| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -glid-, *glid*, gli |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | |
| | glide | (ไกลดฺ) v., n. (การ) ลื่นไหล, ร่อน, เลื้อย, เคลื่อนที่อย่างเร็วและแผ่วเบา, See also: glidingly adv., Syn. slither, slip | | glider | (ไกล'เดอะ) n. เครื่องร่อน, สิ่งที่ลื่นไหล |
| | glide | (n) การเลื่อน, การไหล, การเลื้อย, การลื่นไถล, การแล่น, การร่อน |
| | | | | เครื่องร่อน | (n) glider, See also: sailplane, Syn. เรือเหาะ, จานบิน, เครื่องเหินเวหา, Example: ในสมัยโบราณพวกเยอรมันใช้เครื่องร่อนขนส่งทหาร, Count Unit: ลำ, Thai Definition: อากาศยานชนิดหนึ่งซึ่งหนักกว่าอากาศ คล้ายเครื่องบิน แต่ไม่ใช้เครื่องยนต์ เคลื่อนที่ไปในอากาศโดยอาศัยกระแสลมและความถ่วงของโลก | | ฉุยฉาย | (v) stroll, See also: glide, strut, swagger, Syn. กรีดกราย, Example: ผู้หญิงในอุดมคติผมต้องเป็นผู้หญิงเรียบง่าย เห็นใจคนจน และมวลชนผู้ทุกข์ยาก ที่จะมากรีดกรายฉุยฉายแต่งหน้าทาปากนั้นไม่อยู่ในความคิดของผมเลย | | การร่อน | (n) flying, See also: glide, Syn. การบิน, การโผยิน, การเหิน, การบินร่อน, Example: ผู้ขับต้องใช้ความชำนาญอย่างมากในการร่อนเครื่องบินแบบผาดโผน, Thai Definition: การเลื่อนลอยวนไปมาของสิ่งของที่มีลักษณะแบน |
| | เหิน | [hoēn] (v) EN: fly ; travel by air ; soar ; glide FR: voler ; planer | | เลื่อน | [leūoen] (v) EN: slide ; slip ; glide FR: glisser | | ลอย | [løi] (v) EN: float ; soar ; drift ; move gently ; bob ; glide ; sail ; waft FR: flotter ; surnager |
| | | | | Glidden | obs. p. p. of Glide. Chaucer. | | Gliddery | { } a. [ Cf. Glide. ] Giving no sure footing; smooth; slippery. [ Prov. Eng. ] [ 1913 Webster ] Shingle, slates, and gliddery stones. R. D. Blackmore. [ 1913 Webster ] Variants: Glidder | | Glide | n. 1. The act or manner of moving smoothly, swiftly, and without labor or obstruction. [ 1913 Webster ] They prey at last ensnared, he dreadful darts,
With rapid glide, along the leaning line. Thomson. [ 1913 Webster ] Seeing Orlando, it unlink'd itself,
And with indented glides did slip away. Shak. [ 1913 Webster ] 2. (Phon.) A transitional sound in speech which is produced by the changing of the mouth organs from one definite position to another, and with gradual change in the most frequent cases; as in passing from the begining to the end of a regular diphthong, or from vowel to consonant or consonant to vowel in a syllable, or from one component to the other of a double or diphthongal consonant (see Guide to Pronunciation, §§ 19, 161, 162). Also (by Bell and others), the vanish (or brief final element) or the brief initial element, in a class of diphthongal vowels, or the brief final or initial part of some consonants (see Guide to Pronunciation, §§ 18, 97, 191). [ 1913 Webster ] ☞ The on-glide of a vowel or consonant is the glidemade in passing to it, the off-glide, one made in passing from it. Glides of the other sort are distinguished as initial or final, or fore-glides and after-glides. For voice-glide, see Guide to Pronunciation, §§ 17, 95. [ 1913 Webster ] 3. (Aëronautics) Movement of a glider, aëroplane, etc., through the air under gravity or its own movement. [ Webster 1913 Suppl. ] | | Glide | n. (Zool.) The glede or kite. [ 1913 Webster ] | | Glide | v. i. [ imp. & p. p. Glided; p. pr. & vb. n. Gliding. ] [ AS. glīdan; akin to D. glijden, OHG. glītan, G. gleiten, Sw. glida, Dan. glide, and prob. to E. glad. ] [ 1913 Webster ] 1. To move gently and smoothly; to pass along without noise, violence, or apparent effort; to pass rapidly and easily, or with a smooth, silent motion, as a river in its channel, a bird in the air, a skater over ice. [ 1913 Webster ] The river glideth at his own sweet will. Wordsworth. [ 1913 Webster ] 2. (Phon.) To pass with a glide, as the voice. [ 1913 Webster ] 3. (Aëronautics) To move through the air by virtue of gravity or momentum; to volplane. [ Webster 1913 Suppl. ] | | Gliden | obs. p. p. of Glide. Chaucer. [ 1913 Webster ] | | Glide path | n. (Aeronautics) the proper path for an airplane approaching a landing strip; also called glide slope. [ PJC ] | | Glider | n. 1. One who, or that which, glides. [ 1913 Webster ] 2. a heavier-than-air flying machine similar to an airplane, but without an engine. It is typically towed to a high altitide by a powered aircraft and then glides to earth with no other source of power. [ PJC ] 3. a type of seat used on porches or in gardens, which is mounted on a frame so that it may glide forward and backward. [ PJC ] | | Glide slope | n. (Aeronautics) 1. the proper path for an airplane approaching a landing strip; also called glide path. [ PJC ] 2. The path indicated by a radio beacon as the proper path for an airplane to use in approaching a landing strip. [ PJC ] | | Gliding angle | . (Aëronautics) The angle, esp. the least angle, at which a gliding machine or aëroplane will glide to earth by virtue of gravity without applied power. [ Webster 1913 Suppl. ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
