มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ irritate | (vi) ทำให้ระคายเคือง, See also: ระคายตัว, ทำให้คัน, คัน, Syn. rub, pain, Ant. ease, soothe | irritate | (vt) รบกวน, See also: ทำให้รำคาญ, ทำให้โมโห, Syn. annoy, bother, exasperate, Ant. soothe, palliate | irritated | (adj) โกรธเคือง, See also: รำคาญ, หงุดหงิด, Syn. annoyed, angry, vexed, Ant. soothing | irritating | (adj) น่ารำคาญ, See also: น่าโมโห, Syn. annoying, irksome, disturbing | irritation | (n) การระคายเคือง | irritation | (n) ความขุ่นเคือง, See also: ความหงุดหงิด, โมโห, Syn. annoyance, anger, indignation, Ant. pleasure | irritation | (n) สิ่งที่สร้างความรำคาญ, Syn. nuisance, drag | irritatedly | (adv) อย่างหงุดหงิด, See also: อย่างโกรธเคือง |
|
| irritate | (เออ'ริเทท) vt., vi. ทำให้ระคายเคือง, ทำให้ฉุนเฉียว, กวนประสาท, ทำให้อักเสบ., See also: irritator n., Syn. exasperate | irritation | (เออริเท'เชิน) n. การทำให้ระคายเคือง, การยั่วโทสะ, การกวนประสาท, การทำให้ฉุนเฉียว, ความระคายเคือง, การอักเสบ | abirritate | (แอบเบอ' ริเทท) vt. บรรเทาอาการระคายเคือง |
| irritate | (vt) ทำให้โกรธ, ทำให้แสบคัน, ทำให้เคือง, ทำให้ฉุนเฉียว, กวน | irritation | (n) ความโกรธ, ความฉุนเฉียว, ความระคายเคือง |
| irritate | ระคายเคือง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| Irritate | ระคาย, รบกวน, ระคายเคือง [การแพทย์] | Irritating | กระตุ้นให้ความระคายเคือง [การแพทย์] | Irritating Effect | ก่อการระคายเคือง [การแพทย์] | Irritation | ภาวะระคาย, ระคายเคือง, การระคายเคือง, ความระคายเคือง, รบกวน [การแพทย์] | Irritation Free | สารปลอดความระคายเคือง [การแพทย์] | Irritation, Chemical | สารระคายต่อผิว [การแพทย์] | Irritation, Direct | การระคายเคือง [การแพทย์] | Irritation, Local | ระคายเคือง, การระคายที่ผิวสัมผัส [การแพทย์] | Irritation, Primary | การระคายเคืองเบื้องต้น, การแพ้แบบปฐมภูมิ [การแพทย์] |
| | กวนโอ๊ย | (v) irritate, See also: annoy, agitate, disturb, trouble, vex, bother, Syn. กวนตีน, กวนบาทา, Example: เพราะเขาทำตัวกวนโอ๊ยเช่นนี้ เขาจึงมีเรื่องมีราวกับคนอื่นอยู่บ่อยๆ, Thai Definition: รบกวนชวนให้ถูกทำร้าย, Notes: (สแลง) | ระคายเคือง | (v) irritate, See also: itch, Syn. เคือง, ระคาย, Example: หลังจากออกจากพงหญ้า โกมนก็รู้สึกระคายเคืองที่ผิวหนัง, Thai Definition: รู้สึกคายคันและเคืองตา | ขุ่นแค้น | (v) feud, See also: irritate to the extent of being revengeful, Syn. เคืองแค้น, ขัดแค้น, โกรธแค้น, Example: เขารู้สึกขุ่นแค้นคู่แข่งมากที่เอาชนะเขาด้วยกลโกง, Thai Definition: โกรธอย่างเจ็บแค้นหรือผูกใจเจ็บ | ขุ่นเคือง | (v) annoy, See also: irritate, displease, resent, Syn. ขุ่นข้อง, โกรธ, โกรธเคือง, ขัดเคือง, เคืองขัด, ขุ่นข้องหมองใจ, เคืองขุ่น, Ant. ยินดี, Example: เรามักจะขุ่นเคืองที่ได้ยินคนนินทาเขาลับหลัง, Thai Definition: โกรธกรุ่นๆ อยู่ในใจ | ขัดตา | (v) be unpleasant to look at, See also: irritate, Syn. ขัดลูกตา, ขัดนัยน์ตา, ขัดหูขัดตา, Example: กิริยาของเขาขัดตาผู้ใหญ่หัวโบราณมาก, Thai Definition: ดูไม่ถูกตา, ดูไม่เหมาะตา | คาย | (adj) itchy, See also: irritating, Syn. ระคาย, คัน, Example: เมื่อเดินมาถึงทุ่งหญ้าคาด้วยใบบางๆ ทั้งคม ทั้งคาย ทำให้ฉันเคืองระคายผิว แต่พอเดินทิ้งช่วงห่างออกไปแล้วก็รู้สึกดีขึ้น | ความหงุดหงิด | (n) moodiness, See also: irritation, sullenness, Ant. ความปลอดโปร่ง, ความสบายใจ, Example: ความเติบใหญ่ของกองทัพแดงสร้างความหงุดหงิดแก่เจียงไคเช็กเป็นที่สุด, Thai Definition: การมีอารมณ์ฉุนเฉียว โกรธง่าย | เคือง | (v) irritate, See also: annoy, be sore, Syn. ระคาย, รำคาญ, Example: ลมพัดแรงมากจนทำให้เขาเคืองตา | ยั่วยวน | (v) enrage, See also: irritate, infuriate, tease, taunt, stir up, provoke, Syn. ยั่ว, กวนโทสะ, Example: เขายั่วยวนกวนโทสะผม จนผมสุดจะทน, Thai Definition: ทำให้เกิดอารมณ์โมโห | ยั่วยวน | (v) enrage, See also: irritate, infuriate, tease, taunt, stir up, provoke, Syn. ยั่ว, กวนโทสะ, Example: เขายั่วยวนกวนโทสะผม จนผมสุดจะทน, Thai Definition: ทำให้เกิดอารมณ์โมโห |
| ฉิว | [chiu] (v) EN: get angry ; take offense ; be in a temper ; be irritated ; feel angry FR: se mettre en colère ; se fâcher ; être offensé ; être vexé | คัน | [khan] (v) EN: itch ; scratch ; tickle ; irritate ; feel itchy FR: démanger ; avoir des démangeaisons | ขุ่นเคือง | [khunkheūang] (v) EN: annoy ; irritate ; displease ; resent FR: indigner ; outrer | ความโกรธ | [khwām krōt] (n) EN: anger ; wrath ; rage ; indignation ; fury FR: colère [ f ] ; courroux [ m ] ; furie [ f ] ; rage [ f ] ; énervement [ m ] ; irritation [ f ] ; exaspération [ f ] ; agacement [ m ] | ความรำคาญ | [khwām ramkhān] (n) EN: annoyance ; irritation ; bother FR: ennui [ m ] | แกล้ง | [klaēng] (v) EN: tease ; pull one's leg ; make things difficult ; disturb ; irritate ; annoy ; persecute ; bully ; hector ; do out of spite ; do with malice FR: brimer ; agir avec malice ; mettre en boîte (fam.) | กวน | [kūan] (v) EN: bother ; annoy ; disturb ; cause trouble ; irritate ; provoke FR: gêner ; ennuyer ; déranger ; importuner ; agiter | กวนใจ | [kūanjai] (v) EN: disturb ; bother ; annoy ; harass ; vex ; irritate ; agitate FR: gêner ; déranger ; ennuyer ; agacer ; embêter | กวนใจ | [kūanjai] (x) EN: vexatious ; irritating FR: vexant ; contrariant ; fâcheux ; agaçant | กวนโอ๊ย | [kūan ōi] (v) EN: irritate ; annoy ; agitate ; disturb ; trouble ; vex ; bother |
| | | irritate | (v) excite to an abnormal condition, or chafe or inflame, Ant. soothe | irritate | (v) excite to some characteristic action or condition, such as motion, contraction, or nervous impulse, by the application of a stimulus | irritatingly | (adv) in an irritating manner | irritation | (n) the psychological state of being irritated or annoyed, Syn. annoyance, botheration, vexation | irritation | (n) (pathology) abnormal sensitivity to stimulation |
| Irritate | a. Excited; heightened. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | Irritate | v. t. [ imp. & p. p. Irritated p. pr. & vb. n. Irritating ] [ L. irritatus, p. p. of irritare. Of doubtful origin. ] [ 1913 Webster ] 1. To increase the action or violence of; to heighten excitement in; to intensify; to stimulate. [ 1913 Webster ] Cold maketh the spirits vigorous and irritateth them. Bacon. [ 1913 Webster ] 2. To excite anger or displeasure in; to provoke; to tease; to exasperate; to annoy; to vex; as, the insolence of a tyrant irritates his subjects. [ 1913 Webster ] Dismiss the man, nor irritate the god: Prevent the rage of him who reigns above. Pope. [ 1913 Webster ] 3. (Physiol.) To produce irritation in; to stimulate; to cause to contract. See Irritation, n., 2. [ 1913 Webster ] 4. (Med.) To make morbidly excitable, or oversensitive; to fret; as, the skin is irritated by friction; to irritate a wound by a coarse bandage. Syn. -- To fret; inflame; excite; provoke; tease; vex; exasperate; anger; incense; enrage. -- To Irritate, Provoke, Exasperate. These words express different stages of excited or angry feeling. Irritate denotes an excitement of quick and slightly angry feeling which is only momentary; as, irritated by a hasty remark. To provoke implies the awakening of some open expression of decided anger; as, a provoking insult. Exasperate denotes a provoking of anger at something unendurable. Whatever comes across our feelings irritates; whatever excites anger provokes; whatever raises anger to a high point exasperates. “Susceptible and nervous people are most easily irritated; proud people are quickly provoked; hot and fiery people are soonest exasperated.” Crabb. [ 1913 Webster ] | Irritate | v. t. [ See 1 st Irritant. ] To render null and void. [ R. ] Abp. Bramhall. [ 1913 Webster ] | irritated | adj. aroused to impatience or anger; as, made an irritated gesture. Syn. -- annoyed, nettled, peeved, pissed, stung. [ WordNet 1.5 ] | irritating | adj. 1. causing annoyance. Syn. -- annoying, galling, chafing, nettlesome, pesky, pestiferous, pestilent, plaguy, plaguey, teasing, vexatious, vexing. [ WordNet 1.5 +PJC ] 2. causing irritation of living tissue; -- used of physical stimuli. Syn. -- irritant, irritative. [ WordNet 1.5 +PJC ] 3. causing pain or physical discomfort; as, an irritating burr under his stocking. Syn. -- painful. [ WordNet 1.5 ] | Irritation | n. [ L. irritatio: cf. F. irritation. ] [ 1913 Webster ] 1. The act of irritating, or exciting, or the state of being irritated; excitement; stimulation, usually of an undue and uncomfortable kind; especially, excitement of anger or passion; provocation; annoyance; anger. [ 1913 Webster ] The whole body of the arts and sciences composes one vast machinery for the irritation and development of the human intellect. De Quincey. [ 1913 Webster ] 2. (Physiol.) The act of exciting, or the condition of being excited to action, by stimulation; -- as, the condition of an organ of sense, when its nerve is affected by some external body; esp., the act of exciting muscle fibers to contraction, by artificial stimulation; as, the irritation of a motor nerve by electricity; also, the condition of a muscle and nerve, under such stimulation. [ 1913 Webster ] 3. (Med.) A condition of morbid excitability or oversensitiveness of an organ or part of the body; a state in which the application of ordinary stimuli produces pain or excessive or vitiated action. [ 1913 Webster ] | Irritative | a. 1. Serving to excite or irritate; irritating; as, an irritative agent. [ 1913 Webster ] 2. Accompanied with, or produced by, increased action or irritation; as, an irritative fever. E. Darwin. [ 1913 Webster ] | Irritatory | a. Exciting; producing irritation; irritating. [ R. ] Hales. [ 1913 Webster ] |
| 炎症 | [えんしょう, enshou] (n) inflammation; irritation; (P) #14,996 [Add to Longdo] | え辛っぽい;い辛っぽい | [えがらっぽい(え辛っぽい);いがらっぽい(い辛っぽい), egarappoi ( e tsurappo i ); igarappoi ( i tsurappo i )] (adj-i) (uk) acrid; pungent; irritating [Add to Longdo] | むかつく | [mukatsuku] (v5k, vi) to feel sick; to feel irritated; to feel offended; to feel angry [Add to Longdo] | むしゃくしゃ | [mushakusha] (adv, vs) (1) vexed; irritated; fretful; in ill humour; in ill humor; in a temper; (2) shaggy; bushy; ragged; rugged [Add to Longdo] | もどかしい | [modokashii] (adj-i) irritating (e.g. when having difficulty expressing oneself); frustrating; tantalizing; tantalising; slow-going; not quick enough; irritated; impatient [Add to Longdo] | イライラさせる | [iraira saseru] (exp, v1) to get beneath someone's skin; to in someone's hair; to irritate [Add to Longdo] | カチンと来る;かちんと来る | [カチンとくる(カチンと来る);かちんとくる(かちんと来る), kachin tokuru ( kachin to kuru ); kachintokuru ( kachinto kuru )] (exp, vk) (uk) to be annoyed (by); to be offended (at); to be irritated (with) [Add to Longdo] | 苛々(P);苛苛;刺々(oK);刺刺(oK) | [いらいら, iraira] (adv, n, vs, adv-to) (uk) getting nervous; irritation; (P) [Add to Longdo] | 苛つく | [いらつく;イラつく, iratsuku ; ira tsuku] (v5k, vi) (uk) to get irritated [Add to Longdo] | 苛立たしい;いら立たしい | [いらだたしい, iradatashii] (adj-i) irritating; frustrating [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |