ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -rustic-, *rustic* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ rustic | (adj) เกี่ยวกับชีวิตชนบท, Syn. rural, upcountry | rustic | (adj) เรียบง่าย, See also: ธรรมดาๆ, Syn. plain, simple | rustic | (adj) ทำจากไม้หยาบไม่ประณีต | rustic | (adj) มีผิวหยาบ, Syn. crude, rough | rustic | (n) ชาวชนบท, See also: คนบ้านนอก, Syn. bumpkin, yokel | rusticate | (vi) ไปอยู่ชนบท | rusticate | (vt) ไปอยู่ชนบท | rustication | (n) การไปอยู่ชนบท, See also: การไปอยู่บ้านนอก |
|
| rustic | (รัส'ทิค) adj. เกี่ยวกับชีวิตชนบท, บ้านนอก, ธรรมดา ๆ , เกี่ยวกับคนบ้านนอก, เงอะงะ, (หิน) มีผิวหยาบ n. คนบ้านนอก, ชาวชนบท, See also: rustical adj. rustically adv. rusticalness n. rusticness n., Syn. rural, unrefined, Ant. so | rusticate | (รัส'ทิเคท) vi., vt. (ส่งไป, ทำให้เป็น) บ้านนอก, อยู่บ้านนอก, ทำให้ผิว (หิน) หยาบ, See also: rustication n. rusticator n. | rusticity | (รัสทิส'ซิที) n. ลักษณะบ้านนอก, ความเป็นคนบ้านนอก, นิสัยบ้านนอก, ชีวิตบ้านนอก, บรรยากาศบ้านนอก, ความประหยัด, ความเงอะงะ, ความหยาบคาย |
| rustic | (adj) ไม่งดงาม, บ้านนอก, เงอะงะ, ธรรมดา | rustic | (n) คนชนบท, คนบ้านนอก |
| | | ชาวชนบท | (n) rustic, See also: rural people, countryman, Syn. คนต่างจังหวัด, คนบ้านนอก, Ant. ชาวกรุง, คนเมือง, คนกรุง, Example: ชาวชนบทยังนิยมยาและการรักษาพยาบาลแบบโบราณในขณะที่ชาวเมืองสนใจการรักษาพยาบาลสมัยใหม่ | คนบ้านนอก | (n) rustic, See also: country person, rural person, Syn. คนชนบท, คนต่างจังหวัด, Ant. คนเมือง, คนกรุง, Example: ทรรศนะของเขาแตกต่างไปจากคนบ้านนอกทั่วไป, Count Unit: คน, Thai Definition: คนที่อาศัยอยู่ในชนบท มักใช้เปรียบเปรยคนที่มาจากชนบท มีกิริยาท่าทางเซ่อซ่า ไม่ทันสมัย |
| | | | rustic | (n) an unsophisticated country person | rusticate | (v) live in the country and lead a rustic life | rusticate | (v) send to the country | rusticate | (v) give (stone) a rustic look | rusticate | (v) lend a rustic character to | rustication | (n) the condition naturally attaching to life in the country | rustication | (n) the construction of masonry or brickwork in a rustic manner | rustication | (n) the action of retiring to and living in the country | rustication | (n) temporary dismissal of a student from a university | rustication | (n) banishment into the country |
| Rustic | n. 1. An inhabitant of the country, especially one who is rude, coarse, or dull; a clown. [ 1913 Webster ] Hence to your fields, you rustics! hence, away. Pope. [ 1913 Webster ] 2. A rural person having a natural simplicity of character or manners; an artless, unaffected person. [ Poetic ] [ 1913 Webster ] | Rustic | a. [ L. rusticus, fr. rus, ruris, the country: cf. F. rustique. See Rural. ] 1. Of or pertaining to the country; rural; as, the rustic gods of antiquity. “Rustic lays.” Milton. [ 1913 Webster ] And many a holy text around she strews, That teach the rustic moralist to die. Gray. [ 1913 Webster ] She had a rustic, woodland air. Wordsworth. [ 1913 Webster ] 2. Rude; awkward; rough; unpolished; as, rustic manners. “A rustic muse.” Spenser. [ 1913 Webster ] 3. Coarse; plain; simple; as, a rustic entertainment; rustic dress. [ 1913 Webster ] 4. Simple; artless; unadorned; unaffected. Pope. [ 1913 Webster ] Rustic moth (Zool.), any moth belonging to Agrotis and allied genera. Their larvae are called cutworms. See Cutworm. -- Rustic work. (a) (Arch.) Cut stone facing which has the joints worked with grooves or channels, the face of each block projecting beyond the joint, so that the joints are very conspicuous. (b) (Arch. & Woodwork) Summer houses, or furniture for summer houses, etc., made of rough limbs of trees fancifully arranged. [ 1913 Webster ] Syn. -- Rural; rude; unpolished; inelegant; untaught; awkward; rough; coarse; plain; unadorned; simple; artless; honest. See Rural. [ 1913 Webster ] | Rustical | a. Rustic. “Rustical society.” Thackeray. -- Rus"tic*al*ly, adv. -- Rus"tic*al*ness, n. [ 1913 Webster ] | Rusticate | v. i. [ imp. & p. p. Rusticated p. pr. & vb. n. Rusticating. ] [ L. rusticaticus, p. p. of rusticari to rusticate. See Rustic. ] To go into or reside in the country; to ruralize. Pope. [ 1913 Webster ] | Rusticate | v. t. To require or compel to reside in the country; to banish or send away temporarily; to impose rustication on. [ 1913 Webster ] The town is again beginning to be full, and the rusticated beauty sees an end of her banishment. Idler. [ 1913 Webster ] | Rusticated | a. (Arch.) Resembling rustic work. See Rustic work (a), under Rustic. [ 1913 Webster ] | Rustication | n. [ L. rusticatio. ] 1. The act of rusticating, or the state of being rusticated; specifically, the punishment of a student for some offense, by compelling him to leave the institution for a time. [ 1913 Webster ] 2. (Arch.) Rustic work. [ 1913 Webster ] | Rusticity | n. [ L. rusticitas: cf. F. rusticité. ] The quality or state of being rustic; rustic manners; rudeness; simplicity; artlessness. [ 1913 Webster ] The sweetness and rusticity of a pastoral can not be so well expressed in any other tongue as in the Greek, when rightly mixed and qualified with the Doric dialect. Addison. [ 1913 Webster ] The Saxons were refined from their rusticity. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] | Rusticly | adv. In a rustic manner; rustically. Chapman. [ 1913 Webster ] |
| | | 燕 | [つばめ(P);つばくらめ(ok);つばくら(ok);つばくろ(ok);ツバメ(P), tsubame (P); tsubakurame (ok); tsubakura (ok); tsubakuro (ok); tsubame (P)] (n) (1) (uk) swallow (bird of the Hirundinidae family); martin; (2) barn swallow (Hirundo rustica); (3) (See 若い燕) younger man involved with an older woman; (P) #5,944 [Add to Longdo] | ごつい;ごっつい | [gotsui ; gottsui] (adj-i) (1) rough; tough; hard; (2) unrefined; rustic; (3) exceeding; extreme; too much [Add to Longdo] | 芋侍 | [いもざむらい, imozamurai] (n) rustic (boorish) samurai [Add to Longdo] | 丸木造り | [まるきづくり, marukidukuri] (n) rustic work [Add to Longdo] | 在郷者 | [ざいごうしゃ, zaigousha] (n) rustic; countryman [Add to Longdo] | 山鷸 | [やましぎ;ヤマシギ, yamashigi ; yamashigi] (n) (uk) Eurasian woodcock (Scolopax rusticola) [Add to Longdo] | 淳朴;純朴;醇朴 | [じゅんぼく, junboku] (adj-na, n) rustic simplicity; homeliness; unsophisticated; naive; honest; simple [Add to Longdo] | 西洋わさび;西洋山葵 | [せいようわさび, seiyouwasabi] (n) (See 本わさび) horseradish (Armoracia rusticana) [Add to Longdo] | 雪椿;雪つばき | [ゆきつばき;ユキツバキ, yukitsubaki ; yukitsubaki] (n) (uk) snow camellia (Camellia japonica subsp. rusticana) [Add to Longdo] | 粗野 | [そや, soya] (adj-na, n) rustic; rude; vulgar; rough; (P) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |