hackle | (n) ขนยาวรอบคอไก่หรือนก, See also: สร้อยคอไก่ |
hackle | (vt) หวี, See also: ทำให้เรียบ |
hackle | (vi) ตัดอย่างหยาบ, See also: เฉือนอย่างหยาบๆ |
hackle | (vt) ตัดอย่างหยาบ, See also: เฉือนอย่างหยาบๆ |
shackle | (n) กุญแจมือ, See also: โซ่ตรวน, ตรวน, ห่วงกุญแจ, เครื่องพันธนาการ, สิ่งที่ใช้ผูกหรือมัด, สายโซ่, สายยู, Syn. fetter, handcuff, restraint |
shackle | (vt) ใส่กุญแจมือ, See also: ใส่โซ่ตรวน, กีดขวาง, Syn. fetter, chain, hobble |
unshackle | (vt) ไม่หวั่นไหว |
ramshackle | (adj) คลอนแคลน, See also: โยกเยก, โคลงเคลง, Syn. crambling, rickety |
shackle with | (phrv) ล่ามด้วย, See also: ใส่กุญแจ, พันธนาการด้วย, ผูกหรือมัดด้วย, ใส่ตรวนกับ |
hackle | (แฮค'เคิล) n. ขนยาวรอบคอไก่หรือนก, สร้อยคอไก่, See also: hackles ขนคอสัตว์, ความโกรธ. อารมณ์ร้าย, หวี, vt. ใส่สร้อยคอให้, หวี, ตัดอย่างหยาบ, เฉือนอย่างหยาบ ๆ |
ramshackle | (แรมแชค'เคิล) adj. โคลงเคลง, หลวม, จวนล้ม, ตามอำเภอใจ, ตามอารมณ์ |
shackle | (แชค'เคิล) n. กุญแจมือ, โซ่ตรวน, ตรวน, ห่วงกุญแจ, ห่วง, เครื่องพันธนาการ, การผูก, การมัด, สิ่งผูกมัด, สายโซ่สมอเรือ, สายยู, อุปสรรค, สิ่งกีดขวาง. vt. ใส่กุญแจมือ, ใส่โซ่ตรวน, กีดขวาง, ผูกมัด., See also: shackler n. |
unshackle | (อันแ?ค'เคิล) vt. ปลดโซ่ตรวน, ถอดโซ่ตรวน, ทำให้อิสระ, คลาย., Syn. free |
ramshackle | (adj) โคลงเคลง, หลุดลุ่ย, จวนล้ม |
shackle | (n) กุญแจมือ, ตรวน, ห่วง, สายยู, โซ่ |
shackle | (vt) ล่ามโซ่, ใส่กุญแจมือ, กีดขวาง, ผูกมัด |
shackle; spring shackle | ห่วงยึดแหนบ, โตงเตง [ยานยนต์ ๑๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
spring shackle; shackle | ห่วงยึดแหนบ, โตงเตง [ยานยนต์ ๑๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
กุญแจมือ | (n) handcuffs, See also: bracelets, shackles, Example: นายตำรวจออกคำสั่งให้จ่าจับมือผู้ต้องหาไพล่หลังสวมกุญแจมือ, Count Unit: คู่, Thai Definition: ห่วงเหล็กมีกุญแจไข สำหรับเจ้าหน้าที่ใช้ใส่ข้อมือผู้ต้องหา |
อันทุ | (n) chain, See also: shackle, fetter, manacles, Syn. โซ่, ตรวน, เครื่องจองจำ, Notes: (บาลี/สันสกฤต) |
ตีตรวน | (v) shackle, See also: fetter, put in chains, restrict, chain, handcuff, hobble, Syn. ใส่ตรวน, จำตรวน, Ant. ถอดตรวน, Example: ผู้คุมกำลังตีตรวนนักโทษแหกคุก, Thai Definition: ใส่ตรวนจำตรวนที่ขาโดยวิธีตีย้ำหัวตะปูที่ห่วงเหล็กสวมขาเพื่อไม่ให้ถ่างออกได้ |
โกโรโกโส | (adj) dilapidated, See also: ramshackle, tumbledown, rickety, Syn. มอซอ, สกปรก, ซอมซ่อ, รุ่งริ่ง, Example: คุณยายอาศัยอยู่ในบ้านหลังย่อมโกโรโกโสท้ายไร่ |
โทรม | (adj) dilapidated, See also: shabby, broken, worn-out, rickety, ruined, tumbledown, damaged, destroyed, ramshackle, Syn. ชำรุดทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, Example: บ้านโทรมๆ หลังนั้นเป็นบ้านของฉันเอง, Thai Definition: เสื่อมสภาพเดิม |
โทรม | (adj) dilapidated, See also: shabby, broken, worn-out, rickety, ruined, tumbledown, damaged, destroyed, ramshackle, Syn. ชำรุดทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, Example: บ้านโทรมๆ หลังนั้นเป็นบ้านของฉันเอง, Thai Definition: เสื่อมสภาพเดิม |
เครื่องพันธนาการ | (n) fetters and handcuffs, See also: shackles, Syn. เครื่องจองจำ, Example: เครื่องพันธนาการจะต้องไม่ใช้เพื่อการลงโทษ ตามข้อกำหนดว่าด้วยมาตรฐานขั้นต่ำสำหรับปฏิบัติต่อผู้ต้องขัง, Count Unit: เส้น, สาย, Thai Definition: เครื่องสำหรับใส่ไว้กับร่างกายไม่ให้เป็นอิสระได้ |
โทรม | (adj) dilapidated, See also: shabby, broken, worn-out, rickety, ruined, tumbledown, damaged, destroyed, ramshackle, Syn. ชำรุดทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, Example: บ้านโทรมๆ หลังนั้นเป็นบ้านของฉันเอง, Thai Definition: เสื่อมสภาพเดิม |
ชำรุด | [chamrut] (adj) EN: decayed ; tumbledown ; dilapidated ; ramshackle ; out of order FR: délabré ; détérioré ; hors d'usage |
จำโซ่ | [jamsō] (v) EN: fetter ; chain ; shackle FR: enchaîner |
โกโรโกโรก | [kōrōkōrōk] (adj) EN: ramshackle ; dilapidated ; rickety |
โกโรโกโส | [kōrōkōsō] (adj) EN: ramshackle ; dilapidated ; rickety ; tumbledown ; shabby ; simple and crude ; emaciated ; anemic ; wasted ; run-down FR: délabré ; branlant ; bancal ; miteux ; décharné |
โทรม | [sōm] (adj) EN: dilapidated ; shabby ; broken ; worn-out ; rickety ; ruined ; tumbledown ; damaged ; destroyed ; ramshackle FR: délabré |
hackle | |
hackler | |
hackler | |
hackles | |
hackley | |
shackle | |
shackled | |
shackles | |
hackleman | |
shacklett | |
unshackle | |
ramshackle | |
shackleton | |
unshackled | |
shackleford | |
shackletons | |
shackleton's |
hackles | |
shackle | |
shackled | |
shackles | |
ramshackle |
hackle | (n) long slender feather on the necks of e.g. turkeys and pheasants |
saddle hackle | (n) a long narrow feather on the back (saddle) of a domestic fowl, Syn. saddle feather |
shackle | (n) a restraint that confines or restricts freedom (especially something used to tie down or restrain a prisoner), Syn. bond, trammel, hamper |
shackle | (n) a U-shaped bar; the open end can be passed through chain links and closed with a bar |
dander | (n) a feeling of anger and animosity, Syn. hackles |
fetter | (v) restrain with fetters, Syn. shackle |
heckle | (v) comb with a heckle, Syn. hackle, hatchel |
pinion | (v) bind the arms of, Syn. shackle |
Hackle | v. t. The other divisions of the kingdom being hackled and torn to pieces. Burke. [ 1913 Webster ] |
hackle | n. [ See Heckle, and cf. Hatchel. ] [ 1913 Webster ] |
Hamshackle | v. t. [ Ham + shackle. ] To fasten (an animal) by a rope binding the head to one of the fore legs; |
Ramshackle | a. [ Etymol. uncertain. ] Loose; disjointed; falling to pieces; out of repair. [ 1913 Webster ] There came . . . my lord the cardinal, in his ramshackle coach. Thackeray. [ 1913 Webster ] |
Ramshackle | v. t. To search or ransack; to rummage. [ Prov. Eng. ] [ 1913 Webster ] |
Shackle | n. Stubble. [ Prov. Eng. ] Pegge. [ 1913 Webster ] |
Shackle | n. [ Generally used in the plural. ] [ OE. schakkyll, schakle, AS. scacul, sceacul, a shackle, fr. scacan to shake; cf. D. schakel a link of a chain, a mesh, Icel. skökull the pole of a cart. See Shake. ] His shackles empty left; himself escaped clean. Spenser. [ 1913 Webster ] His very will seems to be in bonds and shackles. South. [ 1913 Webster ] Most of the men and women . . . had all earrings made of gold, and gold shackles about their legs and arms. Dampier. [ 1913 Webster ]
|
Shackle | v. t. To lead him shackled, and exposed to scorn Shackled by her devotion to the king, she seldom could pursue that object. Walpole. [ 1913 Webster ]
|
Unshackle | v. t. [ 1st pref. un- + shackle. ] To loose from shackles or bonds; to set free from restraint; to unfetter. Addison. [ 1913 Webster ] |
令人发指 | [令 人 发 指 / 令 人 髮 指] to make one's hair stand up in anger (成语 saw); to raise people's hackles #33,610 [Add to Longdo] |
铐 | [铐 / 銬] shackles; fetters; manacle #37,408 [Add to Longdo] |
锁链 | [锁 链 / 鎖 鏈] chains; shackles #39,305 [Add to Longdo] |
镣铐 | [镣 铐 / 鐐 銬] manacles and leg-irons; shackled and chained #61,278 [Add to Longdo] |
怒发冲冠 | [怒 发 冲 冠 / 怒 髮 衝 冠] hair stands up in anger and tips off one's hat (成语 saw); seething in anger; rising hackles #68,010 [Add to Longdo] |
豖 | [豖] a shackled pig #878,770 [Add to Longdo] |
Abspannisolator { m } | shackle insulator [Add to Longdo] |
Bruchbude { f } | ramshackle hut [Add to Longdo] |
Fessel { f } | fetter; shackle [Add to Longdo] |
Kettenschloss { n } | shackle [Add to Longdo] |
Schäkel { m } | shackle [Add to Longdo] |
baufällig; verkommen; marode; klapprig; wacklig; wackelig { adj } | ramshackle [Add to Longdo] |
befreien | befreiend | befreit | to unshackle | unshackling | unshackled [Add to Longdo] |
fesseln (Handfesseln) | fesselnd | gefesselt | er/sie fesselt | ich/er/sie fesselte | to fetter; to shackle | fettering; shackling | fettered; shackled | he/she fetters; he/she shackles | I/he/she fettered; I/he/she shackled [Add to Longdo] |
gereizt; angriffslustig | hackles up [Add to Longdo] |
zerkleinern | zerkleinernd | zerkleinert | to hackle | hackling | hackled [Add to Longdo] |
手枷足枷 | [てかせあしかせ, tekaseashikase] (n) manacles; shackles; fetters [Add to Longdo] |
束縛 | [そくばく, sokubaku] (n, vs) restraint; shackles; restriction; confinement; binding; (P) [Add to Longdo] |
足械;足枷(oK);足かせ | [あしかせ, ashikase] (n) fetters; shackles; hobbles; encumbrance, hindrance or burden; trap [Add to Longdo] |
怒らせる | [おこらせる(P);いからせる, okoraseru (P); ikaraseru] (v1) (1) to anger someone; to provoke; to offend someone; to make somebody's hackles rise; (2) (いからせる only) to square one's shoulders; (P) [Add to Longdo] |
枷 | [かせ, kase] (n) (1) shackles; fetters; irons; handcuffs; restraint; constraint; (2) bonds (e.g. family); ties; binding relationship; binding relationships; encumbrance [Add to Longdo] |
羈束 | [きそく, kisoku] (n, vs) fetters; shackles; restraints [Add to Longdo] |
羈絆;覊絆 | [きはん, kihan] (n) fetters; shackles; restraints; bond; connection [Add to Longdo] |
Time: 0.3113 seconds, cache age: 13.783 (clear)