ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ

appell

   
ภาษา
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -appell-, *appell*
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
appellee(n) ผู้ถูกยื่นอุทธรณ์หรือฎีกา, Syn. respondent
appellant(n) ผู้อุทธรณ์, Syn. defendant
appellate(adj) เกี่ยวกับการอุทธรณ์
appellation(n) ชื่อ, See also: นาม, ยศ, ศักดิ์, ตำแหน่ง, นามาภิไธย, นามสมญา, Syn. designation
appellative(adj) เกี่ยวกับสามานยนาม
appellative(n) สามานยนาม, Syn. common noun

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]
appellant(อะเพล'เลินทฺ) n. ผู้อุทธรณ์, ผู้ร้องขอ, ผู้อ้อนวอน
appellate(อะเพล'เลท) adj. เกี่ยวกับการอุทธรณ์, ซึ่งมีอำนาจพิจารณารับการอุทธรณ์
appellation(แอพพะเล'เชิน) n. ชื่อ, ยศ, ศักดิ์, นาม, การตั้งชื่อ, Syn. title, name
appellative(อะเพล'ละทิฟว) n. สามานยนาม, นาม, ยศศักดิ์, ฉายา. -adj. เกี่ยวกับสามานยนาม, เกี่ยว กับนามหรือฉายา, Syn. designative
appellee(แอพพะลี') n. ผู้ถูกยื่นอุทธรณ์หรือฎีกา, Syn. defendant, respondent
appellor(อะเพล'เลอร์) n. ผู้ยื่นอุทธรณ์หรือฎีกา
acappella(อะคาเพ็ล ละ) adj. แบบดนตรีในโบสถ์

English-Thai: Nontri Dictionary
appellant(adj) ซึ่งร้องเรียน, ซึ่งอุทธรณ์, ซึ่งอ้อนวอน
appellant(n) ผู้ร้องเรียน, ผู้อุทธรณ์, ผู้อ้อนวอน

อังกฤษ-ไทย: ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน [เชื่อมโยงจาก orst.go.th แบบอัตโนมัติและผ่านการปรับแก้]
appellantผู้อุทธรณ์ (ต่อศาลสูง) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
appellateชั้นอุทธรณ์ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
appellateชั้นอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
appellate courtศาลอุทธรณ์ [ ดู appeal court ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
appellate jurisdictionอำนาจพิจารณาในชั้นอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

อังกฤษ-ไทย: คลังศัพท์ไทย โดย สวทช.
Appellate courtsศาลอุทธรณ์ [TU Subject Heading]
Appellate procedureการอุทธรณ์-ฎีกา [TU Subject Heading]
Appellation of originการระบุแหล่งกำเนิด [เศรษฐศาสตร์]

ตัวอย่างประโยค จาก Open Subtitles  **ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
The victim's father was an appellate court judge.พ่อของเหยื่อเป็น ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ Red Dawn (2012)
C'est comme ça que Toby se faisait appeller pour rentrer à Radley.เป็นชื่อที่โทบี้ใช้เข้า-ออกเรดลี่ย์ไง Will the Circle Be Unbroken? (2013)
I guess an appellate court granted him a new trial.ฉันเดาศาลอุทธรณ์ให้เขาได้รับการพิจารณาคดีใหม่ Out of the Frying Pan (2013)
An appellate court judge in Ohio, a French diplomat who dies in a plane crash.ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ในโอไฮโอ นักการทูตชาวฝรั่งเศศซึ่งตายจากเครื่องบินตก The Freelancer (No. 145) (2013)

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
พระนาม(n) name, See also: appellation, designation, Syn. ชื่อ, นาม, Example: พระปรเมศวรมีพระมเหสีซ้ายขวา องค์ซ้ายเป็นที่โปรดปรานมากทรงพระนามว่า ศรีสุดาจันทร์, Notes: (ราชา)
นาม(n) name, See also: appellation, title, Syn. ชื่อ, นามกร, สมญานาม, สมัญญานาม, นามา, Example: พระเอกลิเกชื่อดังมีนามว่าสมศักดิ์ ภักดี, Count Unit: ชื่อ, นาม, Notes: (บาลี)
ชื่อ(n) name, See also: appellation, designation, Syn. นาม, ฉายา, Example: ชื่อของหล่อนแปลว่าดอกไม้, Count Unit: ชื่อ, Thai Definition: คำที่ตั้งขึ้นสำหรับเรียก คน สัตว์ ที่ และสิ่งของโดยทั่วๆ ไปหรือโดยเฉพาะเจาะจง
ผู้อุทธรณ์(n) appellant, Count Unit: คน, Notes: (กฎหมาย)

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0
ชื่อ[cheū] (n) EN: name ; appellation ; designation  FR: nom [ m ] ; appellation [ f ] ; désignation [ f ] ; dénomination [ f ]
การเรียกชื่อ[kān rīek cheū] (n, exp) EN: labelling  FR: appellation [ f ] ; dénomination [ f ]
ลูก[lūk] (n) EN: child (when referring to the children of others – inf.)  FR: petit [ m ] (appellatif) ; petite [ f ] (appellatif) ; petit bonhomme [ m ] (fam.) ; petite bonne femme [ f ] (fam.)
ศาลอุทธรณ์[sān utthøn = sān uthøn] (n, exp) EN: Court of Appeal ; appellate court  FR: Cour d'appel [ f ]
สมญา[somyā] (n) EN: designation ; name ; appellation ; title ; nickname ; alias  FR: désignation [ m ] ; appellation [ f ] ; nom [ m ] ; surnom [ m ]

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]
appell
appellant
appellate
appellate
appellants
appellation
appellations

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)
appellant
appellants
appellation
appellations

WordNet (3.0)
appellant(n) the party who appeals a decision of a lower court, Syn. plaintiff in error
appellate(adj) of or relating to or taking account of appeals (usually legal appeals), Syn. appellant
appellate court(n) a court whose jurisdiction is to review decisions of lower courts or agencies, Syn. court of appeals, appeals court
appellation(n) identifying word or words by which someone or something is called and classified or distinguished from others, Syn. denomination, designation, appellative
appellative(adj) pertaining to or dealing with or used as a common noun
appellative(adj) inclined to or serving for the giving of names, Syn. naming

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Appellable

a. Appealable. [ 1913 Webster ]

Appellancy

n. Capability of appeal. [ 1913 Webster ]

Appellant

n. 1. (Law) (a) One who accuses another of felony or treason. [ Obs. ] (b) One who appeals, or asks for a rehearing or review of a cause by a higher tribunal. [ 1913 Webster ]

2. A challenger. [ Obs. ] Milton. [ 1913 Webster ]

3. (Eccl. Hist.) One who appealed to a general council against the bull Unigenitus. [ 1913 Webster ]

4. One who appeals or entreats. [ 1913 Webster ]

Appellant

a. [ L. appellans, p. pr. of appellare; cf. F. appelant. See Appeal. ] Relating to an appeal; appellate. “An appellant jurisdiction.” Hallam. [ 1913 Webster ]


Party appellant (Law), the party who appeals; appellant; -- opposed to respondent, or appellee. Tomlins.
[ 1913 Webster ]

Appellate

a. [ L. appelatus, p. p. of appellare. ] Pertaining to, or taking cognizance of, appeals. “Appellate jurisdiction.” Blackstone. “Appellate judges.” Burke. [ 1913 Webster ]


Appelate court, a court having cognizance of appeals.
[ 1913 Webster ]

Appellate

n. A person or prosecuted for a crime. [ Obs. ] See Appellee. [ 1913 Webster ]

Appellation

n. [ L. appellatio, fr. appellare: cf. F. appellation. See Appeal. ] 1. The act of appealing; appeal. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ]

2. The act of calling by a name. [ 1913 Webster ]

3. The word by which a particular person or thing is called and known; name; title; designation. [ 1913 Webster ]

They must institute some persons under the appellation of magistrates. Hume. [ 1913 Webster ]

Syn. -- See Name. [ 1913 Webster ]

Appellative

a. [ L. appellativus, fr. appellare: cf. F. appelatif. See Appeal. ] 1. Pertaining to a common name; serving as a distinctive denomination; denominative; naming. Cudworth. [ 1913 Webster ]

2. (Gram.) Common, as opposed to proper; denominative of a class. [ 1913 Webster ]

Appellative

n. [ L. appelativum, sc. nomen. ] 1. A common name, in distinction from a proper name. A common name, or appellative, stands for a whole class, genus, or species of beings, or for universal ideas. Thus, tree is the name of all plants of a particular class; plant and vegetable are names of things that grow out of the earth. A proper name, on the other hand, stands for a single thing; as, Rome, Washington, Lake Erie. [ 1913 Webster ]

2. An appellation or title; a descriptive name. [ 1913 Webster ]

God chosen it for one of his appellatives to be the Defender of them. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ]

Appellatively

adv. After the manner of nouns appellative; in a manner to express whole classes or species; as, Hercules is sometimes used appellatively, that is, as a common name, to signify a strong man. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT Dictionary
被上诉人[bèi shàng sù rén, ㄅㄟˋ ㄕㄤˋ ㄙㄨˋ ㄖㄣˊ,     /    ] appellee (side that won in trial court, whose victory is being appealed by losing side) [Add to Longdo]

German-English: TU-Chemnitz DING Dictionary
Appell { m } (an)appeal (to) [Add to Longdo]
Appell { m }; Bitte { f }; Gesuch { n }; Befürwortung { f } | zu etw. aufrufen | jds. Bitten nachkommenplea | to make a plea for sth. | to be responsive to sb.'s pleas [Add to Longdo]
appellierento appeal [Add to Longdo]
appellierendappealing to [Add to Longdo]
appelliertappeals [Add to Longdo]
appellierteappealed [Add to Longdo]

French-Thai: Longdo Dictionary
appellation(n) |f| การตั้งชื่อ, การให้คำเรียก

Japanese-English: EDICT Dictionary
名目[めいもく(P);みょうもく, meimoku (P); myoumoku] (n, adj-no) (1) name; title; appellation; (something) nominal; (2) (under the) pretext (of); pretense; (P) #8,989 [Add to Longdo]
アパレイション[apareishon] (n) (1) appellation; (2) operation [Add to Longdo]
控訴院[こうそいん, kousoin] (n) appelate court; appellate court [Add to Longdo]
控訴裁判所[こうそさいばんしょ, kousosaibansho] (n) appeals court; appellate court; appelate court [Add to Longdo]
控訴人[こうそにん, kousonin] (n) appellant [Add to Longdo]
称呼[しょうこ, shouko] (n, vs) appellation; designation [Add to Longdo]

Japanese-German: JDDICT Dictionary
点呼[てんこ, tenko] Appell, Namensaufruf [Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์


ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ


Are you satisfied with the result?



Discussions

ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม
Go to Top