ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ

disfiguring

   
ภาษา
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -disfiguring-, *disfiguring*, disfigur
(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา disfiguring มีน้อย ระบบได้ทดลองค้นหาใหม่โดยใส่ดอกจันทน์ (wild-card) ให้โดยอัตโนมัติ: *disfigur*)
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]
disfiguring
disfigure
disfigured
disfigurement

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)
disfiguring
disfigure
disfigured
disfigures
disfigurement
disfigurements

English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
disfigure(vt) ทำให้เสียโฉม, See also: ทำให้ไม่สวย, ทำให้ผิดรูปผิดร่าง, Syn. damage, blemish, deface, deform
disfiguration(n) การทำให้เสียโฉม, See also: การทำให้ผิดรูปร่าง
disfigurement(n) สิ่งที่ทำให้เสียโฉม, See also: สิ่งที่ทำให้ไม่สวย, สิ่งที่ทำให้เสียหาย, Syn. blemish, defacement, scar

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]
disfigure(ดิสฟิก'เกอะ) vt. ทำให้เสียโฉม, ทำให้ผิดรูปผิดร่าง., See also: disfigurer n. ดูdisfigure disfiguration n. ดูdisfigure, Syn. distort, mutilate, mar

English-Thai: Nontri Dictionary
disfigure(vt) ทำให้ผิดรูปผิดร่าง, ทำให้เสียรูป, ทำให้เสียโฉม

อังกฤษ-ไทย: ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน [เชื่อมโยงจาก orst.go.th แบบอัตโนมัติและผ่านการปรับแก้]
disfiguration; disfigurementการทำให้เสียโฉม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
disfigurement; disfigurationการทำให้เสียโฉม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
facial disfigurementการทำให้หน้าเสียโฉม [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
วิกล(adj) deformed, See also: disfigured, crippled, weak, feeble, impaired, imperfect, Syn. ไม่ปกติ, อ่อนแอ, ไม่สมบูรณ์
กระบู้กระบี้(adj) distorted, See also: dinted, false, dented, deformed, disfigured, Syn. บู้บี้, บู้ๆ บี้ๆ, บุบ, Example: กระป๋องมีรูปร่างกระบู้กระบี้เพราะโดนรถทับ
เสียทรง(v) lose one's shape, See also: become deformed, distort, disfigure, spoil (the shape/look of something), Syn. ผิดลักษณะ, เสียรูป, ผิดรูป, Example: เธอไม่ยอมขึ้นรถเมล์ เพราะกลัวผมที่ทำไว้จะเสียทรง, Thai Definition: ไม่เป็นรูปร่างตามที่จัดไว้
เด็กพิการ(n) disabled child, See also: deformed child, disfigured child, Syn. เด็กไม่สมประกอบ, Ant. เด็กฉลาด, เด็กเก่ง, เด็กสมบูรณ์

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0
เด็กพิการ[dek phikān] (n, exp) EN: disabled child ; deformed child ; disfigured child  FR: enfant handicapé [ m ] ; enfant handicapée [ f ]
เสียโฉม[sīachōm] (adj) EN: disfigured  FR: défiguré
วิกล[wikon] (adj) EN: deformed ; disfigured ; crippled ; weak ; feeble; impaired ; imperfect

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]
disfigure
disfigured
disfiguring
disfigurement

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)
disfigure
disfigured
disfigures
disfiguring
disfigurement
disfigurements

WordNet (3.0)
disfigurement(n) an appearance that has been spoiled or is misshapen, Syn. disfiguration, deformity
deface(v) mar or spoil the appearance of, Syn. disfigure, blemish
defacement(n) the act of damaging the appearance or surface of something, Syn. disfiguration, disfigurement

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Disfiguration

n. [ See Disfigure, and cf. Defiguration. ] The act of disfiguring, or the state of being disfigured; defacement; deformity; disfigurement. Gauden. [ 1913 Webster ]

Disfigure

v. t. [ imp. & p. p. Disfigured p. pr. & vb. n. Disfiguring. ] [ OF. desfigurer, F. défigurer; pref. des- (L. dis-) + figurer to fashion, shape, fr. L. figurare, fr. figura figure. See Figure, and cf. Defiguration. ] To mar the figure of; to render less complete, perfect, or beautiful in appearance; to deface; to deform. [ 1913 Webster ]

Disfiguring not God's likeness, but their own. Milton.

Syn. -- To deface; deform; mar; injure. [ 1913 Webster ]

Disfigure

n. Disfigurement; deformity. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ]

disfigured

adj. having the appearance spoiled; as, a disfigured face; strip mining left a disfigured landscape. [ WordNet 1.5 ]

Disfigurement

n. 1. Act of disfiguring, or state of being disfigured; deformity. Milton. [ 1913 Webster ]

2. That which disfigures; a defacement; a blot. [ 1913 Webster ]

Uncommon expressions . . . are a disfigurement rather than any embellishment of discourse. Hume. [ 1913 Webster ]

Disfigurer

n. One who disfigures. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT Dictionary
变丑[biàn chǒu, ㄅㄧㄢˋ ㄔㄡˇ,   /  ] disfigure [Add to Longdo]

German-English: TU-Chemnitz DING Dictionary
Entstellung { f }disfiguration [Add to Longdo]
Entstellung { f }; Schönheitsfehlerdisfigurement [Add to Longdo]
Unkenntlichkeit { f } | bis zur Unkenntlichkeit entstelltunrecognizable condition | disfigured beyond recognition [Add to Longdo]
entstellen | entstellend | entstellt | entstelltto disfigure | disfiguring | disfigured | disfigures [Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์


ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ


Are you satisfied with the result?



Discussions

ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม
Go to Top