(เทรช'เ?อะเรอะ) n. ผู้รักษาทรัพย์สมบัติ, เหรัญญิก -Phr. (Lord High Treasurer เสนาบดีฝ่ายการคลัง, ขุนคลัง, รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง), See also: treasurership n.
n. [ OE. tresourer, F. trésorier. ] One who has the care of a treasure or treasure or treasury; an officer who receives the public money arising from taxes and duties, or other sources of revenue, takes charge of the same, and disburses it upon orders made by the proper authority; one who has charge of collected funds; as, the treasurer of a society or corporation. [ 1913 Webster ]
Lord high treasurer of England, formerly, the third great officer of the crown. His office is now executed by five persons styled the lords commissioners of the treasury, or treasury lords. [ 1913 Webster ]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย