ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -kick-, *kick* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ kick | (n) การเตะ | kick | (n) ความตื่นเต้นอย่างมาก (คำสแลง) | kick | (vi) เตะ, Syn. boot | kick | (vt) เตะ, Syn. boot | kicky | (adj) น่าตื่นเต้นและน่าพอใจ (คำสแลง), Syn. thrilling | kickin | (sl) มีชีวิตชีวา | kick at | (phrv) ต่อต้าน, See also: คัดค้าน, ไม่ยอมรับ, ไม่สนใจ, Syn. kick against | kick at | (phrv) ต่อต้าน, See also: ไม่ชื่นชอบ | kick in | (phrv) เตะเข้าไป, Syn. chip in, hit in, knock in | kick in | (phrv) ทำลาย, See also: ทำให้เสียหาย |
| kick | (คิค) { kicked, kicking, kicks } v. เตะ, ถีบ, ตีกลับ, เตะฟุตบอล ได้คะแนน, เลิก, ต่อต้าน, ตีกลับ, มีกำลังวังชา n. การเตะ, การเตะลูกออกนอกเส้น, การไล่ออกจากงาน, การถีบกลับ (ของปืน) , ข้อขัดแย้ง, การบ่น, พลังงาน, กำลัง, ความตื่นเต้น (อย่างมีความสุข) , ความสนใจที่รุนแรงแต่ชั่วคราว, ล | kickback | (คิค'แบค) n. เงินทุจริตจากผลกำไรที่แบ่งให้, Syn. rebound | kicker | (คิค'เคอะ) n. ผู้เตะ, ข้อได้เปรียบ, สภาพหรือสถานการณ์ที่ได้เปรียบ, การเปลี่ยนแปลงที่ทำให้ประหลาดใจ, เครื่องยนต์ที่ติดตั้งบนเรือใบ | kickoff | (คิค'ออฟ) n. การเตะลูกครั้งแรก, การเขี่ยลูก, การเริ่มต้น, ระยะแรกเริ่ม. -S.kick-off | kickshaw | (คิค'ชอ) n. สิ่งที่เอร็ดอร่อย, ของที่สวยหรูแต่ไร้ค่า | free kick | n. การเตะลูกโทษ |
|
| kick | (n) การเตะ, การถีบ, การคัดค้าน, อาการขัดขืน, พิษสง, กำลัง, การไล่ออก | kick | (vt) เตะ, ถีบ, เป่า, คัดค้าน, ขัดขืน, เด้ง, ตีกลับ | kickoff | (n) การเขี่ยลูกออก, การเตะลูกครั้งแรก, การเริ่มต้น, ระยะเริ่มแรก |
| Kick | ปรากฏการณ์ที่ของไหลจากชั้นหินทะลักเข้าสู่หลุมเจาะ, ปรากฏการณ์ที่ของไหลจากชั้นหินทะลักเข้าสู่หลุมเจาะเนื่องจากการเสียสภาพสมดุลย์ความดันที่ก้นหลุมเจาะ เนื่องจาก Hydrostatic pressure ของน้ำโคลนในหลุมเจาะมีค่าความดันน้อยกว่าความดันของไหลในชั้นหิน (formation pore pressure), Example: การเรียกชื่อ kick สามารถเรียกได้ตามลักษณะของไหลที่ไหลเข้าหลุม เช่น เป็นก๊าซ ก็เรียกว่า gas kick เป็นต้น [ปิโตรเลี่ยม] |
| | | | เตะ | (v) kick, See also: attack with the foot, punt, Example: ปีกซ้ายของทีมเยาวชนไทยเตะลูกเข้าประตูไปอย่างสวยงาม, Thai Definition: วัดหรือเหวี่ยงไปด้วยเท้า |
| การเตะ | [kān te] (n) EN: kick FR: tir [ m ] |
| | | kick | (n) the act of delivering a blow with the foot, Syn. kicking, boot | kick | (n) the sudden stimulation provided by strong drink (or certain drugs) | kick | (n) a rhythmic thrusting movement of the legs as in swimming or calisthenics, Syn. kicking | kick | (v) drive or propel with the foot | kick | (v) thrash about or strike out with the feet | kick | (v) strike with the foot | kick | (v) kick a leg up | kick | (v) stop consuming, Syn. give up | kick | (v) make a goal | kickapoo | (n) a member of the Algonquian people formerly inhabiting southern Wisconsin and northern Illinois |
| Kick | n. 1. A blow with the foot or feet; a striking or thrust with the foot. [ 1913 Webster ] A kick, that scarce would move a horse, May kill a sound divine. Cowper. [ 1913 Webster ] 2. The projection on the tang of the blade of a pocket knife, which prevents the edge of the blade from striking the spring. See Illust. of Pocketknife. [ 1913 Webster ] 3. (Brickmaking) A projection in a mold, to form a depression in the surface of the brick. [ 1913 Webster ] 4. The recoil of a musket or other firearm, when discharged. [ 1913 Webster ] 5. A surge of pleasure; a thrill; -- usually used in the phrase get a kick out of; as, I always get a kick out of watching an ice skater do a quadruple jump. [ informal ] Syn. -- bang{ 3 }. [ PJC ] | Kick | v. t. [ imp. & p. p. Kicked p. pr. & vb. n. Kicking. ] [ W. cicio, fr. cic foot. ] 1. To strike, thrust, or hit violently with the foot; as, a horse kicks a groom; a man kicks a dog. [ 1913 Webster ] He [ Frederick the Great ] kicked the shins of his judges. Macaulay. [ 1913 Webster ] 2. To evict or remove from a place or position, usually with out or off; as, they kicked him off the staff; he was kicked out of the restaurant; the landlord kicked them out of the apartment for making too much noise. [ PJC ] 3. (Sport) To score (goals or points) by kicking; as, they kicked three field goals in the game. [ PJC ] 4. To discontinue; -- usually used of habitual activities; as, to kick a habit; he kicked his drug habit. [ PJC ] To kick the beam, to fit up and strike the beam; -- said of the lighter arm of a loaded balance; hence, to be found wanting in weight. Milton. -- To kick the bucket, to lose one's life; to die. [ Colloq. & Low ] -- To kick oneself, to experience strong regret; as, he kicked himself for not investing in the stock market in 1995. [ 1913 Webster +PJC ]
| Kick | v. i. 1. To thrust out the foot or feet with violence; to strike out with the foot or feet, as in defense or in bad temper; esp., to strike backward, as a horse does, or to have a habit of doing so. Hence, (figuratively): To show ugly resistance, opposition, or hostility; to spurn. [ 1913 Webster ] I should kick, being kicked. Shak. [ 1913 Webster ] 2. To recoil; -- said of a musket, cannon, etc.; also called kick back. [ 1913 Webster ] 3. (Football) To make a kick as an offensive play. [ PJC ] 4. To complain strenuously; to object vigorously. [ PJC ] 5. To resist. [ PJC ] | Kickable | a. Capable or deserving of being kicked. “A kickable boy.” G. Eliot. [ 1913 Webster ] | Kickapoos | prop. n. pl.; sing. Kickapoo /sing>. (Ethnol.) A tribe of Indians which formerly occupied the region of Northern Illinois, allied in language to the Sacs and Foxes. [ 1913 Webster ] | kickback | n. 1. recoil, of a gun or machine, as in older automobile engines when started by turning a crank. [ PJC ] 2. A secret, and usually illegal, payment, by a recipient of money paid for goods or services, to a facilitator of the transaction, of a portion of that money; specifically, any portion of a gain made by the seller in a commercial transaction which is returned surreptitiously and illegally to a person (such as a purchasing agent) who authorized or recommended the purchase. It is generally considered a form of bribe. [ PJC ] | kick back | v. i. To recoil; -- of guns and machines. [ PJC ] | kick back | v. t. To pay (a kickback); as, they kicked back five percent of the sales price. [ PJC ] | Kicker | n. 1. One who, or that which, kicks. [ 1913 Webster ] 2. A fact, condition, or circumstance, sometimes concealed or not obvious, which reduces or eliminates the benefit of an apparently advantageous situation; a joker{ 5 }; as, under the Soviet system, bread was good and cheap, but the kicker was that you waited in line for hours to get any, if it was available. [ informal ] [ PJC ] 3. Hence: An unforeseen added expense or additional cost; as, the printer was cheap, but the special paper it needed was an expensive kicker. [ PJC ] | kicking | n. The act of delivering a blow with the foot. Syn. -- kick, boot. [ WordNet 1.5 ] alive and kicking alive and vigorously active. [ PJC ]
|
| 踢 | [tī, ㄊㄧ, 踢] kick; play (football or soccer) #3,400 [Add to Longdo] | 踹 | [chuài, ㄔㄨㄞˋ, 踹] kick; trample #12,790 [Add to Longdo] | 踶 | [dì, ㄉㄧˋ, 踶] kick; tread on #1,042,550 [Add to Longdo] |
| | キック | [kikku] (n, vs) kick; (P) #5,336 [Add to Longdo] | 蹴り | [けり, keri] (n) kick #8,474 [Add to Longdo] | キックボクシング | [kikkubokushingu] (n) kickboxing; kick-boxing; (P) #13,021 [Add to Longdo] | 反動 | [はんどう, handou] (n) reaction; recoil; kick; backlash; (P) #13,266 [Add to Longdo] | K−1 | [ケイワン, keiwan] (n) K-1 (Japanese kick-boxing promotion) [Add to Longdo] | くたばる | [kutabaru] (v5r, vi) (1) (col) to kick the bucket; to drop dead; to die; (2) to be pooped; to be exhausted; (P) [Add to Longdo] | けり込む;蹴り込む | [けりこむ, kerikomu] (v5m) to kick in [Add to Longdo] | けり殺す;蹴り殺す | [けりころす, kerikorosu] (v5s) to kick to death [Add to Longdo] | じたばた | [jitabata] (adv, n, vs) (kick and) struggle; wriggle [Add to Longdo] | ばた脚;ばた足 | [ばたあし, bataashi] (n) flutter kick (swimming); the thrash [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |