ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ

recriminat

   
ภาษา
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -recriminat-, *recriminat*
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
recriminate(vi) กล่าวแย้ง, See also: ฟ้องกลับ, Syn. accuse, retort
recrimination(n) การฟ้องกลับ, See also: การแย้งกลับ
recriminative(adj) ซึ่งแย้งกลับ
recriminatory(adj) ซึ่งแย้งกลับ
recriminate against(phrv) ด่ากลับ

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]
recriminate(รีคริม'มิเนท) vi. ฟ้องแย้ง, กล่าวหาแย้ง, ด่ากลับ, , See also: recrimination n. recriminative n. recriminatory adj. recriminator n.

English-Thai: Nontri Dictionary
recrimination(n) การกล่าวหากัน, การฟ้องแย้ง, การด่ากลับ

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]
recriminate
recrimination
recriminations

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)
recriminate
recriminated
recriminates
recriminating
recrimination
recriminatory
recriminations

WordNet (3.0)
recriminate(v) return an accusation against someone or engage in mutual accusations; charge in return
recrimination(n) mutual accusations
recriminative(adj) countering one charge with another, Syn. recriminatory

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Recriminate

v. i. [ Pref. re- + criminate: cf. F. récriminer, LL. recriminare. ] To return one charge or accusation with another; to charge back fault or crime upon an accuser. [ 1913 Webster ]

It is not my business to recriminate, hoping sufficiently to clear myself in this matter. Bp. Stillingfleet. [ 1913 Webster ]

Recriminate

v. t. To accuse in return. South. [ 1913 Webster ]

Recrimination

n. [ F. récrimination, LL. recriminatio. ] The act of recriminating; an accusation brought by the accused against the accuser; a counter accusation. [ 1913 Webster ]

Accusations and recriminations passed backward and forward between the contending parties. Macaulay. [ 1913 Webster ]

Recriminative

a. Recriminatory. [ 1913 Webster ]

Recriminator

n. One who recriminates. [ 1913 Webster ]

Recriminatory

a. [ Cf. F. récriminatoire. ] Having the quality of recrimination; retorting accusation; recriminating. [ 1913 Webster ]

Japanese-English: EDICT Dictionary
擦り合い;なすり合い[なすりあい, nasuriai] (n) recrimination [Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์


ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ


Are you satisfied with the result?



Discussions

ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม
Go to Top