ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -damnum-, *damnum* Possible hiragana form: だんぬん |
(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา damnum มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: damn) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ damnum fatale (L.) | ความเสียหายที่เกิดจากเคราะห์กรรม, ความเสียหายที่ไม่อาจป้องกันได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | damnification | การก่อความเสียหาย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
|
| damnum | ‖n. [ L. ] (law) Harm; detriment, either to character or property. [ 1913 Webster ] | Damn | v. i. To invoke damnation; to curse. “While I inwardly damn.” Goldsmith. [ 1913 Webster ] | Damn | v. t. [ imp. & p. p. Damned p. pr. & vb. n. Damning ] [ OE. damnen dampnen (with excrescent p), OF. damner, dampner, F. damner, fr. L. damnare, damnatum, to condemn, fr. damnum damage, a fine, penalty. Cf. Condemn, Damage. ] 1. To condemn; to declare guilty; to doom; to adjudge to punishment; to sentence; to censure. [ 1913 Webster ] He shall not live; look, with a spot I damn him. Shak. [ 1913 Webster ] 2. (Theol.) To doom to punishment in the future world; to consign to perdition; to curse. [ 1913 Webster ] 3. To condemn as bad or displeasing, by open expression, as by denuciation, hissing, hooting, etc. [ 1913 Webster ] You are not so arrant a critic as to damn them [ the works of modern poets ] . . . without hearing. Pope. [ 1913 Webster ] Damn with faint praise, assent with civil leer, And without sneering teach the rest to sneer. Pope. [ 1913 Webster ] ☞ Damn is sometimes used interjectionally, imperatively, and intensively. [ 1913 Webster ] | Damnability | n. The quality of being damnable; damnableness. Sir T. More. [ 1913 Webster ] | Damnable | a. [ L. damnabilis, fr. damnare: cf. F. damnable. See Damn. ] 1. Liable to damnation; deserving, or for which one deserves, to be damned; of a damning nature. [ 1913 Webster ] A creature unprepared unmeet for death, And to transport him in the mind he is, Were damnable. Shak. [ 1913 Webster ] 2. Odious; pernicious; detestable. [ 1913 Webster ] Begin, murderer; . . . leave thy damnable faces. Shak. [ 1913 Webster ] | Damnableness | n. The state or quality of deserving damnation; execrableness. [ 1913 Webster ] The damnableness of this most execrable impiety. Prynne. [ 1913 Webster ] | Damnably | adv. 1. In a manner to incur severe censure, condemnation, or punishment. [ 1913 Webster ] 2. Odiously; detestably; excessively. [ Low ] [ 1913 Webster ] | Damnation | n. [ F. damnation, L. damnatio, fr. damnare. See Damn. ] 1. The state of being damned; condemnation; openly expressed disapprobation. [ 1913 Webster ] 2. (Theol.) Condemnation to everlasting punishment in the future state, or the punishment itself. [ 1913 Webster ] How can ye escape the damnation of hell? Matt. xxiii. 33. [ 1913 Webster ] Wickedness is sin, and sin is damnation. Shak. [ 1913 Webster ] 3. A sin deserving of everlasting punishment. [ R. ] [ 1913 Webster ] The deep damnation of his taking-off. Shak. [ 1913 Webster ] | Damnatory | a. [ L. damnatorius, fr. damnator a condemner. ] Dooming to damnation; condemnatory. “Damnatory invectives.” Hallam. [ 1913 Webster ] | Damned | a. 1. Sentenced to punishment in a future state; condemned; consigned to perdition. [ 1913 Webster ] 2. Hateful; detestable; abominable. [ 1913 Webster ] But, O, what damned minutes tells he o'er Who doats, yet doubts, suspects, yet strongly loves. Shak. [ 1913 Webster ] | Damnific | a. [ L. damnificus; damnum damage, loss + facere to make. See Damn. ] Procuring or causing loss; mischievous; injurious. [ 1913 Webster ] |
| damn it! | (phrase) เป็นคำสบถ แปลว่า ฉิบหาย ให้ตายเถอะ (ดีกรีความหยาบคาย ขึ้นกับอารมณ์ผู้พูดขณะนั้น และแปลตรงจากภาษาอังกฤษ คือ แช่งมันไปเลย) |
| | damn | (แดมน์) { damned, damning, damns } v., n. (การ) ประณาม, สาปแช่ง, ตำหนิ, วิจารณ์, ทำลาย., สิ่งที่มีค่าน้อย -Id. (give a damn สนใจ) adj. ถูกลงโทษ, ถูกทำลาย, See also: damner n. ดูdamn, Syn. curse | damnable | (แคม'นะเบิล) adj. น่าสาปแช่ง, น่ารังเกียจ, อัปรีย์, น่าเบื่อหน่าย., See also: damnability n., Syn. detestable -A.good | damnation | (แดมเน'เชิน) n. การสาปแช่ง, คำสาปแช่ง, คำสบถ | damnatory | adj. เกี่ยวกับการสาปแช่ง | damned | (แดมดฺ) adj. แย่มาก, ซึ่งถูกสาปแช่ง, เคราะห์ร้าย, ลงนรก, น่ารังเกียจ, อัปรีย์. -adv. อย่างยิ่ง, อย่างมาก, ถึงที่สุด, Syn. condemned | damnedest | (แดม'ดิสทฺ) adj. น่าอัศจรรย์ที่สุด, น่าประหลาดใจดีที่สุด n. สิ่งที่ดีที่สุด, ความเต็มที่ที่สุด, Syn. best, utmost | damnify | (แดม'นะไฟ) vt. ทำให้เกิดการสูญเสียหรือเสียหายแก่ | damning | (แดม'นิง) adj. ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ความผิด, เกี่ยวกับการสาปแช่ง., See also: damningly adv. ดูdamning damningness n. ดูdamning | goddamned | (กอด'แดมดฺ) adj. ยุ่งยาก, ซับซ้อนมาก, ยาก. adv. ดูdamned., Syn. goddamn, goddam |
| damn | (vt) แช่ง, ด่า, ประณาม, สาป, ตำหนิ, วิจารณ์ | damnable | (adj) น่าขยะแขยง, น่าเกลียดน่ากลัว, น่าเบื่อหน่าย, อัปรีย์, น่าสาปแช่ง | damnation | (n) การแช่ง, การด่า, การประณาม, การสาปแช่ง |
| damnification | การก่อความเสียหาย [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | damnum fatale (L.) | ความเสียหายที่เกิดจากเคราะห์กรรม, ความเสียหายที่ไม่อาจป้องกันได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| damn it | (slang) ให้ตายสิ , โธ่เอ้ย, Syn. dammit |
| | | ห่า | (int) Damn you!, See also: what the hell!, what the heck!, Example: ไอ้ห่ากำลังฝันว่าเหาะอยู่ทีเดียวเสือกปลุกขึ้นมาได้, Thai Definition: คำอุทานที่เป็นคำหยาบคาย | ยี้ | (int) Damn!, See also: Darn!, Syn. อี๊, Example: ยี้! เสื้อสกปรกอย่างนี้ยังจะเอามาให้อีก, Thai Definition: คำที่เปล่งออกมาแสดงอาการรังเกียจสิ่งใดสิ่งหนึ่ง | แช่งด่า | (v) curse, See also: damn, execrate, denounce, anathematize, Syn. สาปแช่ง, แช่งชักหักกระดูก, Example: ชาวบ้านพากันแช่งด่าโจรที่ขโมยพระของวัดไปขาย, Thai Definition: กล่าวคำหยาบด้วยตั้งใจมุ่งร้ายเพื่อให้ผู้อื่นเป็นเช่นนั้น | เจ้ากรรม | (int) unfortunately, See also: damn, unluckily, Syn. โชคร้าย, เคราะห์ร้าย, Example: เจ้ากรรม! หลังคาเกิดรั่วตอนฝนกำลังตกหนักพอดี | ตายห่า | (int) damn, See also: shit, Example: ตายห่า นี่มันโกงกันชัดๆ อย่างนี้ก็แย่สิ, Thai Definition: คำอุทานแสดงความรู้สึกไม่พอใจ | เหี้ย | (n) damn, See also: goddamn, bad person, bad guy, Syn. คนเลว, Example: ในแถบย่านนี้มีแต่เหล่าคนพาล และเหี้ยเต็มไปหมด, Thai Definition: คนที่มีลักษณะนิสัยไม่ดี หรือเลว |
| อ้าย- | [āi-] (pref, (adj)) EN: damned ; bastard ; dirty FR: maudit ; sale | อาชญา | [ātyā = ātchayā] (adj) EN: penal FR: pénal ; punissable ; condamnable | บริภาษ | [børiphāt] (v) EN: criticize ; condemn ; revile ; reprove ; censure FR: critiquer ; condamner | แช่ง | [chaēng] (v) EN: curse ; swear ; abuse ; damn ; execrate FR: maudire ; médire | แช่งด่า | [chaēngdā] (v) EN: curse ; damn ; execrate ; denounce ; anathematize | ด่า | [dā] (v) EN: condemn ; rebuke ; criticize ; reprove ; scold ; attack ; revile FR: critiquer ; réprouver ; condamner | ดำเนินสะดวก | [Damnoēn Sadūak] (n, prop) EN: Damnoen Saduak ; Damnun Saduak | ห่า | [hā] (interj) EN: Damn you ! ; what the hell ! ; what the heck ! | เหี้ย | [hīa] (n) EN: damn ; goddamn ; bad person ; bad guy ; great villain ; jinx ; scoundrel ; person who brings bad luck, ; thoroughly bad character FR: vilaine personne [ f ] ; scélérat [ m ] ; fripouille [ f ] ; personne qui porte la guigne [ f ] | จำคุกตลอดชีวิต | [jamkhuk taløt chīwit] (v, exp) EN: get life imprisonment FR: être condamné à perpétuité |
| | | damn | (n) something of little value, Syn. tinker's damn, tinker's dam, darn, shucks, red cent, hoot, shit | damn | (adj) used as expletives, Syn. goddamn | damnable | (adj) deserving a curse, Syn. execrable | damnation | (n) the act of damning | damnation | (n) the state of being condemned to eternal punishment in Hell, Syn. eternal damnation | damnatory | (adj) threatening with damnation, Syn. damning | damned | (n) people who are condemned to eternal punishment | damned | (adv) in a damnable manner, Syn. damnably, cursedly |
| Damn | v. i. To invoke damnation; to curse. “While I inwardly damn.” Goldsmith. [ 1913 Webster ] | Damn | v. t. [ imp. & p. p. Damned p. pr. & vb. n. Damning ] [ OE. damnen dampnen (with excrescent p), OF. damner, dampner, F. damner, fr. L. damnare, damnatum, to condemn, fr. damnum damage, a fine, penalty. Cf. Condemn, Damage. ] 1. To condemn; to declare guilty; to doom; to adjudge to punishment; to sentence; to censure. [ 1913 Webster ] He shall not live; look, with a spot I damn him. Shak. [ 1913 Webster ] 2. (Theol.) To doom to punishment in the future world; to consign to perdition; to curse. [ 1913 Webster ] 3. To condemn as bad or displeasing, by open expression, as by denuciation, hissing, hooting, etc. [ 1913 Webster ] You are not so arrant a critic as to damn them [ the works of modern poets ] . . . without hearing. Pope. [ 1913 Webster ] Damn with faint praise, assent with civil leer, And without sneering teach the rest to sneer. Pope. [ 1913 Webster ] ☞ Damn is sometimes used interjectionally, imperatively, and intensively. [ 1913 Webster ] | Damnability | n. The quality of being damnable; damnableness. Sir T. More. [ 1913 Webster ] | Damnable | a. [ L. damnabilis, fr. damnare: cf. F. damnable. See Damn. ] 1. Liable to damnation; deserving, or for which one deserves, to be damned; of a damning nature. [ 1913 Webster ] A creature unprepared unmeet for death, And to transport him in the mind he is, Were damnable. Shak. [ 1913 Webster ] 2. Odious; pernicious; detestable. [ 1913 Webster ] Begin, murderer; . . . leave thy damnable faces. Shak. [ 1913 Webster ] | Damnableness | n. The state or quality of deserving damnation; execrableness. [ 1913 Webster ] The damnableness of this most execrable impiety. Prynne. [ 1913 Webster ] | Damnably | adv. 1. In a manner to incur severe censure, condemnation, or punishment. [ 1913 Webster ] 2. Odiously; detestably; excessively. [ Low ] [ 1913 Webster ] | Damnation | n. [ F. damnation, L. damnatio, fr. damnare. See Damn. ] 1. The state of being damned; condemnation; openly expressed disapprobation. [ 1913 Webster ] 2. (Theol.) Condemnation to everlasting punishment in the future state, or the punishment itself. [ 1913 Webster ] How can ye escape the damnation of hell? Matt. xxiii. 33. [ 1913 Webster ] Wickedness is sin, and sin is damnation. Shak. [ 1913 Webster ] 3. A sin deserving of everlasting punishment. [ R. ] [ 1913 Webster ] The deep damnation of his taking-off. Shak. [ 1913 Webster ] | Damnatory | a. [ L. damnatorius, fr. damnator a condemner. ] Dooming to damnation; condemnatory. “Damnatory invectives.” Hallam. [ 1913 Webster ] | Damned | a. 1. Sentenced to punishment in a future state; condemned; consigned to perdition. [ 1913 Webster ] 2. Hateful; detestable; abominable. [ 1913 Webster ] But, O, what damned minutes tells he o'er Who doats, yet doubts, suspects, yet strongly loves. Shak. [ 1913 Webster ] | Damnific | a. [ L. damnificus; damnum damage, loss + facere to make. See Damn. ] Procuring or causing loss; mischievous; injurious. [ 1913 Webster ] |
| | | 奴 | [やつ(P);しゃつ(ok), yatsu (P); shatsu (ok)] (suf) (1) (uk) derogatory suffix (referring to others) (e.g. "damn; damned fool"); (2) humble suffix (referring to oneself) #6,984 [Add to Longdo] | 糞;屎 | [くそ;ふん(糞), kuso ; fun ( fun )] (int) (1) (くそ only) (col) bullshit; shit; damn; (n) (2) (col) feces; excrement; (adj-f) (3) (くそ only) damn (adds emphasis and or annoyance to next word, e.g. damn hot, damn kids, etc.); damned #15,792 [Add to Longdo] | いいとも | [iitomo] (exp) damn straight; no problem; sounds good; sure thing [Add to Longdo] | しまった | [shimatta] (exp) damn it!; damn!; oops!; oh dear!; oh no!; (P) [Add to Longdo] | だから何だ | [だからなんだ, dakarananda] (exp) so what!; who gives a damn? [Add to Longdo] | なんてこった | [nantekotta] (exp) (col) Oh no!; Holy cow!; Damn! [Add to Longdo] | へったくれ | [hettakure] (exp) (often as as 〜もへったくれもない, etc.) to hell with; be damned [Add to Longdo] | 一顧もしない | [いっこもしない, ikkomoshinai] (adj-i) not give a damn; take no notice of [Add to Longdo] | 餓鬼共 | [がきども, gakidomo] (exp) those damn kids [Add to Longdo] | 気にしない | [きにしない, kinishinai] (exp, adj-i) (See 気にする) not caring; not giving a damn [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |