ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -grie-, *grie* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ grief | (n) ความเศร้าโศก, See also: ความอาลัย, ความเสียใจ, Syn. sorrow, Ant. pitilessness | grief | (sl) ปัญหา, See also: ความยุ่งยาก | grieve | (vi) เศร้าโศก, See also: เสียใจ, Syn. distress, torment, Ant. comfort | grieve | (vt) ทำให้เจ็บปวด, See also: ทำให้โศกเศร้าเสียใจ, Syn. distress, Ant. comfort | grievous | (adj) สลดใจ, See also: เศร้าใจ, ทุกข์ใจ, หม่นหมอง, Syn. mournful, Ant. happy | grievance | (n) ความคับข้องใจ, See also: ความจ็บใจ, Syn. complaint | grieve for | (phrv) แสดงความเสียใจกับ, See also: สลดใจกับ, เสียใจกับ, Syn. lament for, mourn for | grieve over | (phrv) รู้สึกเสียใจกับ, See also: เศร้าโศกกับ, Syn. lament for, sorrow over | grievance man | (n) ผู้รับเรื่องราวร้องทุกข์ | grief-stricken | (adj) หดหู่ใจ, See also: เสียใจ, สลดใจ, เศร้าโศก, Syn. sad |
|
| grief | (กรีฟ) n. ความเศร้าโศก, ความเสียใจมาก, สิ่งที่ทำให้เสียใจมาก. -come to grief ผิดหวัง, สลดใจ, Syn. sadness | grief-stricken | (กรีฟ'สทริคเคิน) adj. เสียใจ, สลดใจ, เศร้าโศก, Syn. heart-sick, desolate | grievance | (กรี'เวินซฺ) n. ความไม่พอใจ, ความข้องใจ, ข้อข้องใจ, Syn. affliction, injury | grievant | (กรี'เวินทฺ) n. ผู้อุทธรณ์, ผู้ร้องทุกข์ | grieve | (กรีฟว) vi. เสียใจ, สลดใจ. vt. เสียใจ, ทำให้เสียใจ, ทำให้สลดใจ, Syn. sadden | grievous | (กรี'เวิส) adj. ซึ่งทำให้เสียใจ, เศร้าโศก, ซึ่งทำให้ทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก, See also: grievousness n. | aggrieved | (อะกรีฟวดฺ') adj. เสียใจ, ได้รับอันตราย, ได้รับบาดเจ็บ, ถูกรุกราน -aggrievedness n., Syn. sorrowful |
| grief | (n) ความเศร้าโศก, ความทุกข์ใจ, ความเสียใจ, ความโทมนัส | grievance | (n) ความเศร้าโศก, ข้อข้องใจ, ความไม่พอใจ | grieve | (vi) เศร้าโศก, เสียใจ, ทุกข์ใจ, สลดใจ, โทมนัส | grievous | (adj) เศร้าโศก, ทุกข์, สาหัส, มหันต์, ร้ายแรง, หนัก | grievously | (adv) อย่างเศร้าโศก, อย่างสาหัส, อย่างมหันต์, อย่างร้ายแรง, อย่างหนัก | aggrieve | (vt) ทำให้โศกเศร้า, ทำให้เจ็บปวด, ทำให้ได้รับทุกข์ |
| | | | โศกเศร้า | (v) grieve, See also: lament, Syn. เศร้า, เศร้าโศก, เสียใจ, Ant. ยินดี, ร่าเริง, รื้นเริง | สาหัส | (adj) severe, See also: grievous, serious, Syn. ร้ายแรง, รุนแรง, วิกฤต | เศร้าสลด | (v) sadden, See also: grieve, be sad, be sorrowful, distress, , be melancholy, be depressed, be unhappy, be mour, Syn. เศร้าเสียใจ, หดหู่, Example: เจ้าหน้าที่ทุกคนรู้สึกเศร้าสลดกับเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก, Thai Definition: ไม่สบายใจเพราะมีเรื่องไม่สมประสงค์หรือผิดประสงค์ | โศกสลด | (v) grieve, See also: sadden, be sad, be sorrowful, distress, be melancholy, be depressed, be unhappy, be mournf, Syn. เศร้าโศก, เศร้าสลด, หดหู่, Example: ใจฉันโศกสลดเมื่อเห็นหนังสือพิมพ์พาดหัวข่าวเรื่องที่รุ่นพี่ถูกยิงเสียชีวิต, Thai Definition: เศร้าเสียใจ | หม่นหมอง | (v) grieve, See also: be mournful, be sad, Syn. เศร้าหมอง, ห่อเหี่ยวใจ, หดหู่, สลด, เศร้า, Ant. เบิกบาน, แจ่มใส, สบายใจ, ร่าเริง, Example: ดวงตะวันในยามโพล้เพล้ชวนให้หม่นหมอง จนไม่อยากพูดคุยกับใครทั้งนั้น, Thai Definition: ไม่ผ่องใส, ไม่สบายใจ | ตรมใจ | (v) grieve, See also: mourn, pine away, regret, be sad, be sorrowful, be disconsolate, Syn. ตรอมใจ, กรอมใจ, Example: นางตรมใจอยู่ด้วยความห่วงใยสามี จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ, Thai Definition: ระทมใจอยู่ภายในเรื่อยไป | ตรอม | (v) grieve, See also: mourn, pine away, regret, be sad, be sorrowful, be disconsolate, Syn. ตรม, ตรอมตรม, ระทม, เศร้า, ทุกข์ใจ | อาดูร | (v) lament, See also: grieve, mourn, Syn. เดือดร้อน, ทุกขเวทนา, เจ็บปวด, Ant. สบายใจ, สุขใจ, ดีใจ, Example: บรรดานักกีฬาที่พ่ายแพ้ในการแข่งขันต่างพากันโศกาอาดูร เศร้าโศก เสียใจ ร้องไห้กันระงม, Thai Definition: เดือดร้อน, ทนทุกขเวทนาทั้งกาย และใจ | บาดใจ | (v) grieve, See also: hurt one's feeling, offend, Syn. เสียดแทงใจ, ทิ่มแทงใจ, ทำร้ายจิตใจ, แทงใจดำ, Example: แววตาอ้อนวอนของแม่บาดใจเขา จนเขาไม่อยากทำร้ายจิตใจแม่อีกต่อไป, Thai Definition: รู้สึกเจ็บปวดในใจ | ร้าวราน | (v) regret, See also: grieve, lament, feel sad, Syn. ปวดร้าว, ปวดใจ, เจ็บใจ, Example: บทอวสานของละครกรีดกระชากความรู้สึกของผู้อ่านให้ร้าวรานตามตัวละครไป |
| อารมณ์ของพระอรหันต์ | [ārom khøng phra ørahan] (n, exp) EN: grief in laws | บาดใจ | [bātjai] (v) EN: grieve ; hurt the feelings ; offend FR: offenser ; froisser | ด้วงแมง | [duangmaēng] (n) EN: blemish ; reproach ; blotch FR: reproche [ m ] ; grief [ m ] | ฮังการี | [Hangkārī] (n, prop) EN: Hungary FR: Hongrie [ f ] | แค้น | [khaēn] (v) EN: harbour resentment against ; be resentful ; feel aggrieved ; have malice ; rankle FR: avoir de la rancoeur ; être indigné ; enrager | ข้อร้องทุกข์ | [khø røngthuk] (n) EN: grievance | คร่ำครวญ | [khramkhrūan] (v) EN: lament ; moan and groan ; grieve FR: gémir ; se lamenter | ความเสียใจ | [khwām sīajai] (n) EN: sorrow ; lament ; grieving ; distress ; regretting ; sadness FR: tristesse [ f ] ; regret [ m ] ; déception [ f ] ; condoléances [ fpl ] | ความทุกข์ | [khwām thuk] (n) EN: sorrow ; suffering ; sadness ; misery ; distress ; grief ; pain FR: malheur [ m ] ; détresse [ f ] ; souffrance [ f ] ; peine [ f ] | ความทุกข์ร้อน | [khwām thuk røn] (n, exp) EN: distress ; worry ; anxiety ; upset ; trouble ; grief ; agony |
| | | grief | (n) intense sorrow caused by loss of a loved one (especially by death), Syn. brokenheartedness, heartache, heartbreak | grief | (n) something that causes great unhappiness, Syn. sorrow | grieg | (n) Norwegian composer whose work was often inspired by Norwegian folk music (1843-1907), Syn. Edvard Grieg, Edvard Hagerup Grieg | grievance | (n) an allegation that something imposes an illegal obligation or denies some legal right or causes injustice | grievance | (n) a complaint about a (real or imaginary) wrong that causes resentment and is grounds for action | grieve | (v) feel grief, Syn. sorrow | grieve | (v) cause to feel sorrow, Syn. aggrieve | grievous | (adj) causing or marked by grief or anguish, Syn. heartbreaking, heartrending | grievously | (adv) in a grievous manner |
| Grief | n. [ OE. grief, gref, OF. grief, gref, F. grief, L. gravis heavy; akin to Gr. bary`s, Skr. guru, Goth. kaúrus. Cf. Barometer, Grave, a., Grieve, Gooroo. ] 1. Pain of mind on account of something in the past; mental suffering arising from any cause, as misfortune, loss of friends, misconduct of one's self or others, etc.; sorrow; sadness. [ 1913 Webster ] The mother was so afflicted at the loss of a fine boy, . . . that she died for grief of it. Addison. [ 1913 Webster ] 2. Cause of sorrow or pain; that which afficts or distresses; trial; grievance. [ 1913 Webster ] Be factious for redress of all these griefs. Shak. [ 1913 Webster ] 3. Physical pain, or a cause of it; malady. [ R. ] [ 1913 Webster ] This grief (cancerous ulcers) hastened the end of that famous mathematician, Mr. Harriot. Wood. [ 1913 Webster ] To come to grief, to meet with calamity, accident, defeat, ruin, etc., causing grief; to turn out badly. [ Colloq. ] Syn. -- Affiction; sorrow; distress; sadness; trial; grievance. Grief, Sorrow, Sadness. Sorrow is the generic term; grief is sorrow for some definite cause -- one which commenced, at least, in the past; sadness is applied to a permanent mood of the mind. Sorrow is transient in many cases; but the grief of a mother for the loss of a favorite child too often turns into habitual sadness. “Grief is sometimes considered as synonymous with sorrow; and in this case we speak of the transports of grief. At other times it expresses more silent, deep, and painful affections, such as are inspired by domestic calamities, particularly by the loss of friends and relatives, or by the distress, either of body or mind, experienced by those whom we love and value.” Cogan. See Affliction. [ 1913 Webster ] | Griefful | a. Full of grief or sorrow. Sackville. [ 1913 Webster ] | Griefless | a. Without grief. Huloet. [ 1913 Webster ] | Griego | n. See Greggoe. [ 1913 Webster ] | Grievable | a. Lamentable. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | Grievance | n. [ OF. grevance. See Grieve, v. t. ] 1. A cause of uneasiness and complaint; a wrong done and suffered; that which gives ground for remonstrance or resistance, as arising from injustice, tyranny, etc.; injury. [ 1913 Webster ] 2. Grieving; grief; affliction. [ 1913 Webster ] The . . . grievance of a mind unreasonably yoked. Milton. Syn. -- Burden; oppression; hardship; trouble. [ 1913 Webster ] | Grievancer | n. One who occasions a grievance; one who gives ground for complaint. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Petition . . . against the bishops as grand grievancers. Fuller. | Grieve | v. t. [ imp. & p. p. Grieved p. pr. & vb. n. Grieving. ] [ OE. greven, OF. grever, fr. L. gravare to burden, oppress, fr. gravis heavy. See Grief. ] 1. To occasion grief to; to wound the sensibilities of; to make sorrowful; to cause to suffer; to afflict; to hurt; to try. [ 1913 Webster ] Grieve not the Holy Spirit of God. Eph. iv. 30. [ 1913 Webster ] The maidens grieved themselves at my concern. Cowper, [ 1913 Webster ] 2. To sorrow over; as, to grieve one's fate. [ R. ] [ 1913 Webster ] | Grieve | v. i. To feel grief; to be in pain of mind on account of an evil; to sorrow; to mourn; -- often followed by at, for, or over. [ 1913 Webster ] Do not you grieve at this. Shak. [ 1913 Webster ] | Griever | n. One who, or that which, grieves. [ 1913 Webster ] |
| 悲哀 | [bēi āi, ㄅㄟ ㄞ, 悲 哀] grieved; sorrowful #6,904 [Add to Longdo] | 悲痛 | [bēi tòng, ㄅㄟ ㄊㄨㄥˋ, 悲 痛] grieved; sorrowful #13,179 [Add to Longdo] | 痛心 | [tòng xīn, ㄊㄨㄥˋ ㄒㄧㄣ, 痛 心] grieved; pained #15,073 [Add to Longdo] | 哀伤 | [āi shāng, ㄞ ㄕㄤ, 哀 伤 / 哀 傷] grieved; sad; distressed #20,588 [Add to Longdo] | 沉痛 | [chén tòng, ㄔㄣˊ ㄊㄨㄥˋ, 沉 痛] grief; remorse; deep in sorrow; bitter (anguish); profound (condolences) #21,501 [Add to Longdo] | 悲愤 | [bēi fèn, ㄅㄟ ㄈㄣˋ, 悲 愤 / 悲 憤] grief and indignation #21,531 [Add to Longdo] | 怨气 | [yuàn qì, ㄩㄢˋ ㄑㄧˋ, 怨 气 / 怨 氣] grievance; resentment; complaint #23,647 [Add to Longdo] | 积怨 | [jī yuàn, ㄐㄧ ㄩㄢˋ, 积 怨 / 積 怨] grievance; accumulated rancor #46,562 [Add to Longdo] | 忡 | [chōng, ㄔㄨㄥ, 忡] grieved; distressed; sad; uneasy #50,953 [Add to Longdo] | 哀痛 | [āi tòng, ㄞ ㄊㄨㄥˋ, 哀 痛] grief; deep sorrow #57,005 [Add to Longdo] |
| | 全く | [まったく, mattaku] (adv) (1) really; truly; entirely; completely; wholly; perfectly; (2) indeed; (int) (3) (abbr) (See 全くもう) good grief (expression of exasperation); (P) #1,462 [Add to Longdo] | 悲しみ(P);哀しみ | [かなしみ, kanashimi] (n) sadness; sorrow; grief; (P) #9,003 [Add to Longdo] | 痛み | [いたみ, itami] (n) pain; ache; sore; grief; distress; (P) #10,968 [Add to Longdo] | 苦情 | [くじょう, kujou] (n) complaint; troubles; objection; grievance; (P) #13,984 [Add to Longdo] | 嘆き(P);歎き | [なげき, nageki] (n) grief; lamentation; (P) #18,457 [Add to Longdo] | 哀愁 | [あいしゅう, aishuu] (n) pathos; sorrow; grief; (P) #19,232 [Add to Longdo] | ちょんぼ | [chonbo] (n, vs) (also written 冲和 or 錯和) apparent and grievous error; mistake; blunder; bungle; goof [Add to Longdo] | ったく | [ttaku] (int) (col) (abbr) (See 全くもう) good grief (expression of exasperation) [Add to Longdo] | ひどい目に遭わせる;ひどい目にあわせる;酷い目に遭わせる | [ひどいめにあわせる, hidoimeniawaseru] (exp, v1) (See 目にあう) to bring someone to grief; to give someone hell [Add to Longdo] | 哀しさ | [かなしさ, kanashisa] (n) sadness; sorrow; grief [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |