| |
| | postulate | (พอส'ชะลิท) n. ขอร้อง, ยืนยัน, อ้าง, วางสมมุติฐาน, วางหลัก. n. สมมุติฐาน, หลัก, หลักฐาน, หลักการพื้นฐาน, เงื่อนไขที่ต้องมีก่อน., See also: postulation n. postulational adj., Syn. demand premise | | expostulate | (อิคซพอส'ชะเลท) vi. เตือน, ตักเตือน, ว่ากล่าว, ทัดทาน, See also: expostulation n. expostulator n. expostulatory, expostulative adj., Syn. warn |
| | postulate | (n) สมมุติ, หลักฐาน, เงื่อนไข | | postulate | (vt) สมมุติ, อ้าง, ยืนยัน, ขอร้อง, วางหลัก | | expostulate | (vt) ขัดแย้ง, ทัดทาน, ว่ากล่าว, ตักเตือน, เตือน |
| | | postulate [ axiom ] | สัจพจน์, ข้อความที่ตั้งขึ้นและยอมรับโดยไม่ต้องมีการพิสูจน์ทดสอบ เพื่อเป็นการกำหนดแนวความคิดที่จะค้นหากฏหรือทฤษฎีเพื่อจะอธิบายปรากฏการณ์หนึ่ง ๆ คำนี้มีความหมายคล้ายคำว่า สมมติฐาน [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| | | | สัจพจน์ | (n) postulate, See also: axiom, Example: สัจพจน์เหล่านี้มีความแนบนัย สามารถใช้วิธีการพิสูจน์ทางคณิตศาสตร์วิธีใดก็ได้, Count Unit: สัจพจน์, Thai Definition: ข้อความที่ยอมรับในวิชาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ว่าจริงโดยไม่ต้องพิสูจน์ |
| | สัจพจน์ | [satjaphot] (n) EN: postulate ; axiom FR: postulat [ m ] ; axiome [ m ] | | ท้วง | [thūang] (v) EN: object to ; protest against ; argue against ; put forward an objection ; raise an objection ; criticize ; remonstrate ; expostulate FR: s'opposer (à) ; protester (contre) ; être en désaccord (avec) ; rouspéter (fam.) | | ติง | [ting] (v) EN: admonish ; remonstrate ; expostulate ; protest ; object to |
| | | | postulate | (n) (logic) a proposition that is accepted as true in order to provide a basis for logical reasoning, Syn. posit | | postulate | (v) take as a given; assume as a postulate or axiom, Syn. posit |
| | Postulate | n. [ L. postulatum a demand, request, prop. p. p. of postulare to demand, prob. a dim. of poscere to demand, prob. for porcscere; akin to G. forschen to search, investigate, Skr. prach to ask, and L. precari to pray: cf. F. postulat. See Pray. ] 1. Something demanded or asserted; especially, a position or supposition assumed without proof, or one which is considered as self-evident; a truth to which assent may be demanded or challenged, without argument or evidence. [ 1913 Webster ] 2. (Geom.) The enunciation of a self-evident problem, in distinction from an axiom, which is the enunciation of a self-evident theorem. [ 1913 Webster ] The distinction between a postulate and an axiom lies in this, -- that the latter is admitted to be self-evident, while the former may be agreed upon between two reasoners, and admitted by both, but not as proposition which it would be impossible to deny. Eng. Cyc. [ 1913 Webster ] | | Postulate | a. Postulated. [ Obs. ] Hudibras. [ 1913 Webster ] | | Postulate | v. t. [ imp. & p. p. Postulated p. pr. & vb. n. Postulating. ] 1. To beg, or assume without proof; as, to postulate conclusions. [ 1913 Webster ] 2. To take without express consent; to assume. [ 1913 Webster ] The Byzantine emperors appear to have . . . postulated a sort of paramount supremacy over this nation. W. Tooke. [ 1913 Webster ] 3. To invite earnestly; to solicit. [ Obs. ] Bp. Burnet. [ 1913 Webster ] | | Postulated | a. Assumed without proof; as, a postulated inference. Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] |
| |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
