disgrace | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: ความอัปยศ, การขายหน้า, ความน่าอดสู, Syn. dishonor, discredit, disrepute, infamy, Ant. grace, honor |
disgrace | (vt) ทำให้เสื่อมเสีย, See also: ทำให้เสียหาย, ทำให้อับอาย, ทำให้เสียชื่อเสียง, ทำให้อัปยศ, Syn. dishonor, discredit, shame, scandalize, Ant. honor |
disgrace | (n) สิ่งน่าอับอาย, See also: เรื่องอัปยศ, เรื่องน่าอับอาย, Syn. insult, indignity, Ant. honor |
disgraceful | (adj) น่าอับอาย, See also: น่าขายหน้า, เสื่อมเสียชื่อเสียง, Syn. shameful, dishonorable |
disgracefully | (adv) อย่างน่าอับอาย, See also: อย่างเสื่อมเสียชื่อเสียง, Syn. shamefully |
disgrace | (ดิสเกรส') n. การเสียหน้า, ความเสื่อมเสีย, การถอดถอนยศฐาบรรดาศักดิ์, ความอัปยศอดสู vt. ทำให้เสียหน้า, ทำให้ขายหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย., See also: disgracer n., Syn. shame, dishonour, Ant. honour, credit |
disgraceful | (ดิสเกรส'ฟูล) adj. น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศอดสู, เสียหน้า, เสื่อมเสีย, Syn. disreputable |
disgrace | (n) ความอัปยศอดสู, ความอับอาย, ความเสื่อมเสีย, ความขายหน้า |
disgrace | (vt) ทำให้ขายหน้า, ทำให้อับอาย, ทำให้เสียหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย |
disgraceful | (adj) น่าอาย, น่าขายหน้า, น่าอัปยศอดสู, เสียหน้า |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
อัปยศอดสู | (v) disgrace, See also: lose fame, lose face, humiliate, embarrass, dishonour, Syn. อับอายขายหน้า, เสื่อมเสีย, Example: เขาต้องอัปยศอดสูเพราะพฤติกรรมคอรัปชั่นได้ถูกเปิดเผยสู่สาธารณะชน, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า |
ขายหน้าขายตา | (v) feel ashamed, See also: disgrace, Syn. ขายหน้า, อับอาย, อับอายขายหน้า, Example: ลูกชายของเขาทำให้พ่อแม่ต้องขายหน้าขายตาญาติๆ ทุกคน, Thai Definition: รู้สึกอับอายอย่างที่ไม่กล้าสู้หน้าใครๆ |
ขายหน้า | (v) disgrace, See also: shame, feel ashamed, Syn. อับอาย, เสียหน้า, ขายหน้าขายตา, Example: หล่อนต้องขายหน้าเพื่อนเพราะเขามักจะแสดงกิริยาไม่เรียบร้อยต่อหน้าเพื่อนๆ, Thai Definition: รู้สึกอับอายอย่างที่ไม่กล้าสู้หน้าใครๆ |
ความเสื่อมเสีย | (n) disgrace, See also: ignominy, dishonour, discredit, Syn. ความเสียหาย, Example: ทุกวันนี้มีพระภิกษุจำนวนมากประพฤติผิดพระธรรมวินัยก่อให้เกิดความเสื่อมเสียทางศีลธรรม |
เสียแต้ม | (v) shame, See also: disgrace, Syn. ขายหน้า, เสียความนิยม, Example: ผู้อำนวยการโครงการกำลังเดือดาลเพราะต้องเสียแต้มในการสร้างความนิยมของลูกค้าเนื่องจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของลูกน้อง |
ทำลายเกียรติ | (v) discredit, See also: disgrace, Ant. มีเกียรติ, Thai Definition: ทำให้เกียรติหมดไป |
disgrace | |
disgraced | |
disgraceful |
disgrace | |
disgraced | |
disgraces | |
disgraceful | |
disgracefully |
disgraceful | (adj) giving offense to moral sensibilities and injurious to reputation; ; - Thackeray, Syn. scandalous, shameful, shocking |
disgracefully | (adv) in a dishonorable manner or to a dishonorable degree, Syn. discreditably, ingloriously, dishonorably, ignominiously, dishonourably, shamefully |
Disgrace | v. t. Flatterers of the disgraced minister. Macaulay. [ 1913 Webster ] Pitt had been disgraced and the old Duke of Newcastle dismissed. J. Morley. [ 1913 Webster ] Shall heap with honors him they now disgrace. Pope. [ 1913 Webster ] His ignorance disgraced him. Johnson. [ 1913 Webster ] The goddess wroth gan foully her disgrace. Spenser. |
Disgrace | n. [ F. disgrâce; pref. dis- (L. dis-) + grâce. See Grace. ] Macduff lives in disgrace. Shak. [ 1913 Webster ] To tumble down thy husband and thyself The interchange continually of favors and disgraces. Bacon. |
disgraced | adj. suffering shame or dishonor. |
Disgraceful | a. Bringing disgrace; causing shame; shameful; dishonorable; unbecoming; The Senate have cast you forth disgracefully. B. Jonson. [ 1913 Webster ] |
Disgracer | n. One who disgraces. [ 1913 Webster ] |
耻辱 | [耻 辱 / 恥 辱] disgrace; shame; humiliation #14,589 [Add to Longdo] |
辱 | [辱] disgrace; insult #17,174 [Add to Longdo] |
谪 | [谪 / 謫] disgrace (an official); find fault #64,637 [Add to Longdo] |
没水平 | [没 水 平 / 沒 水 平] disgraceful; poor quality; sub-standard [Add to Longdo] |
Schande { f }; Schmach { f }; Blamage { f } | Schande machen; Schande bringen | eine Schande sein (für) | disgrace | to disgrace | to be a disgraced (to) [Add to Longdo] |
傷(P);疵;瑕;創 | [きず, kizu] (n) (1) wound; injury; cut; gash; bruise; scratch; scrape; scar; (2) chip; crack; scratch; nick; (3) (See 玉に疵) flaw; defect; weakness; weak point; (4) stain (on one's reputation); disgrace; dishonor; dishonour; (5) (See 心の傷) (emotional) hurt; hurt feelings; (P) #5,907 [Add to Longdo] |
汚れ;穢れ | [けがれ, kegare] (n) uncleanness; impurity; disgrace #14,745 [Add to Longdo] |
おめおめ | [omeome] (adv-to) (1) (on-mim) shamelessly; acting brazenly unaffected; (2) being resigned to (disgrace) [Add to Longdo] |
位牌を汚す | [いはいをけがす, ihaiwokegasu] (exp, v5s) to disgrace one's ancestors; to tarnish the honour of one's ancestors [Add to Longdo] |
汚し | [よごし, yogoshi] (n-suf, n) (1) { food } soiling; polluting; being dirty; (2) shame; disgrace; dishonor; dishonour; (n) (3) chopped fish, shellfish or vegetables, dressed with (miso or other) sauce [Add to Longdo] |
汚す(P);穢す | [よごす(汚す)(P);けがす, yogosu ( yogosu )(P); kegasu] (v5s, vt) (1) to pollute; to contaminate; to soil; to make dirty; to stain; (2) (esp. けがす) to disgrace; to dishonour; to dishonor; to defile; (P) [Add to Longdo] |
汚辱 | [おじょく, ojoku] (n) disgrace; humiliation; insult [Add to Longdo] |
汚点 | [おてん, oten] (n) stain; blot; flaw; disgrace; (P) [Add to Longdo] |
顔に泥を塗る | [かおにどろをぬる, kaonidorowonuru] (exp, v5r) to bring disgrace (dishonor, dishonour) on; to fling mud at; to put to shame [Add to Longdo] |
顔汚し | [かおよごし, kaoyogoshi] (n) a disgrace or dishonor (dishonour) [Add to Longdo] |
Time: 0.0484 seconds, cache age: 0.82 (clear)