|
|
referendum | (เรฟฟะเรน'ดัม) n. ประชามติ, การลงประชามติ, คะแนนเสียงที่ประชาชนลง pl. referendums, referenda |
|
|
referendum | การลงประชามติ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] | referendum | การขอประชามติ, การลงประชามติ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
|
|
|
|
ประชามติ | (n) referendum, See also: public opinion, plebiscite, Syn. มติมหาชน, Example: ผลการหยั่งประชามติเมื่อเร็วๆ นี้สนับสนุนเธอขึ้นมาเป็นผู้นำประเทศมากถึง 75%, Thai Definition: มติของประชาชนส่วนใหญ่ในประเทศที่แสดงออกในเรื่องใดเรื่องหนึ่งหรือที่ใดที่หนึ่ง |
|
การลงประชามติ | [kān long prachāmati] (n, exp) EN: referendum FR: référendum [ m ] ; consultation populaire [ f ] | การออกเสียงประชามติ | [kān øksīeng prachāmati] (n, exp) EN: referendum FR: référendum [ m ] ; consultation populaire [ f ] |
|
|
|
referendum | (n) a legislative act is referred for final approval to a popular vote by the electorate |
|
Referendum | ‖n.; pl. -da /plu> [ Gerundive fr. L. referre. See Refer. ] 1. A diplomatic agent's note asking for instructions from his government concerning a particular matter or point. [ 1913 Webster ] 2. The right to approve or reject by popular vote a meassure passed upon by a legislature. [ 1913 Webster ] 3. The principle or practice of referring measures passed upon by the legislative body to the body of voters, or electorate, for approval or rejection, as in the Swiss cantons (except Freiburg) and in various local governments in the United States, and also in the local option laws, etc.; also, the right to so approve or reject laws, or the vote by which this is done. Referendum is distinguished from the mandate, or instruction of representatives by the people, from direct government by the people, in which they initiate and make the laws by direct action without representation, and from a plebiscite, or popular vote taken on any measure proposed by a person or body having the initiative but not constituting a representative or constituent body. [ Webster 1913 Suppl. ] |
|
|
Referendum | (n) |das, pl. Referenda/Referenden| การลงมติเสียงของประชาชน |
|
|
|