ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -blab-, *blab* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ blab | (vi) ปากเปราะ, See also: พูดโพล่ง, พูดพล่าม, ปากพล่อย, ปากเปราะเราะราย, ปากบอน, Syn. gossip, rumor, tattle | blab out | (phrv) เผยความลับ, Syn. blabble out | blabbler | (n) พูดไม่น่าฟังหรือน่ารำคาญ | blabbermouth | (n) คนปากสว่าง, See also: คนปากพล่อย, Syn. gossipmonger, rumormonger, tattler | blabbermouth | (sl) เปิดเผยให้คนอื่นรู้, See also: บอกให้รู้กันทั่ว |
|
| blab | (แบลบ) { blabbed, blabbing, blabs } vt. เปิดเผยความลับ vi., n. (การ) พูดพล่อย ๆ , พูดโดยไม่คิด, See also: blabber n. | semblable | (เซม'บละเบิล) adj. คล้าย, คล้ายคลึง, ดูเหมือน. n. ความคล้าย, ความคล้ายคลึง, สิ่งที่คล้ายคลึงกัน., See also: semblably adv. |
| blab | (vi, vt) พูดพล่อย, พูดมาก, เปิดเผยความลับ | blabbermouth | (n) คนพูดพล่อยๆ, คนพูดมาก |
| | ปากพล่อย | (adj) blab, See also: loosen one's mouth, grumbling, Syn. ปากเบา, Example: เสียงจากมนุษย์ปากพล่อยรายหนึ่งแว่วมาเข้าหูผมอีกครั้งทำให้อารมณ์โกรธของผมปะทุวาบขึ้น, Thai Definition: พูดโดยไม่ยั้งคิด | ปากบอน | (v) blab, See also: gossip, tattle, be talkative, Syn. ปากคัน, ปากตำแย, Example: ข้าพเจ้าก็ได้แต่ภาวนาว่าขออย่าให้มีใครปากบอนไปฟ้องครูชราของเราเลย, Thai Definition: อาการที่ปากอยู่ไม่สุข ชอบพูด ชอบฟ้อง |
| | | | Blab | v. i. To talk thoughtlessly or without discretion; to tattle; to tell tales. [ 1913 Webster ] She must burst or blab. Dryden. [ 1913 Webster ] | Blab | n. [ OE. blabbe. ] One who blabs; a babbler; a telltale. “Avoided as a blab.” Milton. [ 1913 Webster ] For who will open himself to a blab or a babbler. Bacon. [ 1913 Webster ] | Blab | v. t. [ imp. & p. p. Blabbed (blăbd); p. pr. & vb. n. Blabbing. ] [ Cf. OE. blaberen, or Dan. blabbre, G. plappern, Gael. blabaran a stammerer; prob. of imitative origin. Cf. also Blubber, v. ] To utter or tell unnecessarily, or in a thoughtless manner; to publish (secrets or trifles) without reserve or discretion; -- sometimes used with out. Udall. [ 1913 Webster ] And yonder a vile physician blabbing The case of his patient. Tennyson. [ 1913 Webster ] | Blabber | n. one who blabr; a tattler; a telltale. Syn. -- blabbermouth. [ 1913 Webster ] | blabbermouth | n. someone who gossips indiscreetly. Syn. -- blabber, tattletale, taleteller, talebearer, telltale. [ WordNet 1.5 ] | blabbermouthed | adj. 1. tending to talk excessively. Syn. -- bigmouthed, blabby, talkative. [ WordNet 1.5 ] 2. prone to revealing secrets; -- of people. Syn. -- leaky, talebearing(prenominal), tattling(prenominal). [ WordNet 1.5 ] | blabby | adj. same as blabbermouthed 1. Syn. -- bigmouthed, blabbermouthed, talkative. [ WordNet 1.5 ] | Blaberus | n. a genus of insects consisting of giant cockroaches. Syn. -- genus Blaberus. [ WordNet 1.5 ] |
| | お喋り(P);御喋り | [おしゃべり, oshaberi] (adj-na, n, adj-no, vs) (uk) chattering; talk; idle talk; chat; chitchat; gossip; chatty; talkative; chatterbox; blabbermouth; (P) [Add to Longdo] | 藤豆;鵲豆 | [ふじまめ;フジマメ, fujimame ; fujimame] (n) (uk) hyacinth bean (Lablab purpureus) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |