ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -offen-, *offen* Possible hiragana form: おっふぇん |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ offend | (vt) ทำให้โกรธ, See also: ทำให้ขุ่นเคือง, รบกวน, Syn. outrage, displease, Ant. please | offend | (vi) เป็นสาเหตุให้ไม่พอใจ, Syn. irritate, annoy | offend | (vi) ฝ่าฝืนกฎ, See also: ทำผิดกกฎหมาย, Syn. transgress | offence | (n) การรุก, Syn. attack, aggression, Ant. defense | offence | (n) ความรู้สึกขุ่นเคือง, Syn. resentment, indignation, umbrage | offence | (n) การกระทำผิดกฎหมาย, Syn. crime, misdemeanour | offence | (n) การทำให้ขุ่นเคือง, See also: การทำให้ไม่พอใจ, Syn. outrage, insult, upset, Ant. pleasure | offense | (n) การกระทำผิด, See also: การฝ่าฝืนกฎ, การกระทำผิดกฎหมาย, Syn. felony, crime | offense | (n) การโจมตี, See also: การจู่โจม, Syn. attack, assault, Ant. defence | offense | (n) ความโกรธเคือง, See also: ความบาดหมาง, ความขุ่นเคือง, Syn. resentment, wrath, Ant. pleasure |
|
| offence | (อะเฟนซฺ') n. การกระทำผิด, การกระทำผิดกฎหมาย, การรุก, การโจมตี, การทำให้ขุ่นเคือง, การก้าวร้าว, สิ่งที่ทำให้ขุ่นเคือง, สิ่งที่ละเมิด, ความรู้สึกขุ่นเคือง, ฝ่ายรุก, ฝ่ายโจมตี | offend | (อะเฟนดฺ') n. กระทำผิด, ละเมิด, รุกราน, ทำให้ขุ่นเคือง, ทำให้ไม่พอใจ., See also: offendable adj. offendible adj. offender n., Syn. fault, vice, attack | offense | (อะเฟนซฺ') n. การกระทำผิด, การกระทำผิดกฎหมาย, การรุก, การโจมตี, การทำให้ขุ่นเคือง, การก้าวร้าว, สิ่งที่ทำให้ขุ่นเคือง, สิ่งที่ละเมิด, ความรู้สึกขุ่นเคือง, ฝ่ายรุก, ฝ่ายโจมตี | offensive | (อะเฟน'ซิฟว) adj. ซึ่งทำให้ไม่พอใจ, ซึ่งทำให้ขุ่นเคือง, ก้าวร้าว, ไม่พอใจ, ล่วงละเมิด, น่ารังเกียจ, เกี่ยวกับการละเมิด, เกี่ยวกับการละเมิด, เกี่ยวกับการกระทำผิด., See also: offensiveness n. | counteroffensive | (เคา'เทอะออฟเฟน'ซิฟว) n. การรุกกลับ, การโจมตีข้าศึกที่กำลังรุกเข้ามา, สงครามตอบโต้ | inoffensive | (อินอะเฟน'ซิฟว) adj. ไม่เป็นภัย, ไม่ทำอันตราย, เป็นรุกราน, ไม่ทำร้ายคนอื่น, ไม่น่ารังเกียจ., See also: inoffensiveness n., Syn. innocuous, Ant. offensive | petty offenses | n. ความผิดลหุโทษ, ความผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ -Phr. (petty jury คณะลูกขุน (มักประกอบด้วย12คน), See also: petty juror n., Syn. petit jury |
| offence | (n) การรุกราน, การละเมิด, การกระทำผิด | offend | (vt) ทำให้ขุ่นเคือง, ทำให้ไม่พอใจ, รุกราน, ละเมิด, ทำผิด | offender | (n) ผู้ละเมิด, ผู้รุกราน, ผู้กระทำผิด | offensive | (adj) ซึ่งรุกราน, ก้าวร้าว, น่ารังเกียจ | offensive | (n) การรุกราน, การบุกรุก, การล่วงละเมิด | inoffensive | (adj) ไม่น่ารังเกียจ, ไม่ทำอันตราย, ไม่รุกราน |
| | | | คำต้องห้าม | (n) taboo, See also: offensive word, prohibited word, lewd word, profanity, obscenity, obscene word, Thai Definition: คำที่ห้ามพูดเพราะมีความหมายส่อไปทางลบเช่น ทางเพศ ความชั่วร้าย | บาดตา | (adj) offensive, Syn. ขัดตา, Example: ภาพพระภิกษุกำลังล้วงมือลงในบาตร เพื่อจับสลากแข่งเรือเป็นภาพที่บาดตาพุทธบริษัทเป็นอย่างยิ่ง, Thai Definition: ขัดตาทำให้ไม่สบอารมณ์ | รกหูรกตา | (v) offend the eye, See also: be unpleasant to the eye, be eyesore, Syn. เกะกะ, ขวางหูขวางตา, Example: ผมจะทำอะไรก็รกหูรกตานายของผมไปหมด | รำคาญตา | (v) offend the eyes, Example: คุณนายเจริญจิตต์รู้สึกขำมากกว่ารำคาญตา, Thai Definition: เห็นแล้วรู้สึกรำคาญ | ผู้กระทำผิด | (n) culprit, See also: offender, criminal, wrongdoer, transgressor, felon, Example: เขาจะไม่ปล่อยให้ผู้กระทำผิดลอยนวลไปได้แน่นอน, Count Unit: คน, Thai Definition: บุคคลที่ปฏิบัติไม่ตรงกับความจริงหรือที่กําหนดนิยมไว้อย่างถูกต้อง | ขัดใจ | (v) offend, See also: dissatisfy, displease, Syn. ขัดเคือง, ไม่พอใจ, Ant. ตามใจ, พอใจ, Example: แม่จำเป็นต้องขัดใจลูกที่ร้องไห้จะเอาของเล่นซึ่งมีราคาแพงมาก, Thai Definition: ไม่ยอมให้ทำตามใจ | ข้อรังเกียจ | (n) objection, See also: offensive, Example: เขาถูกตั้งข้อรังเกียจว่าเป็นคนทุจริต, Thai Definition: สิ่งที่รู้สึกเกลียดหรือไม่พอใจ | ล่วงเกิน | (v) offend, See also: insult, Example: แม้เขาจะเป็นคนชอบแสดงความคิดเห็น แต่ก็ไม่เคยก้าวร้าว ล่วงเกินใคร, Thai Definition: แสดงอาการเกินสมควรต่อผู้อื่น โดยจรรยามารยาท | อาบัติ | (n) offence, See also: infringement, misdemeanor, offense, Syn. บาป, ความผิด, Example: พระวินัยที่พระภิกษุละเมิดจนเป็นเหตุต้องอาบัติปาราชิกนั้นมี 4 ข้อ, Thai Definition: โทษที่เกิดจากการล่วงละเมิดสิกขาบท หรือข้อห้ามแห่งพระภิกษุ | อุกอาจ | (adj) outrageous, See also: offensive, aggressive, Syn. รุกราน, เหี้ยมหาญ, Ant. หวั่นเกรง, เกรงกลัว, ขลาดกลัว, Example: คนร้ายก่อคดีอุกอาจปล้นธนาคาร และกระหน่ำยิงยามรักษาการณ์, Thai Definition: กล้าทำความผิดโดยไม่เกรงกลัว, กล้าละเมิดโดยไม่กลัวความผิด, บังอาจล่วงละเมิด |
| อาบัติ | [ābat] (n) EN: offence ; infringement ; misdemeanor ; offense FR: transgression [ f ] ; infraction [ f ] | บาดใจ | [bātjai] (v) EN: grieve ; hurt the feelings ; offend FR: offenser ; froisser | เชิงรุก | [choēng ruk] (n, exp) EN: offense ; aggressive posture | จาบ | [jāp] (v) EN: offend ; be impolite ; contradict defiantly ; harass | การกระทำความผิด | [kān kratham khwāmphit] (n, exp) EN: offence | ข้อขัดใจ | [khø khatjai] (n, exp) FR: offense [ f ] ; outrage [ m ] | ความผิด | [khwāmphit] (n) EN: offence ; offense (Am.) ; delict FR: délit [ m ] ; forfait [ m ] | ล่วงเกิน | [lūangkoēn] (v) EN: be rude ; be offensive to ; go too far ; take liberties with ; offend ; insult FR: offenser ; prendre des libertés (avec qqn.) ; aller trop loin (avec qqn.) ; dépasser les bornes (avec qqn.) | ปฏิกูล | [patikūn] (adj) EN: offensive ; foul ; dirty ; disgusting ; nauseous FR: dégoûtant ; répugnant ; nauséabond ; écoeurant | ผู้กระทำความผิด | [phū kratham khwāmphit] (n, exp) EN: offender |
| | | offenbach | (n) French composer of many operettas and an opera (1819-1880), Syn. Jacques Offenbach | offense | (n) the team that has the ball (or puck) and is trying to score, Syn. offence, Ant. defence, defense | offense | (n) the action of attacking an enemy, Syn. offensive, offence | offenseless | (adj) incapable of offending or attacking, Syn. offenceless | offensive | (adj) violating or tending to violate or offend against, Syn. violative | offensive | (adj) for the purpose of attack rather than defense, Ant. defensive | offensive | (adj) causing anger or annoyance, Ant. inoffensive | offensive | (adj) unpleasant or disgusting especially to the senses, Ant. inoffensive | offensively | (adv) in an unpleasantly offensive manner, Ant. inoffensively | offensively | (adv) in an obnoxious manner, Syn. objectionably, obnoxiously |
| Offence | n. See Offense. [ 1913 Webster ] | Offence | { } n. [ F., fr. L. offensa. See Offend. ] 1. The act of offending in any sense; esp., a crime or a sin, an affront or an injury. [ 1913 Webster ] Who was delivered for our offenses, and was raised again for our justification. Rom. iv. 25. [ 1913 Webster ] I have given my opinion against the authority of two great men, but I hope without offense to their memories. Dryden. [ 1913 Webster ] 2. The state of being offended or displeased; anger; displeasure; as, to cause offense. [ 1913 Webster ] He was content to give them just cause of offense, when they had power to make just revenge. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] 3. A cause or occasion of stumbling or of sin. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Woe to that man by whom the offense cometh! Matt. xviii. 7. [ 1913 Webster ] 4. In any contest, the act or process of attacking as contrasted with the act of defending; the offensive; as, to go on the offense. [ PJC ] 5. (Sports) The members of a team who have the primary responsibility to score goals, in contrast to those who have the responsibility to defend, i.e. to prevent the opposing team from scoring goal. [ PJC ] ☞ This word, like expense, is often spelled with a c. It ought, however, to undergo the same change with expense, the reasons being the same, namely, that s must be used in offensive as in expensive, and is found in the Latin offensio, and the French offense. [ 1913 Webster ] To take offense, to feel, or assume to be, injured or affronted; to become angry or hostile. -- Weapons of offense, those which are used in attack, in distinction from those of defense, which are used to repel. [ 1913 Webster ] Syn. -- Displeasure; umbrage; resentment; misdeed; misdemeanor; trespass; transgression; delinquency; fault; sin; crime; affront; indignity; outrage; insult. [ 1913 Webster ] Variants: Offense | offenceless | adj. incapable of offending or attacking; harmless. Syn. -- offenseless. [ WordNet 1.5 ] | Offend | v. t. [ imp. & p. p. Offended; p. pr. & vb. n. Offending. ] [ OF. offendre, L. offendere, offensum; ob (see Ob-) + fendere (in comp.) to thrust, dash. See Defend. ] 1. To strike against; to attack; to assail. [ Obs. ] Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] 2. To displease; to make angry; to affront. [ 1913 Webster ] A brother offended is harder to be won than a strong city. Prov. xviii. 19. [ 1913 Webster ] 3. To be offensive to; to harm; to pain; to annoy; as, strong light offends the eye; to offend the conscience. [ 1913 Webster ] 4. To transgress; to violate; to sin against. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Marry, sir, he hath offended the law. Shak. [ 1913 Webster ] 5. (Script.) To oppose or obstruct in duty; to cause to stumble; to cause to sin or to fall. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Who hath you misboden or offended. Chaucer. [ 1913 Webster ] If thy right eye offend thee, pluck it out . . . And if thy right hand offend thee, cut it off. Matt. v. 29, 3O. [ 1913 Webster ] Great peace have they which love thy law, and nothing shall offend them. Ps. cxix. 165. [ 1913 Webster ] | Offend | v. i. 1. To transgress the moral or divine law; to commit a crime; to stumble; to sin. [ 1913 Webster ] Whosoever shall keep the whole law, and yet offend in one point, he is guilty of all. James ii. 10. [ 1913 Webster ] If it be a sin to covet honor, I am the most offending soul alive. Shak. [ 1913 Webster ] 2. To cause dislike, anger, or vexation; to displease. [ 1913 Webster ] I shall offend, either to detain or give it. Shak. [ 1913 Webster ] To offend against, to do an injury or wrong to; to commit an offense against. “We have offended against the Lord already.” 2 Chron. xxviii. 13. [ 1913 Webster ]
| Offendant | n. An offender. [ R. ] Holland. [ 1913 Webster ] | Offender | n. One who offends; one who violates any law, divine or human; a wrongdoer. [ 1913 Webster ] I and my son Solomon shall be counted offenders. 1 Kings i. 21. [ 1913 Webster ] | Offendress | n. A woman who offends. Shak. [ 1913 Webster ] | Offenseful | a. Causing offense; displeasing; wrong; as, an offenseful act. [ R. ] [ 1913 Webster ] | Offenseless | a. Unoffending; inoffensive. Syn. -- offenceless. [ 1913 Webster ] |
| 触犯 | [chù fàn, ㄔㄨˋ ㄈㄢˋ, 触 犯 / 觸 犯] offend #17,808 [Add to Longdo] | 碍眼 | [ài yǎn, ㄞˋ ㄧㄢˇ, 碍 眼 / 礙 眼] offending the eye; an eye-sore; in the way #54,278 [Add to Longdo] | 伤风败俗 | [shāng fēng bài sú, ㄕㄤ ㄈㄥ ㄅㄞˋ ㄙㄨˊ, 伤 风 败 俗 / 傷 風 敗 俗] offending public morals (成语 saw) #88,807 [Add to Longdo] | 冒犯者 | [mào fàn zhě, ㄇㄠˋ ㄈㄢˋ ㄓㄜˇ, 冒 犯 者] offender #371,863 [Add to Longdo] | 不雅观 | [bù yǎ guān, ㄅㄨˋ ㄧㄚˇ ㄍㄨㄢ, 不 雅 观 / 不 雅 觀] offensive to the eye; unbecoming [Add to Longdo] | 有攻击性 | [yǒu gōng jí xìng, ㄧㄡˇ ㄍㄨㄥ ㄐㄧˊ ㄒㄧㄥˋ, 有 攻 击 性 / 有 攻 擊 性] offensive [Add to Longdo] |
| offen | เปิด | offen | (adj) เปิด เช่น ประตู, กระดุม, See also: <--> geschlossen, verschlossen | offen | (adj) เปิดทำการ เช่น ธนาคาร, ร้านค้า, See also: auf, geöffnet | offenbar | ที่เห็นๆ, ที่เปิดให้เห็น | offenbar | (adj, adv) ซึ่งเห็นได้ชัด, ประจักษ์, แจ่มแจ้ง, เด่นชัด, ชัดเจน เช่น Der Zigaretten-Schmuggel nach Deutschland hat sich nach der Tabaksteuererhöhung offenbar verdoppelt. | offenes Meer | ท้องทะเล | öffentlich | (adv,, adj) โดยเปิดเผย, อย่างเป็นทางการ, ที่เป็นสาธารณะ | Öffentlichkeit | (n) |die, pl. Öffentlichkeiten| สาธารณะ | versoffen | (adj, adv, slang) เมา หรือ มึนเพราะดื่มแอลกอฮอล์ ตัวอย่างการใช้ คำ 1° Deine Stimme klingt irgendwie versoffen. = เวลาคุณพูด เสียงคุณเหมือนจะบอกว่า คุณเมาเลยนะ ( หรือว่า versoffene Stimme ก็ได้ ) 2° Mein Onkel ist immer versoffen. = ลุงฉันอะน่ะ เมาเป็นประจำ, See also: A. bewusst, Syn. betrunken | betroffen | (adv) |von etw.(D), über etw.(A)| ได้รับผลกระทบ เช่น Manche Mitarbeiter in der Firma sind vom Streik der Bahn betroffen. พนักงานส่วนใหญ่ของบริษัทได้รับผลกระทบจากการประท้วงของการรถไฟ |
| | 攻撃 | [こうげき, kougeki] (n, vs) attack; strike; offensive; criticism; censure; (P) #658 [Add to Longdo] | 犯人 | [はんにん, hannin] (n) offender; criminal; (P) #5,134 [Add to Longdo] | 攻め | [せめ, seme] (n) (1) attack; offence; offense; (2) (uk) (col) (See タチ, 受け・5) dominant partner of a homosexual relationship; (suf) (3) (See 質問攻め) a barrage of; a flood of; (P) #6,448 [Add to Longdo] | 反撃 | [はんげき, hangeki] (n, vs) counterattack; counteroffensive; counterblow; (P) #9,092 [Add to Longdo] | 犯行 | [はんこう, hankou] (n) crime; criminal act; offence; offense; (P) #9,453 [Add to Longdo] | 攻勢 | [こうせい, kousei] (n) offensive (movement); aggression; (P) #11,452 [Add to Longdo] | 攻防 | [こうぼう, koubou] (n) offense and defense; offence and defence; (P) #12,001 [Add to Longdo] | とんでもありません;とんでもございません | [tondemoarimasen ; tondemogozaimasen] (adj-f) (1) (See とんでもない・1) unthinkable; unexpected; outrageous; offensive; (exp) (2) (col) (See とんでもない・2) absolutely not!; not at all!; far from it!; impossible!; preposterous!; what a thing to say!; no way!; bullshit; (3) (See とんでもない・3) don't mention it; you're welcome [Add to Longdo] | とんでも無い;飛んでもない(iK) | [とんでもない, tondemonai] (adj-f) (1) (uk) unthinkable; unexpected; outrageous; offensive; (exp) (2) (col) (uk) absolutely not!; not at all!; far from it!; impossible!; preposterous!; what a thing to say!; no way!; bullshit; (3) (uk) don't mention it; you're welcome; (P) [Add to Longdo] | むかつく | [mukatsuku] (v5k, vi) to feel sick; to feel irritated; to feel offended; to feel angry [Add to Longdo] |
| 啓示 | [けいじ, keiji] Offenbarung [Add to Longdo] | 天啓 | [てんけい, tenkei] Offenbarung [Add to Longdo] | 攻勢 | [こうせい, kousei] Offensive, Angriff [Add to Longdo] | 明く | [あく, aku] offen_sein [Add to Longdo] | 露 | [ろ, ro] OFFEN, ENTBLOESST [Add to Longdo] | 顕 | [けん, ken] OFFENKUNDIG, DEUTLICH, BEDEUTEND, EXPONIERT [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |