v. t. [ imp. & p. p. Victualed r Victualled; p. pr. & vb. n. Victualing or Victualling. ] To supply with provisions for subsistence; to provide with food; to store with sustenance; as, to victual an army; to victual a ship. [ 1913 Webster ]
I must go victual Orleans forthwith. Shak. [ 1913 Webster ]
n. pl. [ OE. vitaille, OF. vitaille, F. victuaille, pl. victuailles, fr. L. victualia, pl. of. victualis belonging to living or nourishment, fr. victus nourishment, from vivere, victum, to live; akin to vivus living. See Vivid. ] Food for human beings, esp. when it is cooked or prepared for the table; that which supports human life; provisions; sustenance; meat; viands. [ 1913 Webster ]
Then had we plenty of victuals. Jer. xliv. 17. [ 1913 Webster ]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย