(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา expiated มีน้อย ระบบได้ทดลองค้นหาใหม่โดยใส่ดอกจันทน์ (wild-card) ให้โดยอัตโนมัติ: *expiat*) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | | expiate | (เอคซฺ'พิเอท) vt. ล้าง (บาป) , ลบล้าง, ชดเชยหรือไถ่ถอนความผิด., See also: expiation n. expiatory adj. expiator n. |
|
| expiate | (vt) ตอบแทน(ความผิด), ลบล้าง, ชดเชย, ไถ่ถอน, ล้างบาป | expiation | (n) การตอบแทน(ความผิด), การล้างบาป, การลบล้าง, การไถ่ถอน(ความผิด) |
| | ล้างบาป | (v) expiate sin, See also: confess one's mistake, Syn. ไถ่บาป, Ant. ทำบาป, Example: คริสต์ศาสนิกชนสามารถล้างบาปกับบาทหลวงได้, Thai Definition: พิธีกรรมทางศาสนาคริสต์ที่เกี่ยวกับการลบล้างบาปที่ทำไว้ | ยัญ | (n) sacrifice, See also: offering, tribute, expiation, reparation, penance, propitiation, libation, Syn. การเซ่น, การบูชา, การบวงสรวง, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | ยัญกรรม | (n) sacrifice, See also: offering, tribute, expiation, reparation, penance, propitiation, libation, Syn. การเซ่นสรวงบูชา, Thai Definition: การเซ่นสรวงบูชาของพราหมณ์ | ยัญพิธี | (n) rite to the spirits of Brahmin, See also: offering, tribute, expiation, reparation, penance, propitiation, libation, Count Unit: พิธี, Thai Definition: พิธีเซ่นสรวงบูชาของพราหมณ์ | การล้างบาป | (n) expiation, Syn. การชดเชยความผิด, การไถ่บาป, Example: การล้างบาปเป็นความเชื่อทางศาสนาคริสต์ | ล้างบาป | (v) expiate one's sins, See also: wash away one's sins, Syn. ไถ่บาป, Ant. ทำบาป, Example: พระยาพานเป็นผู้สร้างเจดีย์เพื่อล้างบาปที่ได้กระทำปิตุฆาต และฆ่ายายหอมผู้มีพระคุณ, Thai Definition: กระทำสิ่งต่างๆ เพื่อชดใช้บาปที่ทำไว้ |
| การชดเชยความผิด | [kān chotchoēi khwāmphit] (n, exp) EN: expiation | การล้างบาป | [kān lāng bāp] (n, exp) EN: expiation FR: absolution [ f ] | ล้างบาป | [lāng bāp] (v, exp) EN: expiate one's sins ; wash away one's sins ; cleanse sins FR: expier ses fautes ; absoudre ; se laver de ses péchés ; laver ses péchés | อุโบสถ | [ubōsot] (n) EN: bimonthly expiatory ceremony of monks ; pray in every fortnigh FR: prière bimensuelle [ f ] | ยัญ | [yan] (n) EN: sacrifice ; offering ; tribute ; expiation ; reparation ; penance ; propitiation ; libation FR: sacrifice [ m ] | ยัญกรรม | [yankam] (n) EN: sacrifice ; offering ; tribute ; expiation ; reparation ; penance ; propitiation ; libation | ยัญพิธี | [yanphithī] (n) EN: rite to the spirits of Brahmin ; offering; tribute ; expiation ; reparation ; penance ; propitiation ; libation |
| | | | Expiate | v. t. [ imp. & p. p. Expiated p. pr. & vb. n. Expiating ] [ L. expiatus, p. p. of expiare to expiate; ex out + piare to seek to appease, to purify with sacred rites, fr. pius pious. See Pious. ] 1. To extinguish the guilt of by sufferance of penalty or some equivalent; to make complete satisfaction for; to atone for; to make amends for; to make expiation for; as, to expiate a crime, a guilt, or sin. [ 1913 Webster ] To expiate his treason, hath naught left. Milton. [ 1913 Webster ] The Treasurer obliged himself to expiate the injury. Clarendon. [ 1913 Webster ] 2. To purify with sacred rites. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Neither let there be found among you any one that shall expiate his son or daughter, making them to pass through the fire. Deut. xviii. 10 (Douay version) [ 1913 Webster ] | Expiate | a. [ L. expiatus, p. p ] Terminated. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] | Expiation | n. [ L. expiatio: cf.F. expiation ] 1. The act of making satisfaction or atonement for any crime or fault; the extinguishing of guilt by suffering or penalty. [ 1913 Webster ] His liberality seemed to have something in it of self-abasement and expiation. W. Irving. [ 1913 Webster ] 2. The means by which reparation or atonement for crimes or sins is made; an expiatory sacrifice or offering; an atonement. [ 1913 Webster ] Those shadowy expiations weak, The blood of bulls and goats. Milton. [ 1913 Webster ] 3. An act by which the threats of prodigies were averted among the ancient heathen. [ Obs. ] Hayward. [ 1913 Webster ] | Expiatist | n. An expiator. [ R. ] [ 1913 Webster ] | Expiator | n. [ L. ] One who makes expiation or atonement. [ 1913 Webster ] | Expiatorious | a. Of an expiatory nature; expiatory. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] | Expiatory | a. [ L. expiatorius: cf. F. expiatoire. ] Having power, or intended, to make expiation; atoning; as, an expiatory sacrifice. [ 1913 Webster ] | Inexpiate | a. [ L. inexpiatus. See In- not, and Expiate. ] Not appeased or placated. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] To rest inexpiate were much too rude a part. Chapman. [ 1913 Webster ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |