ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ

dishon

   
ภาษา
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -dishon-, *dishon*
Possible hiragana form: ぢしょん
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
dishonor(n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความขายหน้า, ความอับอาย, ความอัปยศ, Syn. shame, infamy, abasement, Ant. grace, honor
dishonor(vt) ทำให้เสียชื่อเสียง, See also: ทำให้เสื่อมเสีย, ทำให้อับอายขายหน้า, Syn. disgrace, discredit, Ant. honor
dishonest(adj) ไม่ซื่อสัตย์, See also: ไม่ตรงไปตรงมา, ไม่น่าไว้วางใจ, ไม่สุจริตใจ, ไม่จริงใจ, Syn. untruthful, deceitful, slippery, Ant. ethicle, moral
dishonour(n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Syn. shame, infamy, Ant. grace, honor
dishonour(vt) ทำให้เสียชื่อเสียง, See also: ทำให้เสื่อมเสีย, ทำให้อับอาย, Syn. disgrace, discredit, Ant. honor
dishonorable(adj) ไม่น่าเชื่อถือ, See also: น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศ, Syn. untruthful, shifty, Ant. ethical, moral
dishonorably(adv) อย่างน่าอับอาย, See also: อย่างน่าขายหน้า
dishonourable(adj) ไม่น่าเชื่อถือ, See also: น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศ, Syn. untruthful, shifty

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]
dishonest(ดิสออน'นิสทฺ) adj. ไม่ซื่อสัตย์, ไม่สุจริต, ไม่น่าไว้วางใจ, ไม่ตรงไปตรงมา, Syn. deceitful, perfidious, Ant. honest
dishonesty(ดิสออน'นิสที) n. ความไม่ซื่อสัตย์, ความไม่สุจริต, การกระทำที่ไม่สุจริต, การหลอก, การลวง, Syn. fraud
dishonor(ดิสออน'เนอะ) n. ความเสื่อมเกียรติ, ความอัปยศอดสู, ความดูถูก, การไม่ยอมรับตั๋วเงิน, การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน, Syn. disgrace
dishonour(ดิสออน'เนอะ) n. ความเสื่อมเกียรติ, ความอัปยศอดสู, ความดูถูก, การไม่ยอมรับตั๋วเงิน, การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน, Syn. disgrace
dishonourable(ดิสออน'เนอระเบิล) adj. น่าอับอาย, น่าขายหน้า, ต่ำช้า, เสื่อมเสียชื่อเสียง., See also: disnourably adv. ดูdishonourable, Syn. ignoble, corrupt
dishonoured chequen. เช็คสปริง, เช็คไม่มีเงิน

English-Thai: Nontri Dictionary
dishonest(adj) ไม่สุจริต, ไม่ซื่อสัตย์, ไม่น่าไว้ใจ, กังฉิน
dishonesty(n) ความไม่สุจริต, ความไม่ซื่อสัตย์, ความหลอกลวง
dishonour(n) ความไม่มีเกียรติ, ความเสียชื่อเสียงเกียรติยศ
dishonour(vt) ทำให้เสื่อมเกียรติ, ทำให้อัปยศอดสู, ทำให้เสียชื่อเสียง, ทำให้ขายหน้า

อังกฤษ-ไทย: ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน [เชื่อมโยงจาก orst.go.th แบบอัตโนมัติและผ่านการปรับแก้]
dishonour of billการบอกปัดไม่รับรองตั๋วเงิน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
dishonourable dischargeการให้ออกเพราะประพฤติเสื่อมเสีย [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
dishonoured billตั๋วเงินขาดความเชื่อถือ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
dishonDeath is preferable to dishonor.
dishonHe charged me with dishonesty.
dishonHe employed dishonest means in his business.
dishonHe has a bad reputation of being dishonest.
dishonHe is a thoroughly dishonest character.
dishonHer act reflected dishonor upon her.
dishonHe was angry at the suggestion that he was dishonest.
dishonI can't answer for his dishonesty.
dishonI expostulated with him on his dishonesty.
dishonI feel nothing but contempt for such dishonest behavior.
dishonIt is our national conviction that politics is a dirty and dishonest pursuit.
dishonI would rather be poor than make money by dishonest means.

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
มิชอบ(adv) dishonestly, See also: illegitimately, deceitfully, Syn. ไม่ดี, ไม่ถูกต้อง, Ant. ชอบ, Example: รูปแบบการกระทำของเขาเข้าข่ายประพฤติมิชอบในหน้าที่ราชการ
ขายชื่อ(v) betray away somebody's name, See also: dishonor, Syn. ขายชื่อเสียง, Example: อาชญากรรายนี้ได้ขายชื่อบริษัทที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจประเภทเดียวกัน, Thai Definition: เอาชื่อเข้าแลกในทำนองขาย
ความอัปยศ(n) dishonour, See also: disgrace, ignominy, shamefulness, opprobrium, Syn. ความเสื่อมเสีย, ความไร้ยศ, ความเสื่อมชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Example: ขอให้ใช้อำนาจเพื่อสร้างเกียรติยศเกียรติศักดิ์อย่าใช้อำนาจไปเพื่อสร้างความอัปยศ
คอรัปชั่น(n) corruption, See also: dishonesty, defraudation, swindle, Syn. การฉ้อราษฎร์บังหลวง, การกินสินบน, Example: รัฐมนตรีคนหนึ่งพูดถึงเรื่องการทุจริตคอรัปชั่นในวงการรัฐบาลระหว่างมีการอภิปรายที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, Notes: (อังกฤษ)
สกปรก(adj) dirty, See also: dishonest, crooked, fraudulent, unscrupulous, unsporting, Ant. สะอาด, Example: เขาเชื่อว่าเจ้านายของเขาไม่ได้หาเสียงด้วยวิธีสกปรกอย่างที่ใครๆ กล่าวหา, Thai Definition: ที่ไม่บริสุทธิ์, ต่ำช้า น่ารังเกียจ
อาสัตย์(adj) dishonest, See also: faithless, perfidious, sly, treacherous, Syn. อสัตย์, กลับกลอก, Ant. สัตย์ซื่อ, ซื่อสัตย์, Thai Definition: ไม่ซื่อตรง
ความทุจริต(n) dishonesty, See also: corruption, Syn. การคดโกง, การฉ้อฉล, Ant. ความสุจริต, ความซื่อสัตย์, Example: รัฐบาลกำลังถอนรากความทุจริตในวงราชการ
ทุจริต(adj) dishonest, See also: crooked, underhanded, venal, fraudulent, Syn. ไม่ซื่อตรง, มีเล่ห์เหลี่ยม, ไม่ซื่อสัตย์, Ant. สุจริต, ซื่อสัตย์, Notes: (บาลี)
ไม่จริงใจ(adj) insincere, See also: dishonest, two-faced

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0
อัปยศ[appayot] (n) EN: shame ; disgrace ; dishonour ; ignomity  FR: honte [ f ]
อัปยศอดสู[appayot otsū] (v) EN: shame ; disgrace ; lose fame ; lose face ; humiliate ; embarrass ; dishonour
ฉ้อฉล[chøchon] (adj) EN: deceptive ; fraudulent ; dishonest
การกระทำอันไม่สุจริต[kān kratham an mai sutjarit] (n, exp) EN: dishonest action
ความเสื่อมเสีย[khwām seūamsīa] (n) EN: disgrace ; ignominy ; dishonour ; discredit
ไม่จริงใจ[mai jingjai] (adj) EN: insincere ; dishonest ; two-faced  FR: hypocrite ; malhonnête
ไม่สุจริต[mai sutjarit] (adj) EN: dishonestly
ไม่ถูกต้อง[mai thūktǿng] (adv) EN: dishonestly
มิชอบ[michøp] (adv) EN: dishonestly ; illegitimately ; deceitfully ; improperly ; wrongly ; unfustifiably  FR: malhonnêtement
หมิ่น[min] (v) EN: insult ; humiliate ; dishonor ; disgrace  FR: diffamer ; insulter ; humilier

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]
dishon
dishong
dishonor
dishonest
dishonesty
dishonored
dishonestly
dishonorable

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)
dishonest
dishonour
dishonesty
dishonours
dishonestly
dishonoured
dishonesties
dishonouring
dishonourable
dishonourably

WordNet (3.0)
dishonest(adj) deceptive or fraudulent; disposed to cheat or defraud or deceive, Syn. dishonorable, Ant. honest
dishonestly(adv) in a corrupt and deceitful manner, Syn. venally, deceitfully, Ant. honestly
dishonesty(n) the quality of being dishonest, Ant. honesty
dishonesty(n) lack of honesty; acts of lying or cheating or stealing, Syn. knavery
dishonor(n) a state of shame or disgrace, Syn. dishonour, Ant. honor
dishonor(n) lacking honor or integrity, Syn. dishonour, Ant. honor
dishonor(v) bring shame or dishonor upon, Syn. shame, dishonour, attaint, disgrace, Ant. honor
dishonor(v) refuse to accept, Syn. dishonour, Ant. honor
dishonorable(adj) lacking honor or integrity; deserving dishonor, Syn. dishonourable, Ant. honorable
dishonorable discharge(n) a discharge from the armed forces for a grave offense (as sabotage or espionage or cowardice or murder)

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Dishonest

v. t. [ Cf. OF. deshonester. ] To disgrace; to dishonor; as, to dishonest a maid. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

I will no longer dishonest my house. Chapman. [ 1913 Webster ]

Dishonest

a. [ Pref. dis- + honest: cf. F. déshonnête, OF. deshoneste. ] 1. Dishonorable; shameful; indecent; unchaste; lewd. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Inglorious triumphs and dishonest scars. Pope. [ 1913 Webster ]

Speak no foul or dishonest words before them [ the women ]. Sir T. North. [ 1913 Webster ]

2. Dishonored; disgraced; disfigured. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Dishonest with lopped arms the youth appears,
Spoiled of his nose and shortened of his ears. Dryden. [ 1913 Webster ]

3. Wanting in honesty; void of integrity; faithless; disposed to cheat or defraud; not trustworthy; as, a dishonest man. [ 1913 Webster ]

4. Characterized by fraud; indicating a want of probity; knavish; fraudulent; unjust. [ 1913 Webster ]

To get dishonest gain. Ezek. xxii. 27. [ 1913 Webster ]

The dishonest profits of men in office. Bancroft. [ 1913 Webster ]

Dishonestly

adv. In a dishonest manner. [ 1913 Webster ]

Dishonesty

n. [ Cf. OF. deshonesté, F. déshonnêteté. ] 1. Dishonor; dishonorableness; shame. [ Obs. ] “The hidden things of dishonesty.” 2 Cor. iv. 2. [ 1913 Webster ]

2. Want of honesty, probity, or integrity in principle; want of fairness and straightforwardness; a disposition to defraud, deceive, or betray; faithlessness. [ 1913 Webster ]

3. Violation of trust or of justice; fraud; any deviation from probity; a dishonest act. [ 1913 Webster ]

4. Lewdness; unchastity. Shak. [ 1913 Webster ]

Dishonor

n. [ OE. deshonour, dishonour, OF. deshonor, deshonur, F. déshonneur; pref. des- (L. dis-) + honor, honur, F. honneur, fr. L. honor. See Honor. ] [ Written also dishonour. ] [ 1913 Webster ]

1. Lack of honor; disgrace; ignominy; shame; reproach. [ 1913 Webster ]

It was not meet for us to see the king's dishonor. Ezra iv. 14. [ 1913 Webster ]

His honor rooted in dishonor stood. Tennyson. [ 1913 Webster ]

2. (Law) The nonpayment or nonacceptance of commercial paper by the party on whom it is drawn.

Syn. -- Disgrace; ignominy; shame; censure; reproach; opprobrium. [ 1913 Webster ]

Dishonor

v. t. [ imp. & p. p. Dishonored p. pr. & vb. n. Dishonoring. ] [ OE. deshonouren, F. déshonorer; pref. dés- (L. dis-) + honorer to honor, fr. L. honorare. See Honor, v. t. ] [ Written also dishonour. ] 1. To deprive of honor; to disgrace; to bring reproach or shame on; to treat with indignity, or as unworthy in the sight of others; to stain the character of; to lessen the reputation of; as, the duelist dishonors himself to maintain his honor. [ 1913 Webster ]

Nothing . . . that may dishonor
Our law, or stain my vow of Nazarite. Milton. [ 1913 Webster ]

2. To violate the chastity of; to debauch. Dryden. [ 1913 Webster ]

3. To refuse or decline to accept or pay; -- said of a bill, check, note, or draft which is due or presented; as, to dishonor a bill exchange.

Syn. -- To disgrace; shame; debase; degrade; lower; humble; humiliate; debauch; pollute. [ 1913 Webster ]

Dishonorable

a. [ Cf. F. déshonorable. ] 1. Wanting in honor; not honorable; bringing or deserving dishonor; staining the character, and lessening the reputation; shameful; disgraceful; base. [ 1913 Webster ]

2. Wanting in honor or esteem; disesteemed. [ 1913 Webster ]

He that is dishonorable in riches, how much more in poverty! Ecclus. x. 31. [ 1913 Webster ]

To find ourselves dishonorable graves. Shak.

-- Dis*hon"or*a*ble*ness, n. -- Dis*hon"or*a*bly, adv. [ 1913 Webster ]

Dishonorary

a. Bringing dishonor on; tending to disgrace; lessening reputation. Holmes. [ 1913 Webster ]

Dishonorer

n. One who dishonors or disgraces; one who treats another indignity. Milton. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT Dictionary
不名誉事物[bù míng yù shì wù, ㄅㄨˋ ㄇㄧㄥˊ ㄩˋ ㄕˋ ㄨˋ,      /     ] dishonor [Add to Longdo]
不诚实[bù chéng shí, ㄅㄨˋ ㄔㄥˊ ㄕˊ,    /   ] dishonest [Add to Longdo]

Japanese-English: EDICT Dictionary
不正[ふせい, fusei] (adj-na, n) injustice; unfairness; iniquity; impropriety; irregularity; dishonesty; illegality; fraud; (P) #4,391 [Add to Longdo]
傷(P);疵;瑕;創[きず, kizu] (n) (1) wound; injury; cut; gash; bruise; scratch; scrape; scar; (2) chip; crack; scratch; nick; (3) (See 玉に疵) flaw; defect; weakness; weak point; (4) stain (on one's reputation); disgrace; dishonor; dishonour; (5) (See 心の傷) (emotional) hurt; hurt feelings; (P) #5,907 [Add to Longdo]
汚し[よごし, yogoshi] (n-suf, n) (1) { food } soiling; polluting; being dirty; (2) shame; disgrace; dishonor; dishonour; (n) (3) chopped fish, shellfish or vegetables, dressed with (miso or other) sauce [Add to Longdo]
汚す(P);穢す[よごす(汚す)(P);けがす, yogosu ( yogosu )(P); kegasu] (v5s, vt) (1) to pollute; to contaminate; to soil; to make dirty; to stain; (2) (esp. けがす) to disgrace; to dishonour; to dishonor; to defile; (P) [Add to Longdo]
汚名[おめい, omei] (n) stigma; dishonour; dishonor; infamy; (P) [Add to Longdo]
横着[おうちゃく, ouchaku] (adj-na, n, vs) dishonesty; laziness; cunning; (P) [Add to Longdo]
顔に泥を塗る[かおにどろをぬる, kaonidorowonuru] (exp, v5r) to bring disgrace (dishonor, dishonour) on; to fling mud at; to put to shame [Add to Longdo]
顔汚し[かおよごし, kaoyogoshi] (n) a disgrace or dishonor (dishonour) [Add to Longdo]
非良心的[ひりょうしんてき, hiryoushinteki] (adj-na) unscrupulous; dishonest; irresponsibly done (work, etc.) [Add to Longdo]
不義理[ふぎり, fugiri] (adj-na, n) dishonesty; injustice; dishonor; dishonour; ingratitude [Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์


ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ


Are you satisfied with the result?



Discussions

ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม
Go to Top