a. [ L. servile, fr. servus a servant or slave: cf. F. servile. See Serve. ] 1. Of or pertaining to a servant or slave; befitting a servant or a slave; proceeding from dependence; hence, meanly submissive; slavish; mean; cringing; fawning; as, servile flattery; servile fear; servile obedience. [ 1913 Webster ]
She must bend the servile knee. Thomson. [ 1913 Webster ]
Fearing dying pays death servile breath. Shak. [ 1913 Webster ]
2. Held in subjection; dependent; enslaved. [ 1913 Webster ]
Even fortune rules no more, O servile land! Pope. [ 1913 Webster ]
3. (Gram.) (a) Not belonging to the original root; as, a servile letter. (b) Not itself sounded, but serving to lengthen the preceeding vowel, as e in tune. [ 1913 Webster ]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย