ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -starv-, *starv* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| starvation | (สทาร์เว'เชิน) n. การอดอาหารตาย, การอดอยาก, ความหิวโหย, ความกระหาย. adj. ทำให้อดอาหาร | starve | (สทาร์ฟว) vi., vt. (ทำให้) อดอาหารตาย, อดอยาก, กระหาย, หิวโหย, หนาวตาย., See also: starvedly adv. starver n., Syn. wither, waste away, die |
| starvation | (n) ความกระหาย, ความอดอาหาร, ความหิวโหย, ความอดอยาก | starve | (vi) กระหาย, อดอาหาร, หิวโหย, อดอยาก | starveling | (adj) กระหาย, อดอาหาร, หิวโหย, ยากจน | starveling | (n) คนอดอาหาร, คนอดอยาก, คนหิวโหย |
| | | | | อดตาย | (v) starve to death, See also: wither, waste away, die, Example: ความแร้นแค้นทำให้ผู้คนอดตายหรือป่วยตายมากมายขึ้น, Thai Definition: อดอยากจนตาย | อดอาหาร | (v) starve, See also: fast, diet, go without food, go on a hunger strike, Ant. กินอาหาร, Example: สัตว์พวกนี้อดอาหารได้เก่ง อดได้ตั้งหลายๆ วัน โดยไม่รู้สึกเดือดร้อน | อดๆ อยากๆ | (v) starve, See also: wither, waste away, Syn. อดอยาก, Example: ช่วงนี้ลูกต้องอดๆ อยากๆ เนื่องจากพ่อแม่ถูกไล่ออกจากงาน, Thai Definition: ไม่มีจะกิน, ขาดแคลนอาหาร, มีไม่พอกิน | ความหิว | (n) hungriness, See also: starvation, craving, thirst, Syn. ความอยาก, ความหิวโหย, Ant. ความอิ่ม, Example: เขาปรายตามองพร้อมๆ กับคว้ากาน้ำเทน้ำกรอกใส่ปากด้วยความหิวจนกระทั่งรู้สึกแน่นจุกจึงวางไว้ที่เดิม, Thai Definition: การอยากข้าวอยากน้ำ, การอยากกินอาหาร | ความหิวโหย | (n) starvation, See also: hungriness, famine, Ant. ความอิ่ม, Example: พรกำลังป้อนข้าวไข่พะโล้ให้ลูก ซึ่งลูกทั้ง 3 ต่างก็กินด้วยความหิวโหย | ความอยาก | (n) hungriness, See also: starvation, craving, thirst, Syn. ความหิว, ความหิวโหย, Example: คนเรามีความต้องการในสิ่งต่างๆ มากมาย เช่น เมื่อเรามีความอยากอาหาร เราก็ต้องไปกินอาหาร เป็นต้น | ความโหยหิว | (n) hungriness, See also: starvation, famine, Syn. ความหิวโหย, Example: เวลาที่ฉันมีความโหยหิวฉันก็นึกถึงแม่ เช่นเดียวกับลูกนกที่คิดถึงแม่นก | ความอดอยาก | (n) starvation, See also: famine, destitution, Example: การผลิตอาหารของโลกมีปัญหาจนถึงขั้นทำให้เกิดความอดอยาก, Thai Definition: การไม่มีจะกิน, การขาดแคลนอาหาร, การไม่มีพอกิน | อดอยาก | (v) starve, Syn. อดๆ อยากๆ, Ant. มีกิน, Example: บนเรือสินค้าที่ผมนั่งไปนั้น ไม่ได้อดอยากอะไร, Thai Definition: ไม่มีจะกิน, ขาดแคลนอาหาร, มีไม่พอกิน | ท้องแห้ง | (v) starve, See also: be famished, Syn. อดอยาก, อดอยากปากแห้ง, อด, ฝืดเคือง, Ant. อิ่มท้อง, Example: เขาท้องแห้งเรื่อยมานับตั้งแต่ตกงาน, Notes: (ปาก) |
| หิวจัด | [hiū jat] (v, exp) EN: be very hungry ; be starving ; be ravenous ; be famished FR: être affamé ; crever de faim (fam.) | หิวโซ | [hiū sō] (v, exp) EN: be very hungry ; be starving ; be peckish ; be famished ; be ravenous | ความหิว | [khwām hiū] (n) EN: hungriness ; starvation ; craving ; thirst FR: faim [ f ] | ความหิวโหย | [khwām hiū hōi] (n) EN: starvation ; hungriness ; famine | อดอาหาร | [ot āhān] (v, exp) EN: starve ; fast ; diet ; go without food ; go on a hunger strike FR: jeûner | อดตาย | [ot tāi] (v, exp) EN: starve to death ; wither ; waste away ; die FR: mourir de faim | อดอยาก | [ot yāk] (v) EN: starve FR: mourir de faim ; soufrir de la faim | ไส้แขวน | [saikhwaēn] (v) EN: have an empty stomach ; be famish ; be starving | โซ | [sō] (adj) EN: starving ; haggard ; hungry FR: sous-alimenté | ตายอดตายอยาก | [tāi ot tāi yāk] (v, exp) EN: die of starvation |
| | | | Starvation | n. The act of starving, or the state of being starved. [ 1913 Webster ] ☞ This word was first used, according to Horace Walpole, by Henry Dundas, the first Lord Melville, in a speech on American affairs in 1775, which obtained for him the nickname of Starvation Dundas. “Starvation, we are also told, belongs to the class of 'vile compounds' from being a mongrel; as if English were not full of mongrels, and as if it would not be in distressing straits without them.” Fitzed. Hall. [ 1913 Webster ] | Starve | v. t. 1. To destroy with cold. [ Eng. ] [ 1913 Webster ] From beds of raging fire, to starve in ice Their soft ethereal warmth. Milton. [ 1913 Webster ] 2. To kill with hunger; as, maliciously to starve a man is, in law, murder. [ 1913 Webster ] 3. To distress or subdue by famine; as, to starve a garrison into a surrender. [ 1913 Webster ] Attalus endeavored to starve Italy by stopping their convoy of provisions from Africa. Arbuthnot. [ 1913 Webster ] 4. To destroy by want of any kind; as, to starve plants by depriving them of proper light and air. [ 1913 Webster ] 5. To deprive of force or vigor; to disable. [ 1913 Webster ] The pens of historians, writing thereof, seemed starved for matter in an age so fruitful of memorable actions. Fuller. [ 1913 Webster ] The powers of their minds are starved by disuse. Locke. [ 1913 Webster ] | Starve | v. i. [ imp. & p. p. Starved p. pr. & vb. n. Starving. ] [ OE. sterven to die, AS. steorfan; akin to D. sterven, G. sterben, OHG. sterban, Icel. starf labor, toil. ] 1. To die; to perish. [ Obs., except in the sense of perishing with cold or hunger. ] Lydgate. [ 1913 Webster ] In hot coals he hath himself raked . . . Thus starved this worthy mighty Hercules. Chaucer. [ 1913 Webster ] 2. To perish with hunger; to suffer extreme hunger or want; to be very indigent. [ 1913 Webster ] Sometimes virtue starves, while vice is fed. Pope. [ 1913 Webster ] 3. To perish or die with cold. Spenser. [ 1913 Webster ] Have I seen the naked starve for cold? Sandys. [ 1913 Webster ] Starving with cold as well as hunger. W. Irving. [ 1913 Webster ] ☞ In this sense, still common in England, but rarely used in the United States. [ 1913 Webster ] | Starvedly | adv. In the condition of one starved or starving; parsimoniously. [ 1913 Webster ] Some boasting housekeeper which keepth open doors for one day, . . . and lives starvedly all the year after. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] | Starveling | n. [ Starve + -ling. ] One who, or that which, pines from lack of food, or nutriment. [ 1913 Webster ] Old Sir John hangs with me, and thou knowest he is no starveling. Shak. [ 1913 Webster ] | Starveling | a. Hungry; lean; pining with want. [ 1913 Webster ] |
| 忍饥挨饿 | [rěn jī ái è, ㄖㄣˇ ㄐㄧ ㄞˊ ㄜˋ, 忍 饥 挨 饿 / 忍 飢 挨 餓] starving; famished #77,942 [Add to Longdo] | 饿殍 | [è piǎo, ㄜˋ ㄆㄧㄠˇ, 饿 殍 / 餓 殍] starving people #122,387 [Add to Longdo] | 饿殍载道 | [è piǎo zài dào, ㄜˋ ㄆㄧㄠˇ ㄗㄞˋ ㄉㄠˋ, 饿 殍 载 道 / 餓 殍 載 道] starved corpses fill the roads (成语 saw); state of famine #432,347 [Add to Longdo] | 饿莩遍野 | [è piǎo biàn yě, ㄜˋ ㄆㄧㄠˇ ㄅㄧㄢˋ ㄧㄝˇ, 饿 莩 遍 野 / 餓 莩 遍 野] starving people everywhere (成语 saw); a state of famine #903,668 [Add to Longdo] | 饿死 | [è sǐ, ㄜˋ ㄙˇ, 饿 死 / 餓 死] starvation [Add to Longdo] | 饿莩 | [è piǎo, ㄜˋ ㄆㄧㄠˇ, 饿 莩 / 餓 莩] starving people [Add to Longdo] | 饿莩载道 | [è piǎo zài dào, ㄜˋ ㄆㄧㄠˇ ㄗㄞˋ ㄉㄠˋ, 饿 莩 载 道 / 餓 莩 載 道] starved corpses fill the roads (成语 saw); state of famine [Add to Longdo] |
| ぺこぺこ | [pekopeko] (adj-na) (1) (on-mim) very hungry; starving; famished; (adv-to, adv, vs) (2) (on-mim) fawning; being obsequious; being servile; kowtowing; cringing; (3) (on-mim) giving in; being dented; (P) [Add to Longdo] | 愛に飢える | [あいにうえる, ainiueru] (exp, v1) to hunger for love; to starve for love [Add to Longdo] | 餓死(P);飢死に(P);飢死;餓え死に;飢え死に;飢え死 | [うえじに(P);がし(餓死)(P);かつえじに(餓え死に);きし(飢死), uejini (P); gashi ( gashi )(P); katsuejini ( katsue shini ); kishi ( ki shi )] (n, vs) (sens) (death from) starvation; starving to death; (P) [Add to Longdo] | 餓死寸前 | [がしすんぜん, gashisunzen] (n) being on the verge of starvation; being about to starve [Add to Longdo] | 干乾し | [ひぼし, hiboshi] (n) starving [Add to Longdo] | 飢え(P);餓え;饑え | [うえ, ue] (n) hunger; starvation; (P) [Add to Longdo] | 飢える(P);餓える;饑える | [うえる(P);かつえる(飢える;餓える), ueru (P); katsueru ( ue ru ; katsue ru )] (v1, vi) to starve; to thirst; to be hungry; (P) [Add to Longdo] | 飢え凍える | [うえこごえる, uekogoeru] (v5r) to starve and freeze to death [Add to Longdo] | 飢餓(P);饑餓 | [きが, kiga] (n) starvation; famine; hunger; (P) [Add to Longdo] | 飢餓線上に | [きがせんじょうに, kigasenjouni] (adv) on the verge of starvation; at the point of starving [Add to Longdo] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |