(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา castigated มีน้อย ระบบได้ทดลองค้นหาใหม่โดยใส่ดอกจันทน์ (wild-card) ให้โดยอัตโนมัติ: *castigat*) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| | | castigate | (แคส'ทิเกท) { castigated, castigating, castigates } vt. ทำโทษเพื่อดัดสันดาน, วิจารณ์อย่างรุนแรง, See also: castigation n. ดูcastigate castigator n. ดูcastigate |
| castigate | (vt) ดุว่า, ดัดนิสัย, ลงโทษ, เฆี่ยนตี |
| เทศนา | (v) scold, See also: castigate, Syn. สั่งสอน, อบรม, ต่อว่า, บ่นว่า, Example: ความผิดคราวนี้หนัก เขารู้ว่าต้องถูกพ่อเทศนาเสียใหญ่โต | เทศน์ | (v) castigate, See also: berate, rebuke, reprove, admonish, reprimand, censure, Syn. ดุด่าว่ากล่าว, ตำหนิติเตียน, Example: เขาถูกนายเทศน์อย่างรุนแรงเพราะทำงานผิดพลาด, Thai Definition: ดุด่าว่ากล่าวอย่างยืดยาว, Notes: (ปาก) | ขนาบ | (v) castigate, See also: reprimand, blame, reprove, condemn, chastise, chasten, Syn. เล่นงาน, ดุ, ตำหนิ, ตักเตือน, ว่ากล่าว, กำราบ, Example: ผมจะขนาบเขาเอง |
| ดุ | [du] (v) EN: blame ; censure ; scold ; reproach ; reprove ; reprimand ; rebuke ; admonish ; castigate FR: reprocher ; réprimander | ดุว่า | [duwā] (v) EN: castigate FR: gronder ; réprimander | ขนาบ | [khanāp] (v) EN: castigate ; reprimand ; blame ; reprove ; condemn ; chastise ; chasten ; rebuke FR: réprimander ; blâmer ; gronder ; sermonner ; houspiller ; admonester (litt.) ; gourmander (litt.) ; semoncer (litt.) ; tancer (litt.) ; morigéner (litt.) | ทิ่มตำ | [thimtam] (v) EN: castigate ; heap abuse (on) |
| | | castigate | (v) inflict severe punishment on | castigation | (n) a severe scolding, Syn. earful, chewing out, dressing down, upbraiding, going-over, bawling out | castigation | (n) verbal punishment, Syn. chastisement | chastise | (v) censure severely, Syn. castigate, correct, chasten, objurgate |
| Castigate | v. t. [ imp. & p. p. Castigated; p. pr. & vb. n. Castigating. ] [ L. castigatus, p. p. of castigare to correct, punish; castus pure, chaste + agere to move, drive. See Caste, and cf. Chasten. ] 1. To punish by stripes; to chastise by blows; to chasten; also, to chastise verbally; to reprove; to criticise severely. [ 1913 Webster ] 2. To emend; to correct. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | Castigation | n. [ L. catigatio. ] [ 1913 Webster ] 1. Corrective punishment; chastisement; reproof; pungent criticism. [ 1913 Webster ] The keenest castigation of her slanderers. W. Irving. [ 1913 Webster ] 2. Emendation; correction. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] | Castigator | n. [ L. ] One who castigates or corrects. [ 1913 Webster ] | Castigatory | a. [ L. castigatorius. ] Punitive in order to amendment; corrective. [ 1913 Webster ] | Castigatory | n. An instrument formerly used to punish and correct arrant scolds; -- called also a ducking stool, or trebucket. Blacktone. [ 1913 Webster ] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |