabitation leads to sex, drugs and something a parade magazine called Schwimmer-fatigue. | ฉันดูซีรี่ย์ส Friends มามากพอที่จะรู้ ว่ามันนำไปสู่เซ็กซ์ ยาเสพติด และบางอย่างที่นิตยสาร Parade เรียกว่า Schwimmer-fatigue Studies in Modern Movement (2011) | | Cohabitating is not-not-not so easy, huh? | อยู่กินด้วยกันมันไม่ใช่เรื่องง่ายใช่มั้ยล่ะ Heart (2012) | | - Mm. How do you know her? Oh, we cohabitate. | เธอน่ารักมาก Confidence (2012) | | Mixed tribe cohabitating. | เผ่าผสม ที่อยู่ร่วมกัน The Archaeologist in the Cocoon (2013) | | The ship aside, prolonged cohabitation has... definitely had affects on interpersonal dynamics. | เรือกันเป็นเวลานานมีการอยู่ ร่วมกัน แน่นอนมีผลกระทบต่อการ เปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล Star Trek Beyond (2016) |
| | อยู่กิน | (v) live together as husband and wife, See also: cohabit as husband and wife, Example: ท่านย้ายภูมิลำเนาจากบ้านตาลไปอยู่ที่บ้านดงเย็น อยู่กินกับภรรยาจนมีบุตร 1 คน, Thai Definition: ดำรงชีวิตฉันผัวเมีย | | สู่สม | (v) cohabit, See also: shack up, Syn. สมสู่, Example: คนไทยจะไม่สู่สมกันเองระหว่างพี่น้องเพราะถือว่าผิดธรรมเนียมประเพณี, Thai Definition: อยู่กินกันเยี่ยงสามาภรรยา | | ร่วมชีวิต | (v) live together, See also: cohabit, Example: พ่อได้แม่มาร่วมชีวิตด้วย ก็เพราะแม่หลงใหล 'งาน' ของพ่อ |
| | การอยู่ร่วมกันอย่างสันติ | [kān yū ruam kan yāng santi] (n, exp) EN: peaceful co-existence FR: coexistence pacifique [ f ] ; cohabitation pacifique [ f ] | | สู่สม | [sūsom] (v) EN: cohabit ; shack up FR: vivre en concubinage ; cohabiter | | อยู่ร่วมกัน | [yū ruam kan] (v, exp) EN: get along FR: coexister ; cohabiter ; s'entendre |
| | | | cohabit | (v) share living quarters; usually said of people who are not married and live together as a couple, Syn. shack up, live together | | cohabitation | (n) the act of living together and having a sexual relationship (especially without being married) |
| | Cohabit | v. i. [ imp. & p. p. Cohabited; p. pr. & vb. n. Cohabiting. ] [ L. cohabitare; co- + habitare to dwell, to have possession of (a place), freg. of habere to have. See Habit, n. & v. ] 1. To inhabit or reside in company, or in the same place or country. [ 1913 Webster ] The Philistines were worsted by the captived ark . . . : they were not able to cohabit with that holy thing. South. [ 1913 Webster ] 2. To dwell or live together as husband and wife. [ 1913 Webster ] The law presumes that husband and wife cohabit together, even after a voluntary separation has taken place between them. Bouvier. [ 1913 Webster ] ☞ By the common law as existing in the United States, marriage is presumed when a man and woman cohabit permanently together, being reputed by those who know them to be husband and wife, and admitting the relationship. Wharton. [ 1913 Webster ] | | Cohabitant | n. [ L. cohabitans, p. pr. ] One who dwells with another, or in the same place or country. [ 1913 Webster ] No small number of the Danes became peaceable cohabitants with the Saxons in England. Sir W. Raleigh. [ 1913 Webster ] | | Cohabitation | n. [ L. cohabitatio. ] 1. The act or state of dwelling together, or in the same place with another. Feltham. [ 1913 Webster ] 2. (Law) The living together of a man and woman in supposed sexual relationship. [ 1913 Webster ] That the duty of cohabitation is released by the cruelty of one of the parties is admitted. Lord Stowell. [ 1913 Webster ] | | Cohabiter | n. A cohabitant. Hobbes. [ 1913 Webster ] |
| | 杂居 | [zá jū, ㄗㄚˊ ㄐㄩ, 杂 居 / 雜 居] cohabitation (of different populations or races); to coexist #59,795 [Add to Longdo] |
| |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
