มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| กล่าวโทษ | ก. แจ้งว่ากระทำผิด. | คำกล่าวโทษ | น. การที่บุคคลอื่นซึ่งไม่ใช่ผู้เสียหายได้กล่าวหาต่อเจ้าหน้าที่ว่ามีบุคคลรู้ตัวหรือไม่ก็ดี ได้กระทำความผิดอย่างหนึ่งขึ้น. | กล่าวหา | ก. ฟ้อง, กล่าวโทษ. | ข้อหา | น. คำกล่าวโทษ | ดำเนินคดี | ร้องทุกข์ กล่าวโทษ สอบสวน ฟ้องคดี หรือพิจารณาพิพากษาคดี ตามกฎหมายวิธีพิจารณาความ. | โทษ, โทษ- | (โทด, โทดสะ-) น. ความไม่ดี, ความชั่ว, เช่น โทษแห่งความเกียจคร้าน, ความผิด เช่น กล่าวโทษ, ผลแห่งความผิดที่ต้องรับ เช่น ถูกลงโทษ, ผลร้าย เช่น ยาเสพติดให้โทษ. | นิคห-, นิคหะ | (นิกคะหะ-, นิกคะหะ) น. การข่ม, การกล่าวโทษ, การปราบปราม. | นิเคราะห์ | น. นิคหะ, การข่ม, การกล่าวโทษ, การปราบปราม, ตรงข้ามกับ ประเคราะห์ ซึ่งแปลว่า การยกย่อง, การเชิดชู. | บริภาษ | (บอริพาด) ก. กล่าวติเตียน, กล่าวโทษ, ด่าว่า. | บัตรสนเท่ห์ | น. จดหมายฟ้องหรือกล่าวโทษผู้อื่นโดยมิได้ลงชื่อหรือไม่ลงชื่อจริงของผู้เขียน. | ประเคราะห์ | การยกย่อง, การเชิดชู, ตรงข้ามกับ นิเคราะห์ ซึ่งแปลว่า การข่ม, การกล่าวโทษ, การปราบปราม. | ปรักปรำ | (ปฺรักปฺรำ) ก. กล่าวโทษหรือให้การใส่ร้ายเกินความเป็นจริง. | ปรำ | รุมกล่าวโทษ. | โพนทะนา | ก. กล่าวโทษ, ติเตียน, พูดกล่าวโทษท่านต่อหน้าผู้อื่น. | ฟ้อง | ก. กล่าวหาหรือกล่าวโทษต่อผู้ใหญ่หรือต่อศาล เช่น ฟ้องครู ฟ้องศาล, แสดงให้รู้ เช่น มีหลักฐานฟ้องอยู่ในตัว | ฟ้องร้อง | ก. กล่าวโทษ, กล่าวหา. | เสียกำซ้ำกอบ, เสียกำแล้วซ้ำกอบ | ก. เสียน้อยแล้วยังจะต้องเสียมากอีก เช่น พระองค์ช่างเชื่อฟังคำคนชั่วโฉด ชาวเมืองมันกล่าวโทษพลอยโกรธตอบ เสียกำแล้วจะซ้ำกอบกระมังหนา (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). | หา ๑ | ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น เขาหาว่า… | หาความ | ก. กล่าวโทษ, ใส่ความ |
| recrimination | การฟ้องกล่าวโทษกลับ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | arraignment | การฟ้องกล่าวโทษ, การนำตัวขึ้นศาล [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | denunciation | ๑. การกล่าวโทษ (ป. วิ. อาญา)๒. การบอกเลิกสนธิสัญญา (ก. ระหว่างประเทศ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | gravamen | สาระสำคัญ (ของคำร้องทุกข์, คำกล่าวโทษ, คำฟ้อง ฯลฯ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | incriminate | กล่าวโทษ, ทำให้ต้องรับโทษทางอาญา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | การกล่าวโทษ | [kān klāothōt] (n) EN: indictment | กล่าวโทษ | [klāothōt] (v) EN: accuse ; charge ; indict ; incriminate ; allege ; blame ; impeach FR: inculper ; accuser de ; charger |
| accuse | (vt) กล่าวหา, See also: กล่าวโทษ, ปรักปรำ, Syn. blame, charge | allege | (vt) กล่าวหา, See also: กล่าวโทษ, กล่าวร้าย, ปรักปรำ | allege | (vi) กล่าวหา, See also: กล่าวโทษ, กล่าวร้าย, ปรักปรำ, Syn. assert, affirm | blame for | (phrv) ตำหนิในเรื่อง, See also: ติเตียนในเรื่อง, กล่าวโทษ | blame on | (phrv) ตำหนิ, See also: กล่าวโทษว่าเกิดจาก | charge | (vt) กล่าวหา, See also: กล่าวโทษ, ใส่ความ, Syn. accuse, impute | condemn | (vt) ประกาศว่าทำผิด, See also: กล่าวโทษ, Syn. convict | hold against | (phrv) ตำหนิ, See also: ว่า, ว่ากล่าว, กล่าวโทษ, Syn. charge against, count against, tell against, weigh against | impeach for | (phrv) กล่าวโทษ (ผู้บริหารระดับสูง), See also: กล่าวหา, ฟ้องร้อง | impeach | (vt) กล่าวโทษเนื่องจากประพฤติตนไม่เหมาะสมกับตำแหน่งหน้าที่, Syn. charge | impeachment | (n) การกล่าวโทษเจ้าหน้าที่รัฐว่าทำผิดศีลธรรมหรือจรรยาบรรณ, See also: การฟ้องร้อง | incrimination | (n) การฟ้องร้อง, See also: การกล่าวโทษ, Syn. accusation, charge, inculpation | inculpate | (vt) กล่าวหา (คำทางการ), See also: กล่าวโทษ, Syn. accuse, incriminate | lay for | (phrv) กล่าวโทษ | libel | (n) การหมิ่นประมาท (ข้อความ, รูปภาพ), See also: การสบประมาท, การใส่ร้ายป้ายสี, การกล่าวโทษใส่ร้าย, Syn. defamation | rail | (vi) ด่าว่า, See also: กล่าวโทษ, Syn. curse | reproach | (vt) ตำหนิ, See also: กล่าวโทษ, ว่ากล่าว, Syn. blame, criticize | snitch | (vi) ฟ้อง, See also: รายงาน, กล่าวโทษ, Syn. sneak |
| accusation | (แอคคิวเซ' เชิน) n. การกล่าวหา, คำประนาม, การตำหนิ, การกล่าวโทษ, การใส่ความ, Syn. allegation | blame | (เบลม) { blamed, blaming, blames } vt. กล่าวโทษ, ตำหนิ, ประณาม, นินทา, กล่าวร้าย, โยนความผิดให้ -Phr. (be to blame ควรถูกตำหนิ, ควรรับผิดชอบ) n. การตำหนิ, ความรับผิดชอบ, ภาระ, See also: blamer n. blameful adj. ดูblame blameless adj. ดูblame -Conf. put | denounce | (ดิเนาซฺ') vt. ประณาม, กล่าวโทษ, ติเตียน, ประกาศเลิก, บอกเลิก., See also: denouncement n. denouncer n., Syn. accuse | denunciation | (ดินันซีเอ'เชิน) n. การประณาม, การติเตียน, การกล่าวโทษ, การเพิกถอน, การประกาศเพิกถอน, Syn. accusation | impeach | (อิมพีช') vt. กล่าวโทษ, ฟ้องร้อง, ทำคดีชั้นพิจารณา, กล่าวหา, ไม่เชื่อถือ., See also: impeacher n., Syn. charge, accuse, censure | impeachable | (อิมพีช' ชะเบิล) adj. ฟ้องร้องได้, กล่าวโทษได้., See also: impeachability n. | impeachment | (อิมพีช' เมินทฺ) n. การกล่าวโทษ, การฟ้องร้อง, การกล่าวโทษเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารชั้นสูงของรัฐบาลโดยสภาผู้แทนราษฎรต่อสภาสูง (senate) ของสหรัฐอเมริกา, การไม่เชื่อถือ, ภาวะที่ถูกกล่าวโทษดังกล่าว | implead | (อิมพลีด') vt. ฟ้องร้อง, ดำเนินคดีในศาล, กล่าวโทษ, กล่าวหา, ร้องทุกข์., See also: impleadable adj. | incriminate | (อินคริม' มะเนท) vt. กล่าวโทษ, ใส่ร้าย, กล่าวหา, ฟ้องร้อง, ดำเนินคดีฟ้องร้อง., See also: incrimination n. incriminator n. incriminatory adj., Syn. accuse | indict | (อินไดทฺ') vt. ฟ้อง, ฟ้องร้อง, ดำเนินคดี, กล่าวหา, กล่าวโทษ., See also: indectable adj. indict- ably adv. indicter, indictor n., Syn. accuse | libel | (ไล'เบิล) { libel (l) ed, libel (l) ing, libels } n. การหมิ่นประมาท, การกล่าวโทษใส่ร้าย, การใส่ร้าย, โทษฐานหมิ่นประมาท, สิ่งที่หมิ่นประมาทหรือใส่ร้ายผู้อื่น. vt. ตีพิมพ์เรื่องราวที่หมิ่นประมาทผู้อื่น, ใส่ร้าย, Syn. calumny | stricture | (สทริค'เชอะ) nการกล่าวหา, การกล่าวโทษ, การตำหนิอย่างรุนแรง, การตีบตัว, การหดตัว, การจำกัด, การควบคุม., See also: strictured adj. |
| blame | (vt) กล่าวโทษ, ติเตียน, ตำหนิ, ประณาม, กล่าวร้าย | condemn | (vt) กล่าวโทษ, ประณาม, ตำหนิ, ตราหน้า, ด่าว่า, ลงโทษ, ตัดสินความ | condemnation | (n) การกล่าวโทษ, การประณาม, การตำหนิ, การลงโทษ, การตัดสินความ | denounce | (vt) ประณาม, หมิ่นประมาท, กล่าวโทษ, ปรักปรำ, ติเตียน | denunciation | (n) การประณาม, การกล่าวโทษ, การติเตียน, การปรักปรำ |
| | 攻める | [せめる, semeru] TH: กล่าวโทษ EN: to assault | 責める | [せめる, semeru] TH: ตำหนิกล่าวโทษ EN: to blame |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |