(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา encollar มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: collar) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ Encollar | v. t. To furnish or surround with a collar. [ R. ] [ 1913 Webster ] | Collar | n. [ OE. coler, coller, OF. colier, F. collier, necklace, collar, fr. OF. col neck, F. cou, fr. L. collum; akin to AS. heals, G. & Goth. hals. Cf. Hals, n. ] 1. Something worn round the neck, whether for use, ornament, restraint, or identification; as, the collar of a coat; a lady's collar; the collar of a dog. [ 1913 Webster ] 2. (Arch.) (a) A ring or cincture. (b) A collar beam. [ 1913 Webster ] 3. (Bot.) The neck or line of junction between the root of a plant and its stem. Gray. [ 1913 Webster ] 4. An ornament worn round the neck by knights, having on it devices to designate their rank or order. [ 1913 Webster ] 5. (Zool.) (a) A ringlike part of a mollusk in connection with esophagus. (b) A colored ring round the neck of a bird or mammal. [ 1913 Webster ] 6. (Mech.) A ring or round flange upon, surrounding, or against an object, and used for restraining motion within given limits, or for holding something to its place, or for hiding an opening around an object; as, a collar on a shaft, used to prevent endwise motion of the shaft; a collar surrounding a stovepipe at the place where it enters a wall. The flanges of a piston and the gland of a stuffing box are sometimes called collars. [ 1913 Webster ] 7. (Naut.) An eye formed in the bight or bend of a shroud or stay to go over the masthead; also, a rope to which certain parts of rigging, as dead-eyes, are secured. [ 1913 Webster ] 8. (Mining) A curb, or a horizontal timbering, around the mouth of a shaft. Raymond. [ 1913 Webster ] Collar beam (Arch.), a horizontal piece of timber connecting and tying together two opposite rafters; -- also, called simply collar. -- Collar of brawn, the quantity of brawn bound up in one parcel. [ Eng. ] Johnson. -- Collar day, a day of great ceremony at the English court, when persons, who are dignitaries of honorary orders, wear the collars of those orders. -- To slip the collar, to get free; to disentangle one's self from difficulty, labor, or engagement. Spenser. [ 1913 Webster ]
| Collar | v. t. [ imp. & p. p. Collared p. pr. & vb. n. Collaring. ] 1. To seize by the collar. [ 1913 Webster ] 2. To put a collar on. 3. to arrest, as a wanted criminal. Same as put the collar on. [ PJC ] To collar beef (or other meat), to roll it up, and bind it close with a string preparatory to cooking it. [ 1913 Webster ]
| Collar bone | (Anat.) The clavicle, a bone linking the scapula and sternum. [ 1913 Webster + WordNet 1.5 ] Variants: collarbone | collard | n. 1. a variety of kale (Brassica oleracea) having smooth leaves; a type of colewort. It is grown in the southern U. S. [ WordNet 1.5 +PJC ] | collard greens | n. pl. [ Corrupted fr. colewort. ] 1. Same as collards{ 1 }. [ Colloq. Southern U. S. ] Syn. -- collards. [ 1913 Webster +PJC ] | collards | n. pl. [ Corrupted fr. colewort. ] 1. Young cabbage, used as “greens”; esp. the leaves of a kind of kale (Brassica oleracea acephala) cultivated for that purpose, the collard or colewort. [ Colloq. Southern U. S. ] Syn. -- collard greens. [ 1913 Webster +PJC ] 2. A kind of kale (Brassica oleracea acephala) cultivated in the southern United States as a vegetable. [ PJC ] | Collared | a. 1. Wearing a collar. “Collared with gold.” Chaucer. [ 1913 Webster ] 2. (Her.) Wearing a collar; -- said of a man or beast used as a bearing when a collar is represented as worn around the neck or loins. [ 1913 Webster ] 3. Rolled up and bound close with a string; as, collared beef. See To collar beef, under Collar, v. t. [ 1913 Webster ] | collared lizard | n. any of several species of lizards of the genus Crotaphytus and the family Iguanidae, of the central and western U.S. and northern Mexico, having long tails and usually bearing markings on the neck appearing like a collar of two black bands. RHUD [ PJC ] | Collarette | { ‖, n. [ F. collerette, dim. of collier. See Collar. ] A small collar; specif., a woman's collar of lace, fur, or other fancy material. [ Webster 1913 Suppl. ] Variants: Collaret |
|
| blue collar | (n) กรรมกร, ชนชั้นแรงงาน เช่น Does for blue-collar workers what legions of advice givers have done for white-collar workers for many years., Cooking has always been a blue-collar job - at its best, a craft. It's a craft that was well-regarded in France, where people have long taken their food seriously, but nevertheless it held a position in the social framework not different in kind from such jobs as seamstress or automobile mechanic., See also: A. white collar, white-collar, Syn. blue-collar |
| collar | (n) ปกเสื้อ, See also: คอเสื้อ, Syn. neckband, ruff, torque | collar | (n) ปลอกคอ (สัตว์เลี้ยง), See also: แอก, Syn. torque, band | collar | (vt) ลากคอเข้าคุก (คำสแลง), See also: ลากคอไปคุมขัง, Syn. arrest, catch, seize, apprehend, capture, grab | collar | (vt) ใส่ปลอกคอ, Syn. band | collared | (sl) ถูกจับ, See also: โดนจับกุม | collarbone | (n) กระดูกไหปลาร้า, Syn. clavicle |
| collar | (คอล'ละ) n. ปลอกคอ, ปกเสื้อ, คอเสื้อ, สิ่งที่คล้ายวงแหวน, แถบหนังหรือโลหะที่ยึดรอบคอสัตว์, แอก, วงแหวนของเสา, สร้อยคอประดับ -Id. (be hot under the collar โกรธ) | collar beam | n. คานที่ตอกกับจันทัน, อกไก่ | collar button | n. กระดุมเสื้อที่ปลอกคอเสื้อ | collar work | n. งานที่ยากลำบาก | collarbone | (คอล'ละโบน) n. กระดูกไหปลาร้า | collaret | (คอล'ละเรท) n. คอเสื้อที่สตรีใช้ | collarette | (คอล'ละเรท) n. คอเสื้อที่สตรีใช้ | blue-collar | adj. เกี่ยวกับคนงานในโรงงาน, เกี่ยวกับคนงานที่ใช้มือทำ | white-collar | (ไวท'คอล'ละ) adj. เกี่ยวกับคนงานที่ไม่ใช่กรรมกรเช่นพวกเสมียนหรือนักวิชาการ | wing collar | n. คอปกเสื้อตั้งตรง |
| collar | (n) ปลอกคอสุนัข, แอก, ปกเสื้อ, คอเสื้อ, แถบคอเสื้อ | collar | (vt) ใส่ปลอกคอ, จับ, ใส่แอก | collarbone | (n) กระดูกไหปลาร้า |
| collar | ๑. รอยเชื่อมวงแหวน [ มีความหมายเหมือนกับ fillet ]๒. รอยเชื่อมวงรอบ [การเชื่อม ๒๐ ก.ย. ๒๕๔๔] | collar bone; clavicle | กระดูกไหปลาร้า [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | collar; collet | ๑. รอยต่อ [ ระหว่างลำต้นและราก ]๒. คอใบ [ วงศ์ Gramineae ] [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] | collarium | วงแหวนปลายก้าน [ เห็ด ] [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
| Collar | เสื้อคอตั้ง, แถบคอเล็กๆ [การแพทย์] | collar cell | คอลลาร์เซลล์, เซลล์ที่เรียงตัวอยู่ด้านในลำตัวของฟองน้ำ ทำหน้าที่ย่อยอาหารและมีแฟลเจลลัมช่วยโบกพัดให้น้ำเคลื่อนผ่านช่องในลำตัว [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | Collar, Hard | ปลอกสวมคอชนิดแข็ง [การแพทย์] | Collar-Botton | ลักษณะแบบกระดุมคอเสื้อ [การแพทย์] | Collard | กะหล่ำต้น [วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี] | Collards | ผักคะน้า [TU Subject Heading] | Collarette | ขุยยุ่ยที่ขอบพยาธิสภาพ, ขอบในของผื่น [การแพทย์] |
| | | คอเสื้อ | (n) collar, See also: neck, Example: คนนั้นจะก้าวพ้นรถ ผมก็ลุกพรวดเดียวเอื้อมมือไปคว้าคอเสื้อเขาไว้ได้, Count Unit: คอ, Thai Definition: ส่วนของเสื้อที่ชิดคอหรือที่คว้านให้เป็นวงเพื่อสวมหัวได้, ส่วนประกอบของคอเสื้อมีแบบต่างๆ | คอ | (n) collar, Syn. คอเสื้อ, Example: ทุกคนใส่เสื้อคอกว้าง แขนกุดกับกางเกงขาสั้น, Thai Definition: ส่วนของเสื้อซึ่งผ่านรอบคอ | ปลอกคอ | (n) collar, See also: dog collar, Example: ปลอกคอ และโซ่นับเป็นอุปกรณ์สำคัญในการเลี้ยงสุนัข, Count Unit: อัน, ปลอก, Thai Definition: สายรัดรอบคอ (มักใช้แก่หมา) | ปก | (n) collar, See also: lapel, Syn. ปกเสื้อ, คอเสื้อ, คอเสื้อ, Example: ครูสวมชุดสีน้ำเงินขับผิวผ่องติดเข็มกลัดเพชรเล็กๆ ที่ปกเสื้อเป็นรูปตัวผึ้ง, Thai Definition: แผ่นผ้าที่ติดปากกระเป๋าเสื้อ, แผ่นผ้าที่ติดกับคอเสื้อพับตลบลงมาหรือแบะออกทั้ง 2 ข้าง | ปลอก | (n) collar, See also: band, Example: สุนัขหลุดจากปลอกคอวิ่งหนีไป, Thai Definition: สิ่งที่ทำเป็นวงสำหรับสวมหรือรัดของต่างๆ | ไหปลาร้า | (n) collarbone, See also: clavicle, Syn. กระดูกไหปลาร้า, Example: ีนางแบบเดี๋ยวนี้ผอมจนกระดูกไหปลาร้าโผล่ดูน่าเกลียด, Thai Definition: หลุมข้างคอถัดกระดูกไหปลาร้าขึ้นไป, เรียกกระดูกทั้งคู่ที่อยู่ต้นคอข้างหน้า |
| ไหปลาร้า | [haiplārā] (n) EN: collarbone ; clavicle FR: clavicule [ f ] | คอ | [khø] (n) EN: collar FR: col [ m ] | คอบัว | [khøbūa] (n) EN: Peter pan collar | คอเชิ้ต | [khøchoēt] (n) EN: shirt collar | คอจีน | [khø Jīn] (n, exp) EN: mandarin collar | คอกะลาสี | [khø kalāsī] (n) EN: sailor collar | คอกระเช้า | [khøkrachao] (n) EN: round-necked sleeveless collar | คนงาน | [khon-ngān] (n) EN: worker ; workman ; labourer = laborer (Am.) ; blue-collar worker ; employee FR: travailleur [ m ] ; travailleuse [ f ] ; ouvrier [ m ] ; ouvrière [ f ] ; employé [ m ] ; employée [ f ] | คอปาด | [khøpāt] (n) EN: kind of collar | คอเสื้อ | [khøseūa] (n) EN: collar FR: col [ m ] |
| | | collar | (n) a band that fits around the neck and is usually folded over, Syn. neckband | collar | (n) (zoology) an encircling band or marking around the neck of any animal | collar | (n) anything worn or placed about the neck | collar | (n) a short ring fastened over a rod or shaft to limit, guide, or secure a machine part | collar | (n) the stitching that forms the rim of a shoe or boot, Syn. shoe collar | collar | (n) a band of leather or rope that is placed around an animal's neck as a harness or to identify it | collar | (n) a figurative restraint, Syn. leash | collar | (v) take into custody, Syn. nail, nab, arrest, apprehend, cop, pick up | collar | (v) seize by the neck or collar | collar | (v) furnish with a collar |
| Collar | n. [ OE. coler, coller, OF. colier, F. collier, necklace, collar, fr. OF. col neck, F. cou, fr. L. collum; akin to AS. heals, G. & Goth. hals. Cf. Hals, n. ] 1. Something worn round the neck, whether for use, ornament, restraint, or identification; as, the collar of a coat; a lady's collar; the collar of a dog. [ 1913 Webster ] 2. (Arch.) (a) A ring or cincture. (b) A collar beam. [ 1913 Webster ] 3. (Bot.) The neck or line of junction between the root of a plant and its stem. Gray. [ 1913 Webster ] 4. An ornament worn round the neck by knights, having on it devices to designate their rank or order. [ 1913 Webster ] 5. (Zool.) (a) A ringlike part of a mollusk in connection with esophagus. (b) A colored ring round the neck of a bird or mammal. [ 1913 Webster ] 6. (Mech.) A ring or round flange upon, surrounding, or against an object, and used for restraining motion within given limits, or for holding something to its place, or for hiding an opening around an object; as, a collar on a shaft, used to prevent endwise motion of the shaft; a collar surrounding a stovepipe at the place where it enters a wall. The flanges of a piston and the gland of a stuffing box are sometimes called collars. [ 1913 Webster ] 7. (Naut.) An eye formed in the bight or bend of a shroud or stay to go over the masthead; also, a rope to which certain parts of rigging, as dead-eyes, are secured. [ 1913 Webster ] 8. (Mining) A curb, or a horizontal timbering, around the mouth of a shaft. Raymond. [ 1913 Webster ] Collar beam (Arch.), a horizontal piece of timber connecting and tying together two opposite rafters; -- also, called simply collar. -- Collar of brawn, the quantity of brawn bound up in one parcel. [ Eng. ] Johnson. -- Collar day, a day of great ceremony at the English court, when persons, who are dignitaries of honorary orders, wear the collars of those orders. -- To slip the collar, to get free; to disentangle one's self from difficulty, labor, or engagement. Spenser. [ 1913 Webster ]
| Collar | v. t. [ imp. & p. p. Collared p. pr. & vb. n. Collaring. ] 1. To seize by the collar. [ 1913 Webster ] 2. To put a collar on. 3. to arrest, as a wanted criminal. Same as put the collar on. [ PJC ] To collar beef (or other meat), to roll it up, and bind it close with a string preparatory to cooking it. [ 1913 Webster ]
| Collar bone | (Anat.) The clavicle, a bone linking the scapula and sternum. [ 1913 Webster + WordNet 1.5 ] Variants: collarbone | collard | n. 1. a variety of kale (Brassica oleracea) having smooth leaves; a type of colewort. It is grown in the southern U. S. [ WordNet 1.5 +PJC ] | collard greens | n. pl. [ Corrupted fr. colewort. ] 1. Same as collards{ 1 }. [ Colloq. Southern U. S. ] Syn. -- collards. [ 1913 Webster +PJC ] | collards | n. pl. [ Corrupted fr. colewort. ] 1. Young cabbage, used as “greens”; esp. the leaves of a kind of kale (Brassica oleracea acephala) cultivated for that purpose, the collard or colewort. [ Colloq. Southern U. S. ] Syn. -- collard greens. [ 1913 Webster +PJC ] 2. A kind of kale (Brassica oleracea acephala) cultivated in the southern United States as a vegetable. [ PJC ] | Collared | a. 1. Wearing a collar. “Collared with gold.” Chaucer. [ 1913 Webster ] 2. (Her.) Wearing a collar; -- said of a man or beast used as a bearing when a collar is represented as worn around the neck or loins. [ 1913 Webster ] 3. Rolled up and bound close with a string; as, collared beef. See To collar beef, under Collar, v. t. [ 1913 Webster ] | collared lizard | n. any of several species of lizards of the genus Crotaphytus and the family Iguanidae, of the central and western U.S. and northern Mexico, having long tails and usually bearing markings on the neck appearing like a collar of two black bands. RHUD [ PJC ] | Collarette | { ‖, n. [ F. collerette, dim. of collier. See Collar. ] A small collar; specif., a woman's collar of lace, fur, or other fancy material. [ Webster 1913 Suppl. ] Variants: Collaret |
| 锁骨 | [suǒ gǔ, ㄙㄨㄛˇ ㄍㄨˇ, 锁 骨 / 鎖 骨] collarbone; clavicle #19,752 [Add to Longdo] | 套包 | [tào bāo, ㄊㄠˋ ㄅㄠ, 套 包] collar part of horse harness #90,532 [Add to Longdo] | 领扣 | [lǐng kòu, ㄌㄧㄥˇ ㄎㄡˋ, 领 扣 / 領 釦] collar button #161,948 [Add to Longdo] | 硬领 | [yìng lǐng, ㄧㄥˋ ㄌㄧㄥˇ, 硬 领 / 硬 領] collar [Add to Longdo] | 褽 | [wèi, ㄨㄟˋ, 褽] collar [Add to Longdo] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |