มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ sublime | (adj) สูงส่ง, See also: สูงค่า, ประเสริฐ, Syn. exalted, noble, majestic | sublime | (adj) ล้ำเลิศ, See also: เป็นเลิศ, ยิ่งยวด, Syn. magnificent, supreme, outstanding | sublime | (n) สิ่งที่สูงส่ง, See also: สิ่งที่ล้ำเลิศ | sublime | (vi) เปลี่ยนจากของแข็งเป็นก๊าซ, See also: ระเหิด, Syn. distill, vaporize, volatilize | sublime | (vt) ทำให้บริสุทธิ์, Syn. make pure |
|
| sublime | (ซับไลม์') adj., n. (ความ) สูงส่ง, เลิศ, ประเสริฐ, บริสุทธิ์ขึ้น, สุดขีด, น่าศรัทธา, สง่าผ่าเผย, หยิ่งยะโส, ไว้ตัว n. ความสูงส่ง, ความเลิศ, ความประเสริฐ, ความสุดขีด, จุดสุดขีด vt. ทำให้สูงส่ง, ระเหิด, เปลี่ยนจากของแข็งเป็นแก๊ส, ทดเทิด vi. เปลี่ยนจากของแข็งเป็นแก๊ส, ระเหิด. |
| sublime | (adj) ดีเลิศ, สูงสุด, ประเสริฐ, สง่าผ่าเผย, น่าศรัทธา | sublime | (vt) ทำให้สูงสุด, ระเหิด |
| sublime | ภาวะเลอเลิศ [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | พรหมวิหาร | (n) four principles virtuous existence, See also: sublime states of mind, Example: ผู้บังคับบัญชาควรใช้หลักพรหมวิหารสี่ในการปกครองคน, Thai Definition: ธรรมของพรหมหรือของท่านผู้เป็นใหญ่ มี 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา, Notes: (บาลี) | ระเหิด | (v) vaporize, See also: sublime, sublimate, Thai Definition: อาการที่ของแข็งกลายเป็นไอ | อริยมรรค | (n) noble path (which has eight factors or eightfold noble path), See also: sublime paths of the holy life, Syn. พระอริยมรรค, Example: คนที่ต้องการดับทุกข์จึงได้เดินตามทางแห่งพระอริยมรรค, Thai Definition: ทางอันประเสริฐอันเป็นทางแห่งความดับทุกข์ มีองค์ 8 มี สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ เป็นต้น, ทางดำเนินของพระอริยะ |
| บรม | [børom] (adj) EN: supreme ; most excellent ; highest ; sublime ; most exalted ; greatest ; grandest ; blissful FR: excellent ; extrême ; suprême ; parfait ; sublîme | บรม- | [børomma-] (pref, (adj)) EN: supreme ; most excellent ; highest ; sublime ; most exalted ; greatest ; grandest ; blissful FR: excellent ; extrême ; suprême ; parfait ; sublîme | บวร | [bøwøn = bøwøra] (n) EN: superb ; sublime ; glorious ; noble ; excellent ; supreme FR: suprême ; supérieur ; sublime ; glorieux | ดีเลิศ | [dīloēt] (adj) EN: excellent ; fine ; fantastic FR: excellent ; fantastique ; sublime | เลิศลอย | [loētløi] (adj) EN: sky-high FR: sublime ; divin | เมตตา | [mēttā] (n) EN: loving-kindness ; Sublime state of mind ; Buddhist practice of loving-kindness FR: amour inconditionnel [ m ] | พรหมวิหาร | [phrommawihān = phromwihān] (n) EN: four principles of virtuous existence ; sublime states of mind FR: les quatre vertus [ fpl ] | ทดเทิด | [thotthoēt] (v) FR: sublimer | ยิ่ง | [ying] (x) EN: excessive ; extreme ; exceedingly ; supremely ; increasingly ; many FR: sublime ; suprême ; extrême | ยิ่งยวด | [yingyūat] (adv) EN: supremely ; sublimely ; superbly ; extremely FR: extrêmement |
| | | sublime | (v) vaporize and then condense right back again, Syn. sublimate | sublime | (v) change or cause to change directly from a solid into a vapor without first melting, Syn. sublimate | sublime | (adj) lifted up or set high; - Milton | sublimely | (adv) completely; in a lofty and exalted manner |
| Sublime | a. [ Compar. Sublimer superl. Sublimest. ] [ L. sublimis; sub under + (perhaps) a word akin to limen lintel, sill, thus meaning, up to the lintel: cf. F. sublime. Cf. Eliminate. ] 1. Lifted up; high in place; exalted aloft; uplifted; lofty. [ 1913 Webster ] Sublime on these a tower of steel is reared. Dryden. [ 1913 Webster ] 2. Distinguished by lofty or noble traits; eminent; -- said of persons. “The sublime Julian leader.” De Quincey. [ 1913 Webster ] 3. Awakening or expressing the emotion of awe, adoration, veneration, heroic resolve, etc.; dignified; grand; solemn; stately; -- said of an impressive object in nature, of an action, of a discourse, of a work of art, of a spectacle, etc.; as, sublime scenery; a sublime deed. [ 1913 Webster ] Easy in words thy style, in sense sublime. Prior. [ 1913 Webster ] Know how sublime a thing it is To suffer and be strong. Longfellow. [ 1913 Webster ] 4. Elevated by joy; elate. [ Poetic ] [ 1913 Webster ] Their hearts were jocund and sublime, Drunk with idolatry, drunk with wine. Milton. [ 1913 Webster ] 5. Lofty of mien; haughty; proud. [ Poetic ] “Countenance sublime and insolent.” Spenser. [ 1913 Webster ] His fair, large front and eye sublime declared Absolute rule. Milton. [ 1913 Webster ] Syn. -- Exalted; lofty; noble; majestic. See Grand. [ 1913 Webster ] | Sublime | n. That which is sublime; -- with the definite article; as: (a) A grand or lofty style in speaking or writing; a style that expresses lofty conceptions. [ 1913 Webster ] The sublime rises from the nobleness of thoughts, the magnificence of words, or the harmonious and lively turn of the phrase. Addison. [ 1913 Webster ] (b) That which is grand in nature or art, as distinguished from the merely beautiful. [ 1913 Webster ] | Sublime | v. t. [ imp. & p. p. Sublimed p. pr. & vb. n. Subliming. ] [ Cf. L. sublimare, F. sublimer to subject to sublimation. See Sublime, a., and cf. Sublimate, v. t. ] 1. To raise on high. [ Archaic ] [ 1913 Webster ] A soul sublimed by an idea above the region of vanity and conceit. E. P. Whipple. [ 1913 Webster ] 2. (Chem.) To subject to the process of sublimation; to heat, volatilize, and condense in crystals or powder; to distill off, and condense in solid form; hence, also, to purify. [ 1913 Webster ] 3. To exalt; to heighten; to improve; to purify. [ 1913 Webster ] The sun . . . Which not alone the southern wit sublimes, But ripens spirits in cold, northern climes. Pope. [ 1913 Webster ] 4. To dignify; to ennoble. [ 1913 Webster ] An ordinary gift can not sublime a person to a supernatural employment. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] | Sublime | v. i. (Chem.) To pass off in vapor, with immediate condensation; specifically, to evaporate or volatilize from the solid state without apparent melting; -- said of those substances, like arsenic, benzoic acid, etc., which do not exhibit a liquid form on heating, except under increased pressure. [ 1913 Webster ] | Sublimed | a. (Chem.) Having been subjected to the process of sublimation; hence, also, purified. “Sublimed mercurie.” Chaucer. [ 1913 Webster ] | Sublimely | adv. In a sublime manner. [ 1913 Webster ] | Sublimeness | n. The quality or state of being sublime; sublimity. [ 1913 Webster ] |
| 眇眇 | [miǎo miǎo, ㄇㄧㄠˇ ㄇㄧㄠˇ, 眇 眇] sublime; solitary; distant or remote; to gaze off into the distance [Add to Longdo] |
| 気高い | [けだかい, kedakai] (adj-i) sublime; noble; high-minded [Add to Longdo] | 神韻縹渺 | [しんいんひょうびょう(uK), shin'inhyoubyou (uK)] (adj-t, adv-to) (arch) (a work of art being) sublime; transcendent [Add to Longdo] | 神神しい;神々しい | [こうごうしい, kougoushii] (adj-i) divine; sublime; solemn [Add to Longdo] | 壮絶 | [そうぜつ, souzetsu] (adj-na, n) grand; heroic; sublime [Add to Longdo] | 壮美 | [そうび, soubi] (n) sublime, magnificent beauty [Add to Longdo] | 目許千両 | [めもとせんりょう, memotosenryou] (n) beautiful eyes; bright-eyed; there being a sublime charm about one's eyes [Add to Longdo] | 雄渾 | [ゆうこん, yuukon] (adj-na, n) magnificent; sublime; vigorous; bold [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |