315 ผลลัพธ์ สำหรับ *เปื่อย*
ภาษา
หรือค้นหา: เปื่อย, -เปื่อย-NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
| เปื่อย | (v) rot, See also: decay, soft, tender, decompose, Syn. ยุ่ย, เปื่อยยุ่ย, Ant. เหนียว, Example: เนื้อตุ๋นในหม้อเปื่อยได้ที่แล้ว, Thai Definition: ขาด หลุด หรือยุ่ยง่าย |
| เน่าเปื่อย | (v) decay, See also: rot, decompose, spoil, Syn. เน่า, ผุผัง, Example: ซากของสัตว์เน่าเปื่อยอยู่ใต้มูลดินนี้เป็นเวลาหลายร้อยปี |
| เปื่อยยุ่ย | (v) be soft, See also: be tender, be gentle, be mild, Syn. เปื่อย, Example: ฝนตกทำให้แผนที่ค่อนข้างจะเปื่อยยุ่ยและต้องถือด้วยความระมัดระวัง, Thai Definition: ขาด หลุด หรือยุ่ยง่าย |
| เปื่อยยุ่ย | (v) be soft, See also: be tender, be gentle, be mild, Syn. เปื่อย, Example: ฝนตกทำให้แผนที่ค่อนข้างจะเปื่อยยุ่ยและต้องถือด้วยความระมัดระวัง, Thai Definition: ขาด หลุด หรือยุ่ยง่าย |
| เปื่อยเน่า | (v) rot, See also: decay, be putrefied, decompose, become putrid, Syn. ยุ่ย, ผุ, เปื่อยยุ่ย, ผุพัง, เละ, Example: ร่างกายของเขาเปื่อยเน่าจนกลายเป็นอาหารของหนอน |
| เปื่อยเน่า | (v) rot, See also: spoil, decay, fester, putrefy, be decomposed, Example: ศพที่ตำรวจเพิ่งพบเปื่อยเน่าจนกลายเป็นอาหารของหนอน, Thai Definition: ขาด หลุด ยุ่ยและมีกลิ่นเหม็น |
| เรื่อยเปื่อย | (adv) continuously and aimlessly, Example: ขากลับออกจากหมู่บ้าน เราคุยกันเรื่อยเปื่อยถึงเรื่องเงินๆ ทองๆ, Thai Definition: เรื่อยๆ ไปโดยไม่มีจุดหมาย |
| พูดเรื่อยเปื่อย | (v) speak extemporaneously, See also: speak continuously, Example: ฉันก็พูดเรื่อยเปื่อยไปอย่างนั้นเอง อย่าคิดอะไรมาก, Thai Definition: พูดไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้คิดไว้ว่าจะพูดอะไร |
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
| เนื้อเปื่อย | น. เนื้อวัวที่ต้มจนเปื่อยใช้เป็นอาหาร. |
| เปื่อย | ว. ที่ขาดง่าย เช่น ด้ายเปื่อย, ที่หลุดจากกันง่าย เช่น ผ้าเปื่อย, ยุ่ยง่าย เช่น เนื้อเปื่อย, ที่มีน้ำเหลืองเยิ้ม เช่น แผลเปื่อย. |
| เรื่อยเปื่อย | ว. เรื่อย ๆ ไปโดยไม่มีจุดหมาย เช่น พูดเรื่อยเปื่อย เดินเรื่อยเปื่อย. |
| กระสือ ๑ | ในทางวิทยาศาสตร์ คือ แก๊สมีเทน (methane) ที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของสารอินทรีย์แล้วติดไฟในอากาศ เป็นแสงวอบแวบในที่มืด |
| กะเตง ๆ | ว. ลักษณะที่ไปอย่างไม่เรียบร้อยคล้ายกับมีของถ่วงอยู่ข้างหนึ่ง เช่น อุ้มลูกกะเตง ๆ พายเรือกะเตง ๆ, กะเตงเรง ก็ว่า, ลักษณะที่ไปอย่างเรื่อยเปื่อย เช่น วัน ๆ ได้แต่กะเตง ๆ ไปโน่นไปนี่. |
| กัด ๑ | ก. เอาฟันกดไว้โดยแรง เพื่อไม่ให้สิ่งที่กดไว้หลุดไป เช่น กัดสำลีไว้ให้แน่น หรือเพื่อให้เข้าไป ให้ทะลุ ให้ฉีกขาด เป็นต้น เช่น สุนัขกัดเข้าไปถึงกระดูก หนูกัดผ้าเป็นรู, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้กร่อนสลายหรือจางไป เช่น สนิมกัดเหล็ก กัดสิวกัดฝ้าออกให้หมด, ทำให้เปื่อยเป็นแผล เช่น ปูนกัดปาก น้ำกัดเท้า |
| ขนงเนื้อ | (ขะหฺนง-) น. หนังสัตว์ที่เผาไฟให้สุกแล้วต้มให้เปื่อย เพื่อปรุงเป็นอาหาร. |
| โขมด ๑ | (ขะโหฺมด) น. ชื่อผีชนิดหนึ่งในพวกผีกระสือหรือผีโพง เห็นเป็นแสงเรืองวาวในเวลากลางคืน ทำให้หลงผิดนึกว่ามีคนถือไฟหรือจุดไฟอยู่ข้างหน้า พอเข้าไปใกล้ก็หายไป ทางวิทยาศาสตร์อธิบายว่า ได้แก่แก๊สมีเทน (methane) ที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของสารอินทรีย์แล้วติดไฟในอากาศ เป็นแสงวอบแวบในที่มืด. |
| เคี่ยว | ก. ต้มให้เดือดนาน ๆ เพื่อให้งวด ข้น หรือเปื่อยเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า รํ่าไป, ไม่หยุดหย่อน, เช่น อันซึ่งพระรามฤทธิรงค์ มาเคี่ยวฆ่าวงศ์ยักษี (รามเกียรติ์ ร. ๑). |
| ดอง ๑ | ก. แช่หรือหมักผัก ผลไม้ หรือสิ่งต่าง ๆ ไว้ในนํ้าส้ม นํ้าเกลือ เป็นต้น เพื่อเก็บรักษาไว้ให้อยู่ได้นาน ๆ เช่น ดองผัก ดองผลไม้ หรือเพื่อไม่ให้เปื่อยเน่า เช่น ดองศพ |
| ต้มเค็ม | น. ชื่ออาหารคาวอย่างหนึ่ง ใช้ปลาหรือเนื้อสัตว์อื่นมีหมูเป็นต้น ใส่เครื่องปรุงมีซีอิ๊วขาว ขิง ผักกาดดองเค็ม เคี่ยวให้เปื่อย, ถ้าต้มตามแบบจีนมีรสเค็ม แต่ถ้าต้มตามแบบไทยมีรสหวานเค็ม. |
| ตุ๋น | ก. ทำให้สุกด้วยวิธีเอาของใส่ภาชนะวางในภาชนะที่มีนํ้าแล้วเอาฝาครอบ ตั้งไฟให้นํ้าเดือด เช่น ตุ๋นไข่ ตุ๋นข้าว, เคี่ยวให้เปื่อย เช่น ตุ๋นเนื้อ ตุ๋นเป็ด. |
| นกกระจอก ๑ | เรียกปากที่มีแผลเปื่อยที่มุมปาก ว่า ปากนกกระจอก. |
| น่าย | ว. อาการที่ของเหนียวของแข็งหรือของแห้งที่แช่นํ้าไว้แล้วเปื่อยหรืออ่อนตัว เช่น แช่ข้าวไว้ให้น่ายแล้วจึงโม่. |
| บูดู | น. น้ำที่ได้จากปลาหมักจนเปื่อย ต้มสุกแล้วปรุงรส มี ๒ ชนิด คือ บูดูแบบเค็ม เป็นเครื่องจิ้มกับผักสด และบูดูแบบหวาน สำหรับคลุกกับข้าวยำปักษ์ใต้. |
| ปาก | โดยปริยายหมายถึง ส่วนต่าง ๆ ที่อยู่ในบริเวณปาก เช่น ปากเปื่อย |
| ปากนกกระจอก | น. เรียกปากที่เป็นแผลเปื่อยขาว ๆ เหลือง ๆ ที่มุมปากว่า ปากนกกระจอก. |
| แผลริมอ่อน | น. แผลที่อวัยวะสืบพันธุ์เนื่องจากเชื้อกามโรคชนิด <i> Haemophilus ducreyi</i> จะเกิดเป็นตุ่มขึ้นก่อน แล้วแตกเป็นแผล ลักษณะขอบแผลอ่อนคล้ายแผลเปื่อย เลือดออกง่าย เจ็บ และบางครั้งต่อมนํ้าเหลืองบริเวณขาหนีบจะบวมโต. |
| เฟะ | ว. เละ, เปื่อยหรือแหลกเหลวจนไม่เป็นรูปเป็นร่าง, เช่น เน่าเฟะ. |
| มหากาฬ ๑ | น. ชื่อยาไทยชนิดหนึ่งสำหรับแก้โรคปากเปื่อย คอเปื่อย ลิ้นเปื่อย. |
| มัมมี่ | น. ศพอาบนํ้ายากันเน่าเปื่อยของชาวอียิปต์โบราณ. |
| มีเทน | น. สารประกอบอินทรีย์ชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นแก๊ส ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น ไวไฟ มีสูตร CH<sub>4</sub> มีปรากฏในที่ซึ่งมีสารอินทรีย์ผุพังเน่าเปื่อย ในบ่อถ่านหิน ในแก๊สธรรมชาติ ใช้ประโยชน์เป็นแก๊สเชื้อเพลิง และใช้ในอุตสาหกรรมสังเคราะห์โปรตีนเป็นต้น. |
| ยุ่ย | ว. ผุหรือเปื่อยจนสลายตัวได้ง่าย เช่น ไม้เนื้อยุ่ย ดินยุ่ย. |
| ลำลาบ ๒ | น. ชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่งเปื่อยลามเป็นทางไป. |
| เละ | ว. เปื่อยหรือแหลกเหลวจนไม่เป็นรูปเดิม เช่น ต้มข้าวต้มจนเละ น้อยหน่างอมจนเละ, เฟะ หรือ แฟะ ก็ว่า |
| วุ้น | น. ของกินชนิดหนึ่ง ทำจากสาหร่ายทะเลเป็นต้น เมื่อนำมาต้มแล้วทิ้งไว้ให้เย็นจะแข็งตัว มีลักษณะค่อนข้างใสและนุ่ม ใช้ทำเป็นของหวานบางอย่าง เช่น วุ้นกะทิ วุ้นนํ้าเชื่อม, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เคี่ยวหนังหมูจนเปื่อยเป็นวุ้น. |
| สตัฟฟ์ | (สะ-) น. การนำวัสดุบางอย่างบรรจุในโครงหนังสัตว์ซึ่งผ่านกรรมวิธีทางเคมีสำหรับรักษาไม่ให้เน่าเปื่อยแล้วตกแต่งให้ดูเหมือนสัตว์จริง. |
| สังกะวาด | น. ชื่อปลาน้ำจืดหลายชนิด โดยเฉพาะชนิด <i>Laides hexanema</i> (Bleeker) และ <i>Helicophagus waandersii</i>Bleeker อีกทั้งเป็นชื่อที่ยังใช้เรียกปลาสวาย หรือ ยอน ที่มีขนาดเล็กหรือยังมีขนาดเล็กบางชนิดในสกุล <i>Pangasius</i>ซึ่งอยู่ในวงศ์ Schilbeidae เดียวกันและมีรูปร่างคล้ายกัน คือ มีลำตัวยาวเรียว แบนข้าง และมีมีหนวด ๒-๔ คู่ มีพฤติกรรมในการกินสิ่งเน่าเปื่อย ในฤดูร้อนช่วงสืบพันธุ์จะรวมฝูงกันในแม่น้ำ จับคู่รัดกัน จนปลาเกิดมีรอยช้ำสีแดงหรือชมพูเป็นทางยาวอยู่ทั้ง ๒ ข้างลำตัว, สังคะวาด สังกะแวง หรือ ยอน ก็เรียก. |
| หมูหย็อง | น. ของกินทำด้วยหมูเนื้อแดงปรุงรส ต้มเคี่ยวให้เปื่อยจนงวด นำไปผัดจนแห้ง ขยี้ให้เป็นฝอย. |
| หวี่ | น. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Drosophilidae ยาว ๓-๔ มิลลิเมตร ส่วนใหญ่มีสีนํ้าตาลอมแดง ตาสีแดง มีปีกใส ๑ คู่ ตอมผลไม้หรือผักเน่าเปื่อย ที่พบมากที่สุดเป็นชนิด <i>Drosophila melanogaster</i> Meigen นิยมใช้เป็นสัตว์ทดลองในการศึกษาทางพันธุศาสตร์ของสัตว์. |
| หิด | น. ชื่อโรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อ <i>Sarcoptes scabiei</i> ลักษณะเป็นเม็ดสีขาว ใสเป็นเงาในเนื้อ ขึ้นตามผิวหนัง มีอาการปวดและคัน เรียกว่า หิดด้าน เมื่อเม็ดแตกมีนํ้าเหลืองไหลเยิ้ม เรียกว่า หิดเปื่อย. |
| เหนียว | (เหฺนียว) ว. ดึงขาดยาก, ทนทานไม่หักไม่ขาดง่าย, แกะออกยาก, ไม่ยุ่ย, ไม่เปื่อย, เช่น กิ่งมะขามเหนียวมาก ด้ายหลอดเหนียวมาก มือเหนียวตีนเหนียว |
| ไฮโดรเจนซัลไฟด์ | (-โดฺร-) น. แก๊สชนิดหนึ่ง ไม่มีสี มีกลิ่นเหม็นเหมือนไข่เน่า เป็นแก๊สพิษ ประกอบด้วยธาตุไฮโดรเจนและกำมะถัน มีสูตร H<sub>2</sub>S เกิดขึ้นในธรรมชาติเนื่องจากการเน่าเปื่อยผุพังของสารอินทรีย์ที่ประกอบด้วยกำมะถัน, แก๊สไข่เน่า ก็เรียก. |
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
| pustulo-ulcerating | -แผลเปื่อยตุ่มหนอง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| peptic ulcer | แผลเปื่อยเพปติก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| pancreathelcosis | แผลเปื่อยตับอ่อน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| perforating ulcer | แผลเปื่อยทะลุ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| serpiginous ulcer | แผลเปื่อยคืบเลื้อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| stercoral ulcer | แผลเปื่อย (ลำไส้ใหญ่) เหตุอุจจาระกด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| stomacace; stomatitis, ulcerative; stomatocace | ปากเปื่อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| stomatitis, ulcerative; stomacace; stomatocace | ปากเปื่อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| stomatocace; stomacace; stomatitis, ulcerative | ปากเปื่อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| sore | ๑. แผล, แผลเปื่อย [ มีความหมายเหมือนกับ helcosis; ulceration ๒ และ ulcer; ulcus ]๒. -เจ็บ, -ปวด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| omphalelcosis | แผลเปื่อยสะดือ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| jejunal ulcer | แผลเปื่อยลำไส้เล็กส่วนกลาง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| masthelcosis | แผลเปื่อยเต้านม, แผลเปื่อยต่อมน้ำนม [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| mycotic ulcer | แผลเปื่อยเชื้อรา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| corneal ulcer; helcoma | แผลเปื่อยกระจกตา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| creeping ulcer | แผลเปื่อยคืบคลาน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| duodenal ulcer | แผลเปื่อยลำไส้เล็กส่วนต้น [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| decompose | ๑. สลายตัว๒. เน่าเปื่อย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
| decomposition | ๑. การผุสลายตัว๒. การเน่าเปื่อย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
| dyspeptic ulcer | แผลเปื่อยในปาก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| diabetic ulcer | แผลเปื่อยเหตุเบาหวาน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| graphorrhea; graphorrhoea | อาการเขียนเรื่อยเปื่อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| graphorrhoea; graphorrhea | อาการเขียนเรื่อยเปื่อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| gastric ulcer | แผลเปื่อยกระเพาะ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| gastrobrosis | กระเพาะเปื่อยทะลุ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| gastrohelcoma | แผลเปื่อยในกระเพาะ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| gastrohelcosis | การเกิดแผลเปื่อยในกระเพาะ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| intractable ulcer | แผลเปื่อยหายยาก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| trophic ulcer | แผลเปื่อยเหตุขาดอาหาร [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| traumatic ulcer | แผลเปื่อยเหตุบาดเจ็บ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| helcology | วิทยาแผลเปื่อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| helcoma; ulcer, corneal | แผลเปื่อยกระจกตา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| helcosis; ulceration | ๑. การเกิดแผลเปื่อย๒. แผล, แผลเปื่อย [ มีความหมายเหมือนกับ sore ๑ และ ulcer; ulcus ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| hemorrhagic ulcer; ulcer, haemorrhagic | แผลเปื่อยตกเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| haemorrhagic ulcer; ulcer, hemorrhagic | แผลเปื่อยตกเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| neurotrophic ulcer; ulcer, neurogenic | แผลเปื่อยเหตุประสาท [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| nephrelcosis | แผลเปื่อยในไต [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| neurogenic ulcer; ulcer, neurotrophic | แผลเปื่อยเหตุประสาท [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| urelcosis | แผลเปื่อยทางเดินปัสสาวะ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ulcer, gastric | แผลเปื่อยกระเพาะ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ulcer, haemorrhagic; ulcer, hemorrhagic | แผลเปื่อยตกเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ulcer, hemorrhagic; ulcer, haemorrhagic | แผลเปื่อยตกเลือด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ulcer, intractable | แผลเปื่อยหายยาก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ulcer, jejunal | แผลเปื่อยลำไส้เล็กส่วนกลาง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ulcer, mycotic | แผลเปื่อยเชื้อรา [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ulcer, neurogenic; ulcer, neurotrophic | แผลเปื่อยเหตุประสาท [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ulcer, neurotrophic; ulcer, neurogenic | แผลเปื่อยเหตุประสาท [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ulcer, peptic | แผลเปื่อยเพปติก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ulcer, perforating | แผลเปื่อยทะลุ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| ulcer; ulcus | แผล, แผลเปื่อย [ มีความหมายเหมือนกับ helcosis; ulceration ๒ และ sore ๑ ] [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
| Anti-ulcer agents ; Antiulcer drugs | สารต้านแผลเปื่อย [TU Subject Heading] |
| Foot ulcer | แผลเปื่อยที่เท้า [TU Subject Heading] |
| Foot-and-mouth disease | โรคปากและเท้าเปื่อย [TU Subject Heading] |
| Stomach ulcer | แผลเปื่อยกระเพาะอาหาร [TU Subject Heading] |
| Anti-Ulcer Agents | สารต้านแผลเปื่อย [การแพทย์] |
| Buttocks, Sore | ก้นเปื่อย [การแพทย์] |
| Decubitus Ulcer | แผลเปื่อยเพราะการกด, แผลกดทับ [การแพทย์] |
| Desiccation | การทำแห้งสนิท, การหายใจทางปาก, การระเหยน้ำ, การทำให้แห้งน้ำ, การทำให้แห้ง, การเน่าเปื่อย [การแพทย์] |
| Foot Diseases | โรคเท้าเปื่อย, เท้า, โรค [การแพทย์] |
| Foot-and-Mouth Disease | ปากและเท้าเปื่อย, โรค, โรคปากและเท้าเปื่อย, โรคปากเท้าเปื่อยในสัตว์, โรคปากเปื่อยเท้าเปื่อยในวัวควาย [การแพทย์] |
| Foot-and-Mouth Disease Virus | ปากและเท้าเปื่อย, ไวรัสโรค [การแพทย์] |
| Friable | ยุ่ย, เปื่อยยุ่ย [การแพทย์] |
| Fungi, Saprophytic | เชื้อราที่เจริญจากสิ่งเน่าเปื่อย [การแพทย์] |
| decompose | เน่าเปื่อย, การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างโมเลกุลของสารอินทรีย์จากโมเลกุลใหญ่เป็นโมเลกุลเล็กหลาย ๆ โมเลกุลโดยเห็ดราและแบคทีเรียบางชนิด [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| composed fertillizer | ปุ๋ยหมัก, ปุ๋ยคอก, ปุ๋ยที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของซากพืช ซากสัตว์ และมูลสัตว์ บางทีเรียกว่า ปุ๋ยอินทรีย์ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| humus | ฮิวมัส, ซากพืชและสัตว์ที่เน่าเปื่อยผุพังทับถมกันปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินมีแร่ธาตุที่เป็นประโยชน์เหมาะแก่การเพาะปลูก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| organic fertilizer | ปุ๋ยอินทรีย์, ปุ๋ยที่ได้จากสิ่งมีชีวิตที่ถูกทับถมกันนาน ๆ จะเกิดการเน่าเปื่อยย่อยสลายโดยจุลินทรีย์หลายชนิด เหมาะสำหรับการเพาะปลูก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| soil | ดิน, เป็นวัตถุที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ เกิดจากส่วนผสมของแร่ธาตุต่าง ๆ ที่ได้จากการเปลี่ยนแปลงและสลายตัวของเปลือกโลกกับอินทรียวัตถุที่เน่าเปื่อยผุพังอยู่รวมกันเป็นชั้น ๆ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| Gangrenous | เนื้อเยื่อตายและเน่าเปื่อย [การแพทย์] |
| Maceration | เปื่อยยุ่ย, การสกัดสมุนไพรด้วยวิธีหมัก, การหมัก, เปื่อยยุ่ย, การสลายเนื้อเยื่ออ่อนด้วยความชื้น, ผิวหนังเปื่อยยุ่ยหลุดง่าย, การแช่ยุ่ย [การแพทย์] |
| Mouth Diseases | โรคปากเปื่อย; ปาก, โรค [การแพทย์] |
ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
| หิดเปื่อย | [hit peūay] (n, exp) EN: moist scabies |
| ของเน่าเปื่อยง่าย | [khøng naopeūay ngāi] (n, exp) EN: perishable products FR: produit périssable [ m ] |
| เน่าเปื่อย | [naopeūay] (v) EN: decay |
| เปื่อย | [peūay] (v) EN: become tender ; desintegrate ; decompose ; rot ; decay ; soft ; tender FR: se décomposer ; pourrir ; ramollir |
| เปื่อย | [peūay] (adj) EN: soft ; rotten ; tender ; desintegrated FR: ramolli ; tendre ; faisandé |
| เปื่อยเน่า | [peūay nao] (v, exp) EN: rot ; spoil ; decay ; fester ; putrefy ; be decomposed ; be putrefied ; decompose ; become putrid |
| เปื่อยยุ่ย | [peūay yui] (v, exp) EN: be soft ; be tender ; be gentle ; be mild |
| แผลเปื่อย | [phlaē peūay] (n) EN: ulcer FR: ulcère [ m ] |
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
| buck | (vt) พูดเรื่อยเปื่อย (Anglo-Indian) |
| buck | (n) การพูดเรื่อยเปื่อย (Anglo-Indian) |
| carrion | (n) เนื้อที่เน่าเปื่อย, Syn. decaying flesh |
| chaffer | (vi) พูดเรื่อยเปื่อย, See also: พูดไม่หยุด |
| chatter | (vi) พูดเรื่อยเปื่อย, See also: พูดจ้อ, พูดไร้สาระ, พูดไปเรื่อย, พูดเพ้อเจ้อ, Syn. blabber, clack, gabble, gibber, maunder, palaver, piffle, prate, prattle, tattle, tittle-tattle, twaddle |
| cold sore | (n) แผลพุพอง (ซึ่งเกิดจากเชื้อไวรัส มักเกิดขึ้นบริเวณปากหรือจมูก), See also: แผลเปื่อย |
| corrupt | (vt) ทำให้เน่าเปื่อย |
| corruption | (n) การเน่าเปื่อย, See also: การเน่า, การเน่าสลาย, Syn. decay, rottenness |
| decay | (n) การย่อยสลาย, See also: การเน่าเปื่อย, การผุพัง, Syn. decomposition, deterioration, putrefaction, rot, rotting, spoiling |
| decay | (vt) ย่อยสลาย, See also: ผุพัง, สลาย, ย่อย, เน่า, เปื่อย, Syn. rot, decompose, degenerate, spoil, wither, putrefy |
| decompose | (vt) ทำให้เน่าเปื่อย (ทางชีววิทยา), See also: ทำให้ผุพัง, ทำให้เน่าสลาย, Syn. decay, molder, putrefy, rot, spoil |
| decompose | (vi) เน่าเปื่อย, See also: เน่า, สลาย, ผุพัง, ย่อยสลาย, Syn. decay, molder, putrefy, rot, spoil |
| decomposition | (n) การเน่าเปื่อย, See also: การสลายตัว |
| dilapidated | (adj) ซึ่งชำรุดทรุดโทรม, See also: ซึ่งเน่าเปื่อย, ผุพัง, Syn. deteriorated, disintegrated |
| dilapidation | (n) ความเสียหาย, See also: ความชำรุด, ความทรุดโทรม, ความเน่าเปื่อย, Syn. destruction, demolition, ruin |
| dilapidation | (n) สภาพที่เก่าผุพังเพราะขาดการดูแล, See also: การเน่าเปื่อย, การชำรุด, ความทรุดโทรม, Syn. collapse, decay, deterioration, ruination |
| fester | (n) แผลเป็นหนอง, See also: แผลเปื่อย |
| fiddle-faddle | (vi) ปล่อยเวลาผ่านไปอย่างไร้ค่า, See also: ชักช้า, เถลไถล, เรื่อยเปื่อย |
| foul | (adj) เน่าเปื่อย, See also: ผุพัง |
| haver | (n) พูดเรื่อยเปื่อยทำให้เสียเวลา, See also: พูดไร้สาระทำให้เสียเวลาพูดเรื่อยเปื่อยทำให้เสียเวลา |
| incorruptible | (adj) ซึ่งไม่เน่าเปื่อย, See also: ซึ่งไม่ปรักหักพัง, ซึ่งไม่ผุพัง, Ant. decay, decomposition |
| macerate | (vi) เปื่อย, See also: ยุ่ย, Syn. macerate, marinate |
| macerate | (vt) ทำให้เปื่อย, See also: ทำให้ยุ่ย, เคี่ยวจนเปื่อย, Syn. steep |
| macerater | (n) คนหรือสิ่งที่ทำให้เปื่อยยุ่ย |
| maceration | (n) การทำให้เปื่อยยุ่ย |
| macerative | (adj) ซึ่งทำให้เปื่อยยุ่ย |
| marsh gas | (n) ก๊าซที่ได้จากการเน่าเปื่อยของพืชผัก |
| meander | (vi) เดินเรื่อยเปื่อย, See also: เดินเล่น, เดินไปช้าๆอย่างไร้จุดหมาย, เดินเตร็ดเตร่, Syn. roam, twist, drift |
| meander | (n) การเดินเล่น, See also: การเดินเรื่อยเปื่อย, Syn. stroll, tramp |
| mooch | (vi) เดินเรื่อยเปื่อย, See also: เดินไปอย่างไร้จุดหมาย |
| muddily | (adv) คิดเรื่อยเปื่อย |
| muddiness | (n) การคิดเรื่อยเปื่อย |
| muddle | (vi) คิดเรื่อยเปื่อย, See also: คิดฟุ้งซ่าน, คิดไร้สาระ, มั่ว, Syn. confuse |
| mulch | (n) ปุ๋ยหรือใบไม้ที่เน่าเปื่อย, Syn. fertilizer |
| natter | (n) คนคุยเรื่อยเปื่อย, See also: คนคุยไร้สาระ |
| perishable | (adj) เน่าเปื่อยได้ง่าย, Syn. fragile, frail, weak, Ant. sturdy |
| perishable | (n) สิ่งเน่าเปื่อยได้ง่ายโดยเฉพาะอาหาร |
| prate | (vi) พูดพร่ำ, See also: พูดเรื่อยเปื่อย, Syn. blabber, clack, jabber |
| prate | (vt) พูดพร่ำ, See also: พูดเรื่อยเปื่อย |
| prate | (n) การพูดพร่ำ, See also: การพูดเรื่อยเปื่อย |
| putrefaction | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay, filth |
| putrefy | (vi) เน่าเปื่อย, Syn. decay, rot |
| putrefy | (vt) ทำให้เน่าเปื่อย, Syn. decay, rot |
| putrescence | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay |
| putrescence | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay, decomposition, spoilage |
| putrescent | (adj) ที่เน่าเปื่อย, Syn. rotten |
| putridity | (n) การเน่าเปื่อย (ก่อให้เกิดกลิ่นเหม็น), Syn. decay, filty |
| putridness | (n) การเน่าเปื่อย (ก่อให้เกิดกลิ่นเหม็น) |
| perish with | (phrv) ผุพัง, See also: เน่าเปื่อย |
| prattle away | (phrv) พูดเรื่อยเปื่อย, See also: พูดเจื้อยแจ้งไปเรื่อย |
Hope Dictionary
| amoebic dysentery | n. โรคบิดมีตัว เนื่องจากมีเชื้อบิดจำพวก Endamoeba histolytica ซึ่งทำให้ลำไส้เป็นแผลเปื่อยได้ |
| caker sore | n. แผลเปื่อยที่ปาก |
| canker | (แคง'เคอะ) { cankered, cankering, cankers } n. ปากเปื่อย, โรคเท้าม้าเน่า, สิ่งกัดกร่อน, สิ่งทำลาย, สิ่งระคายเคือง, ตัวเพลี้ย, ตัวหนอนทำลายพืช vt. ทำให้เน่าเปื่อย, เป็นโรคเนื้อเยื่อเน่าเปื่อย, ค่อย ๆ ทำลาย, ทำให้เลวหรือเสีย., See also: cankerous adj. คำที่มีค |
| carrion | (แค'ริเอิน) n. เนื้อตายและเน่า, ซากสัตว์ adj. กินซากสัตว์เป็นอาหาร, คล้ายซากสัตว์, เน่าเปื่อย, ผุพัง, สกปรกโสมม |
| coast | (โคสทฺ) { coasted, coasting, coasts } n. ฝั่งทะเล v. แล่นแคร่เลื่อนหิมะ, แล่นเรือไปตามชายฝั่ง, แล่นไหลลงเนินเขา, ไปเรื่อยเปื่อย, See also: coaster n. ดูcoast |
| corrupt | (คะรัพทฺ') ชcorrupted, corrupting, corrupts } adj. ทุจริต, ชั่ว, เน่าเปื่อย, ซึ่งติดเชื้อ, เป็นรอยด่างพร้อย, ซึ่งกินสินบน, ซึ่งใช้ผิด vt. ทำให้ทุจริต, (ให้) กินสินบน, ทำให้เสื่อม, ทำให้กัดกร่อน, ทำให้เน่าเปื่อย, ใช้ผิด vi. เน่าเปื่อย, เสื่อม, See also: corruptedn |
| corruptible | (คะรัพ'ทิเบิล) adj. ซึ่งเน่าเปื่อยได้, ซึ่งทุจริตได้, ซึ่งเสื่อมได้, ซึ่งติดสินบนได้., See also: corruptibility n. ดูcorruptible, Syn. venal, immoral, depraved, Ant. pure, good |
| corruption | (คะรัพ'เชิน) n. ความเน่าเปื่อย, ความชั่ว, ฉ้อราษฎร์บังหลวง, การใช้ศัพท์ผิด, คำผิด, คำแผลง, ความทุจริต, Syn. putridity, immorality, dishonesty |
| crumble | (ครัม'เบิล) { crumbled, crumbling, crumbles } vt. ทำให้เป็นเศษเล็กเศษน้อย vi. แตกเป็นเศษเล็กเศษน้อย, สลายตัวหรือเน่าเปื่อยเป็นเศษเล็กเศษน้อย |
| damp | (แดมพฺ) { damped, damping, damps } adj., vi., vt., n. (ความ, ทำให้, กลายเป็น) ชื้น, หมาด, หดหู่, ไร้ชีวิตชีวา -Phr. (damp off เน่า, เปื่อย, เหี่ยว), See also: dampness n. ดูdamp ., Syn. humidity |
| decadence | (เดค'คะเดินซฺ) n. ความ (ภาวะ) เสื่อมโทรม, ความ (ภาวะ) เน่าเปื่อย, , Syn. decadency, decay |
| decadent | (เดค'คะเดินทฺ) adj. เสื่อมโทรม, ทรุดโทรม, เน่าเปื่อย n. ผู้เสื่อมโทรม, นักประพันธ์หรือนักศิลปของยุคเสื่อมโทรม, Syn. decayed, Ant. robust |
| decay | (ดิเค') { decayed, decaying, decays } vt., n. (การ) เน่าเปื่อย, ผุพัง, เสื่อมลง, ปล่อยกัมมันตภาพรังสี vi. ทำให้เน่าเปื่อย, ทำให้ผุพัง, ทำให้เสื่อมลง., Syn. deteriorate |
| decompose | (ดีคัมโพซ') vt. สลายตัว adj. เน่าเปื่อย., See also: decomposability n. ดูdecompose decomposer n. ดูdecompose decomposition n. ดูdecompose, Syn. crumble |
| dilapidate | (ดิแลพ'พิเดท) vi., vt. ทำให้ชำรุด, ทำให้พัง, ใช้อย่างฟุ่มเฟือย, ทำให้สูญเสีย. vi. สลักหักพัง, ชำรุด, เน่าเปื่อย., See also: dilapidation n. ดูdilapidate dilapidator n. ดูdilapidate |
| dilapidated | (ดิแลพ'พิเดทิด) adj. ปรักหักพัง, ชำรุดทรุดโทรม, เน่าเปื่อย, Syn. falling |
| disintegrate | (ดิสอิน'ทะเกรท) vi. ทำให้แตกสลาย, ทำให้เน่าเปื่อย, สึกกร่อนเปลี่ยนเป็นนิวเคลียสที่ต่างชนิด vt. สลายตัวเป็นอนุภาคหรือเศษเล็กเศษน้อย., See also: disintegrable adj. disintegrative adj. disintegration n., Syn. fall apart |
| elcosis | n. การเกิดแผลเน่าเปื่อยและเหม็น |
| empoisan | (เอมพอย'ซัน) vt. ทำให้เลว, ทำให้เน่าเปื่อย, ทำให้เขว, ทำให้ไม่บริสุทธิ์, ใส่ยาพิษ |
| fester | (เฟส'เทอะ) vi., vt. (ทำให้) เป็นหนอง, ทำให้เกิดแผลเปื่อย, เน่าเปื่อย, ระทมทุกข์. -n. แผลเปื่อย, แผลหนอง, ตุ่มหนอง, Syn. suppurate, putrefy |
| foot-and-mouth disease | โรคเท้าเปื่อยปากเปื่อยของสัตว์ |
| hack | (แฮค) v. ฟัน, ตัด, สับ, คราด, ทำให้เสียหาย, ทำให้ได้รับบาดเจ็บ, ทำให้เสียรูปร่าง, ไอครอก ๆ , เตะแข้ง, ไปเรื่อยเปื่อย, เที่ยวเตร่ n. การฟัน, การตัด, การสับ, การไอครอก ๆ , นักเขียนรับจ้าง, ม้าแก่, ม้าที่ให้เช่า , แท็กซี่, หิ้งตากอาหาร, Syn. chop, cut |
| hoof-and-mouth disease | โรคเท้าเปื่อยปากเปื่อยของสัตว์ |
| horae | (ฮอ'รี) n. เทพธิดาแห่งฤดูการเจริญเติบโตและการเน่าเปื่อย |
| jug | (จัก) { jugged, jugging, jugs } n. คนโท, เหยือก, กระโถน, สิ่งที่บรรจุในภาชนะดังกล่าว, คุก, เรือนจำ, เสียงนกร้อง vt. ใส่ลงในเหยือก, ต้มเปื่อย, ตุ๋น, เอาเข้าคุก |
| molder | (โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน |
| moth-eaten | (มอธ'อีทเทิน) adj. ถูกกินโดยผีเสื้อกลางคืน, เน่าเปื่อย, ล้าสมัย, ชรา, ทุพพลภาพ |
| moulder | (โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน |
| perish | (เพอ'ริช) vt. ตาย, แตกดับ, สาปสูญ, ย่อยยับ, เน่าเปื่อย, เหี่ยวแห้ง, Syn. pass away |
| perishable | (เพอ'ริชชะเบิล) adj. ตายได้, ย่อยยับได้, เน่าเปื่อยได้ง่ายn. สิ่งที่เน่าเปื่อยได้ง่าย |
| prate | (เพรท) vi., vt., n. (การ) พูดพร่ำ, พูดเรื่อยเปื่อย, See also: prater n. pratingly adv., Syn. babble |
| pressure cooker | n. หม้อต้มที่สามารถเพิ่มความอัดดันจากไอน้ำ ทำให้อาหารสุกเร็วหรือเนื้อเปื่อยง่ายขึ้น |
| putrefaction | (พิวทริแฟค'เชิน) n. การเน่า, การเน่าเปื่อย, เน่าสลาย., See also: putrefactive, putrefacient adj. |
| putrefy | (พิว'ทระไฟ) vi., vt. (ทำให้) กลายเป็นเน่าเปื่อย, เน่า, เน่าสลาย., See also: putrefiable adj. putrefier n., Syn. decompose |
| putrescence | (พิวเทรส'เซินซฺ) n. การเน่าเปื่อย, กระบวนการเน่าเปื่อย., See also: putrescent adj., Syn. putrefication |
| putrescible | (พิวเทรส'ซะเบิล) adj., n. (สารที่) เน่าได้, เน่าเปื่อยได้., See also: putrescibility n. |
| putrid | (พิว'ทริด) adj. เน่าเปื่อย, เหม็นเน่า, เน่าบูด, มีคุณภาพเลวมาก, เสื่อม, เสื่อมโทรม., See also: putridity, putridness n., Syn. rotten, fetid |
| rag | (แรก) n. เศษผ้า, ผ้าขี้ริ้ว, ผ้าเช็ด, เศษ, เศษเนื้อเปื่อย., See also: rags ผ้าขี้ริ้ว, หนังสือพิมพ์หรือนิตยสารชั้นเลว |
| ramble | (แรม'เบิล) vi. เดินเที่ยว, เดินเตร่, เดินเล่น, ท่องเที่ยว, คุยเรื่อยเปื่อย, เขียนเรื่อยเปื่อย, ขึ้นเปะปะ, เลื้อยไปทั่ว, Syn. wander, stroll, stray |
| rambler | (แรม'เบลอะ) n. ผู้เดินเที่ยว, ผู้เดินเตร่, ผู้คุยหรือเขียนเรื่อยเปื่อย, สิ่งที่ขึ้นเปะปะ, กุหลาบเลื้อย |
| ret | (เรท) vt. แช่ปอหรือป่าน (เพื่อทำให้เส้นใยออกจากเนื้อไม้) vi. แช่จนนิ่ม, แช่จนเปื่อย |
| rot | (รอท) vi., vi. (ทำให้) เน่า, เปื่อย, บูด, ผุ, ผุพัง, เสื่อม, เสื่อมโทรม, ตายไป, ซูบผอม n. การเน่า, การเปื่อย, Syn. decompose, degenerate |
| rotten | (รอท'เทิน) adj. เน่า, เปื่อย, เน่าเปื่อย, ผุพัง, เสื่อม, เสื่อมโทรม, เสื่อมทราม, เลว, น่ารังเกียจ, Syn. decayed, unreliable, base |
| saprophyte | (แซพ'ระไฟทฺ) n. สิ่งมีชีวิตที่กินของเน่าเปื่อย (เช่นเชื้อราหรือแบคทีเรียบางที่) |
| slough | (สลัฟ) n. หนังชั้นนอกของงูที่ถูกลอกคราบเป็นครั้งเป็นคราว, ขุยเนื้อตายที่แยกออกจากเนื้อเยื่อเป็น, เนื้อเปื่อย, นิสัยเดิม, สิ่งที่ทิ้งหรือสลัดออกได้, ไพ่ที่ทิ้ง vi. ลอกคราบ, สลัดออก, ละทิ้ง, ทอดทิ้ง, Syn. shed, molt |
| stale | (สเทล) adj., vt., vi. (ทำให้) ไม่สด, เก่า, เก่าคร่ำครึ, เหม็นอับ, เน่าเปื่อย, ค้าง, ราขึ้น, มีรสเปลี่ยน, เหี่ยวย่น, จืดชืด, น่าเบื่อ, ล้าสมัย, นิ่งเฉย, ไม่ไหล, ไร้ผล (เนื่องจากการไม่เรียกร้อง), Syn. old, trite, rusty, insipid |
| stew | (สทิว) vt. ตุ๋น, เคี่ยว, ต้มอาหารโดยใช้ไฟอ่อน ๆ vi. ตุ๋น, เคี่ยวต้มโดยใช้ไฟอ่อน ๆ , กังวลใจ, ร้อนใจ, กลัดกลุ้ม, -Phr. (stew in one's own juice ได้ผลจากการกระทำของตัวเอง) n. อาหารตุ๋น, อาหารเคี่ยว, เนื้อเปื่อย, การกังวลใจ, ความร้อนใจ, stews สภาพที่อยู่แวดล้อมที่ยัดเยีย |
| trite | (ไทรทฺ) adj. ซ้ำ ๆ ซาก ๆ , น่าเบื่อหน่าย, จืดชืด, ใช้จนเสียหรือเปื่อย, คร่ำครึ, พื้น ๆ, See also: tritely adv. triteness n. |
| ulcer | (อัล'เซอะ) n. แผลเปื่อย, แผลพุพอง, ภาวะที่เลวและเรื้อรัง, Syn. sore |
| ulcerate | (อัล'ซะเรท) vi. เกิดแผลเปื่อย, กลายเป็นแผลเปื่อย. vt. ทำให้เกิดแผลเปื่อย., See also: ulceration n. |
Nontri Dictionary
| blight | (vt) ทำลาย, ทำให้เสื่อม, ทำให้เน่าเปื่อย, ทำให้เหี่ยวแห้ง |
| canker | (n) โรคปากเปื่อย, ผื่น |
| canker | (vt) เปื่อย, เป็นพิษ, ทำให้เน่าเปื่อย |
| corrupt | (adj) เลว, ชั่ว, กินสินบน, ทุจริต, เน่าเปื่อย, ไม่บริสุทธิ์ |
| corrupt | (vt) ทำให้เลว, ติดสินบน, ฉ้อราษฎร์บังหลวง, ทำให้เน่าเปื่อย |
| decadence | (n) ความเสื่อมโทรม, ความเสื่อม, ความเน่าเปื่อย, ความเสื่อมทราม |
| decay | (n) ความเน่าเปื่อย, การเสื่อมสลาย, ความผุพัง, ความทรุดโทรม |
| decay | (vi) ผุ, ทรุดโทรม, เสื่อมโทรม, เน่าเปื่อย |
| decompose | (vi) เน่าเปื่อย, สลายตัว, แยกสลาย, ผุพัง |
| decompose | (vt) แยกธาตุ, จำแนก, แยกแยะ, ทำให้เน่าเปื่อย |
| decomposition | (n) การแยกธาตุ, การจำแนก, ความเน่าเปื่อย, การผุพัง |
| dilapidation | (n) ความชำรุด, ความทรุดโทรม, ความเน่าเปื่อย |
| disintegrate | (vt) แยกเป็นส่วนๆ, แตกสลาย, สลายตัว, สึกกร่อน, เน่าเปื่อย |
| fester | (n) ฝี, ตุ่มหนอง, แผลเปื่อย, แผลเน่า |
| fester | (vi) เป็นฝี, เป็นแผลเปื่อย, เป็นหนอง |
| gangrene | (n) ความเน่าเปื่อย, แผลเรื้อรัง |
| gangrene | (vi) เน่า, เน่าเปื่อย, เป็นแผลเรื้อรัง |
| incorruptible | (adj) ซื่อตรง, ไม่หักพัง, ไม่เสื่อมเสีย, ไม่เน่าเปื่อย |
| macerate | (vt) ทำให้ยุ่ย, ทำให้เปื่อยยุ่ย |
| molder | (vi) แตกเป็นชิ้นๆ, ผุพัง, เน่าเปื่อย, สลาย |
| MOTH-moth-eaten | (adj) ถูกมอดกิน, เน่าเปื่อย, เก่าแก่, ล้าสมัย, ชรา |
| perish | (vi) เน่าเปื่อย, ย่อยยับ, สูญสิ้น, ตาย, เน่าสลาย, แตกดับ |
| perishable | (adj) เน่าเปื่อยง่าย, เน่าสลายได้, ตายได้ |
| prate | (n) การพูดเพ้อเจ้อ, การพูดพร่ำ, การพูดจ้อ, การพูดเรื่อยเปื่อย |
| prate | (vi) พูดพร่ำ, พูดเพ้อเจ้อ, พูดเรื่อยเปื่อย, พูดจ้อ |
| prattle | (n) การพูดเพ้อเจ้อ, การพูดพร่ำ, การพูดจ้อ, การพูดเรื่อยเปื่อย |
| prattle | (vi) พูดพร่ำ, พูดเพ้อเจ้อ, พูดเรื่อยเปื่อย, พูดจ้อ |
| putrefaction | (n) ความเน่าเปื่อย, การเน่าสลาย |
| putrefy | (vi, vt) เน่า, เสีย, เน่าสลาย, เน่าเปื่อย |
| putrid | (adj) เน่า, เน่าเปื่อย, เหม็นโฉ่ |
| rag | (n) เศษผ้า, ผ้าขี้ริ้ว, เศษเนื้อต้มเปื่อย, กระเบื้องมุงหลังคา |
| rag | (vt) เปื่อย, ขาดวิ่น, ขรุขระ, ยั่วเล่น, ล้อเล่น |
| ramble | (n) การเลื้อย, การเดินเล่น, การเดินเตร่, การพูดเรื่อยเปื่อย |
| ramble | (vi) เดินเล่น, เที่ยวไป, วกวน, เลื้อย, พูดเรื่อยเปื่อย |
| rot | (n) เรื่องเหลวไหล, การผุพัง, ความเสื่อมโทรม, ความเน่าเปื่อย |
| rotten | (adj) เสื่อมโทรม, เน่าเปื่อย, เลวทราม, น่าขยะแขยง |
| rottenness | (n) ความเสื่อมโทรม, ความเน่าเปื่อย, ความเลวทราม |
| stale | (adj) จืดชืด, เก่า, เหม็นอับ, ฟกช้ำ, เน่าเปื่อย, ค้าง |
| stew | (vt) ตุ๋น, เคี่ยว, ทำให้เปื่อย |
Longdo Unapproved EN-TH
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
| decay | (n, vt) [ n ]การค่อยๆเสื่อมลง, การสูยเสียสุขภาพ กำลัง สติปัญญา, การเสื่อมสลาย, การเน่าเปื่อย [ v ]ผุพัง, เน่าเปื่อย, เสื่อมลง |
| joyride | (n) การขับรถเรื่อยเปื่อย |
| mosey | เดินทอดน่อง, เดินเรื่อยเปื่อย, เดินช้าๆ โดยไม่มีจุดหมายเฉพาะเจาะจง |
Longdo Unapproved JP-TH
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
| 散策 | [さんさく, sansaku] 1.การเดินเล่น 2.การเดินเรื่อยเปื่อย(ไม่มีจุดหมาย) |
Longdo Approved DE-TH
| bummeln | (vi) |bummelte, ist gebummelt| เดินทอดน่อง, เดินเล่นไปเรื่อยๆโดยไร้จุดหมายที่แน่นอน เช่น Heute bin ich nur durch die Stadt gebummelt. วันนี่ฉันแค่เดินเรื่อยเปื่อยอยู่ในเมือง |
| bummeln | (vt) |bummelte, hat gebummelt| เรื่อยเปื่อย, ไม่ได้ทำอะไรที่เกิดงาน, Syn. faulenzen |
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Time: 0.554 seconds
ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม