(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา mischte มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: mischief) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| mischief | (n) การก่อกวน, See also: การสร้างปัญหา, การสร้างความปั่นป่วน, การสร้างความชั่วร้าย, Syn. troublesomeness, Ant. help | mischief | (n) ความเสียหาย, See also: การทำให้บาดเจ็บ, ความโชคร้าย, Syn. injury, damage, harm | mischief-maker | (n) ผู้ก่อการร้าย, See also: ผู้ทำความชั่ว, Syn. devil | mischief-making | (n) การก่อการร้าย, See also: การทำความชั่ว, Syn. mischief |
| mischief | (มิส'ชีฟ) n. ความซุกซน, การชอบรบกวน, ความประพฤติหรือการกระทำที่ทำให้เกิดอันตรายหรือความลำบาก, อันตราย, ความลำบาก, ความร้าย, Syn. harm, Ant. advantage |
| mischief | (n) อันตราย, ความเสียหาย, ความซน, การประสงค์ร้าย |
| mischief | การทำให้เสียทรัพย์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | mischief rule | หลักการตีความกฎหมายเพื่อแก้ไขสิ่งที่ผิด [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | | | Mischief | n. [ OE. meschef bad result, OF. meschief; pref. mes- (L. minus less) + chief end, head, F. chef chief. See Minus, and Chief. ] [ 1913 Webster ] 1. Harm; damage; esp., disarrangement of order; trouble or vexation caused by human agency or by some living being, intentionally or not; often, calamity, mishap; trivial evil caused by thoughtlessness, or in sport. Chaucer. [ 1913 Webster ] Thy tongue deviseth mischiefs. Ps. lii. 2. [ 1913 Webster ] The practice whereof shall, I hope, secure me from many mischiefs. Fuller. [ 1913 Webster ] 2. Cause of trouble or vexation; trouble. Milton. [ 1913 Webster ] The mischief was, these allies would never allow that the common enemy was subdued. Swift. [ 1913 Webster ] To be in mischief, to be doing harm or causing annoyance. -- To make mischief, to do mischief, especially by exciting quarrels. -- To play the mischief, to cause great harm; to throw into confusion. [ Colloq. ] [ 1913 Webster ] Syn. -- Damage; harm; hurt; injury; detriment; evil; ill. -- Mischief, Damage, Harm. Damage is an injury which diminishes the value of a thing; harm is an injury which causes trouble or inconvenience; mischief is an injury which disturbs the order and consistency of things. We often suffer damage or harm from accident, but mischief always springs from perversity or folly. [ 1913 Webster ] | Mischief | v. t. To do harm to. [ Obs. ] Milton. [ 1913 Webster ] | Mischiefable | a. Mischievous. [ R. ] Lydgate. [ 1913 Webster ] | Mischiefful | a. Mischievous. [ Obs. ] Foote. [ 1913 Webster ] | Mischief-maker | n. One who makes mischief; one who excites or instigates quarrels or enmity. [ 1913 Webster ] | Mischief-making | a. Causing harm; exciting enmity or quarrels. Rowe. -- n. The act or practice of making mischief, inciting quarrels, etc. [ 1913 Webster ] |
| | | 悪戯(P);惡戲(oK) | [いたずら(P);あくぎ;いたづら(ik), itazura (P); akugi ; itadura (ik)] (adj-na, adj-no, n, vs) tease; prank; trick; practical joke; mischief; (P) #7,812 [Add to Longdo] | おいた | [oita] (n) childish prank; mischief [Add to Longdo] | お茶目 | [おちゃめ, ochame] (adj-na, n) (See 茶目) playfulness; mischief; urchin; wag [Add to Longdo] | 悪さ | [わるさ, warusa] (n) badness; mean mischief; (P) [Add to Longdo] | 悪たれる | [あくたれる, akutareru] (v1, vi) to do mischief; to use abusive language [Add to Longdo] | 悪悪戯 | [わるいたずら, waruitazura] (n) mischief [Add to Longdo] | 悪戯者 | [いたずらもの, itazuramono] (n) loose woman; useless fellow; mischief maker [Add to Longdo] | 禍害 | [かがい, kagai] (n) evil; harm; mischief [Add to Longdo] | 害毒 | [がいどく, gaidoku] (n) harm; injury; mischief; poison; virus [Add to Longdo] | 茶目 | [ちゃめ, chame] (adj-na, n) playfulness; mischief; urchin; wag; brown eyes [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |