ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -abduct-, *abduct* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| abduct | (แอบดัคทฺ') vt. ลักพา, ล่อลวง, ดึงห่างออกจากแกน -abduction n., -abductor n., Syn. carry off, kidnap, shanghai, make off with, spirit away | abductor | กล้ามเนื้อที่ดึงออกห่างจากแกนกลาง |
| | abduct | ๑. กาง๒. (จักษุ.) กลอกออก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| Abduct | กลอกไปทางด้านข้าง, การอ้าแขนขึ้น [การแพทย์] |
| | | ฉุด | (v) abduct, See also: ravish, drag off by force, Syn. ลักพา, ชิงไป, โฉบไป, ลักไป, Example: เขามีนักเลงอันธพาลไว้คอยควบคุมความสงบเรียบร้อย และคุมผู้หญิงที่ตนไปฉุดหรือล่อลวงหรือข่มขืนมา, Thai Definition: ออกแรงลากหรือคร่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งไป | ฉุดคร่า | (v) abduct, See also: carry off by force, Example: เขาตื่นตระหนกราวกับเจอมัจจุราชจะฉุดคร่าชีวิตของเขาไป, Thai Definition: พรากไปจาก, ใช้กำลังพรากไป, ฉุดลากไปอย่างไม่ปราณี |
| | | abduct | (v) pull away from the body, Ant. adduct | abduction | (n) the criminal act of capturing and carrying away by force a family member; if a man's wife is abducted it is a crime against the family relationship and against the wife | abduction | (n) (physiology) moving of a body part away from the central axis of the body | abductor | (n) a muscle that draws a body part away from the median line, Syn. abductor muscle |
| Abduct | v. t. [ imp. & p. p. Abducted p. pr. & vb. n. Abducting. ] [ L. abductus, p. p. of abducere. See Abduce. ] 1. To take away surreptitiously by force; to carry away (a human being) wrongfully and usually by violence; to kidnap. [ 1913 Webster ] 2. To draw away, as a limb or other part, from its ordinary position. [ 1913 Webster ] | abducting | adj. 1. (Physiol.) drawing away from the midline of the body or from an adjacent part; -- used especially of muscles adducent Syn. -- abducent [ WordNet 1.5 ] | Abduction | n. [ L. abductio: cf. F. abduction. ] 1. The act of abducing or abducting; a drawing apart; a carrying away. Roget. [ 1913 Webster ] 2. (Physiol.) The movement which separates a limb or other part from the axis, or middle line, of the body. [ 1913 Webster ] 3. (Law) The wrongful, and usually the forcible, carrying off of a human being; as, the abduction of a child, the abduction of an heiress. [ 1913 Webster ] 4. (Logic) A syllogism or form of argument in which the major is evident, but the minor is only probable. [ 1913 Webster ] | Abductor | n. [ NL. ] 1. One who abducts. [ 1913 Webster ] 2. (Anat.) A muscle which serves to draw a part out, or form the median line of the body; as, the abductor oculi, which draws the eye outward. [ 1913 Webster ] |
| | 誘拐 | [ゆうかい, yuukai] (n, vs) abduction; kidnapping; kidnaping; (P) #6,581 [Add to Longdo] | 拉致 | [らち, rachi] (n, vs) taking captive; carrying away; kidnapping; kidnaping; abduction #7,313 [Add to Longdo] | アブダクション | [abudakushon] (n, vs) abduction [Add to Longdo] | 引っ攫う;引っ浚う;引っ掠う;引っさらう | [ひっさらう, hissarau] (v5u, vt) (See 拉致) to kidnap; to abduct; to snatch; to carry people away; to take by force [Add to Longdo] | 拐取 | [かいしゅ, kaishu] (n, vs) abducting (legal term) [Add to Longdo] | 外転 | [がいてん, gaiten] (n, vs) abduction (anatomy); eversion; exodeviation; exstrophy [Add to Longdo] | 外転筋 | [がいてんきん, gaitenkin] (n) (See 内転筋) abductor muscle [Add to Longdo] | 勾引;拘引 | [こういん, kouin] (n, vs) arrest; custody; seduction; abduction [Add to Longdo] | 人さらい;人攫い | [ひとさらい, hitosarai] (n) (1) kidnapping; kidnaping; abduction; (2) kidnapper; kidnaper; abductor [Add to Longdo] | 誘き出す;おびき出す | [おびきだす, obikidasu] (v5s, vt) (1) to lure out of; to decoy out of; (2) to drive to (tears, sleep, etc.); to evoke (sympathy, etc.); (3) (arch) to abduct; to entice out of [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |