ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -elegit-, *elegit* |
(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา elegit มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: legit) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ elegit | (อีลี'จิท) n. คำสั่งอายัดทรัพย์สินของจำเลยจนกว่าจำเลยจะใช้หนี้หมด | legitimacy | (ลิจิท'ทะมะซี) n. ความถูกต้องตามกฎหมาย, ความชอบด้วยกฎหมาย, ความถูกต้องสมควร, ความมีสิทธิตามกฎหมาย, ความถูกต้องตามทำนองคลองธรรม, ความถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณี | legitimate | (ลิจิท'ทะเมท) adj. ถูกต้องตามกฎหมาย, ถูกต้องสมควร, มีสิทธิตามกฎหมาย, ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม, ถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณี, โดยการสมรสที่ชอบด้วยกฎหมาย vt.ทำให้ถูกต้อง ตามกฎหมาย, ทำให้ชอบด้วยกฎหมาย, มอบอำนาจ., See also: legitimateness n. ดูlegitimate legitimation n. ดูlegimate, Syn. lawful, legal, licit | illegitimacy | (อิลลิจิท'ทะมะซี) n. ความผิดกฎหมาย, ความนอกกฎหมาย (ลูก) | illegitimate | (อิลลิจิท'ทิเมท) adj. ผิดกฎหมาย, (ลูก) นอกกฎหมาย, ผิดปกติ, ผิดทำนองคลองธรรม, ผิดหลักการ. vt. ทำให้ผิดกฎหมาย. n. ลูกนอกกฎหมาย, บุคคลนอกกฎหมาย., See also: illegitimateness n. illegitimation n., Syn. unlawful, bastard, illogical |
|
| Elegit | ‖n. [ L., he has chosen, fr. eligere to choose. See Elect. ] (Law) A judicial writ of execution, by which a defendant's goods are appraised and delivered to the plaintiff, and, if not sufficient to satisfy the debt, all of his lands are delivered, to be held till the debt is paid by the rents and profits, or until the defendant's interest has expired. [ 1913 Webster ] | Legitim | n. [ See Legitimate, a. ] (Scots Law) The portion of movable estate to which the children are entitled upon the death of the father. [ 1913 Webster ] | Legitimacy | n. [ See Legitimate, a. ] The state, or quality, of being legitimate, or in conformity with law; hence, the condition of having been lawfully begotten, or born in wedlock. [ 1913 Webster ] The doctrine of Divine Right, which has now come back to us, like a thief from transportation, under the alias of Legitimacy. Macaulay. [ 1913 Webster ] | Legitimate | v. t. [ imp. & p. p. Legitimated p. pr. & vb. n. Legitimating ] To make legitimate, lawful, or valid; esp., to put in the position or state of a legitimate person before the law, by legal means; as, to legitimate a bastard child. [ 1913 Webster ] To enact a statute of that which he dares not seem to approve, even to legitimate vice. Milton. [ 1913 Webster ] | Legitimate | a. [ LL. legitimatus, p. p. of legitimare to legitimate, fr. L. legitimus legitimate. See Legal. ] 1. Accordant with law or with established legal forms and requirements; lawful; as, legitimate government; legitimate rights; the legitimate succession to the throne; a legitimate proceeding of an officer; a legitimate heir. [ 1913 Webster ] 2. Lawfully begotten; born in wedlock. [ 1913 Webster ] 3. Authorized; real; genuine; not false, counterfe`t, or spurious; as, $legitimate poems of Chaucer; legitimate inscriptions. [ 1913 Webster ] 4. Conforming to known principles, or accepted rules; as, legitimate reasoning; a legitimate standard, or method; a legitimate combination of colors. [ 1913 Webster ] Tillotson still keeps his place as a legitimate English classic. Macaulay. [ 1913 Webster ] 5. Following by logical sequence; reasonable; as, a legitimate result; a legitimate inference. [ 1913 Webster ] | Legitimately | adv. In a legitimate manner; lawfully; genuinely. [ 1913 Webster ] | Legitimateness | n. The state or quality of being legitimate; lawfulness; genuineness. [ 1913 Webster ] | Legitimation | n. [ Cf. F. légitimation. ] [ 1913 Webster ] 1. The act of making legitimate. [ 1913 Webster ] The coining or legitimation of money. East. [ 1913 Webster ] 2. Lawful birth. [ R. ] Shak. [ 1913 Webster ] | Legitimatist | n. See Legitimist. [ 1913 Webster ] | Legitimatize | v. t. To legitimate. [ 1913 Webster ] | Legitimism | n. The principles or plans of legitimists. [ 1913 Webster ] |
| legitimacy | (n) ลักษณะที่ชอบด้วยกฎหมาย, See also: ความชอบธรรม, Syn. authenticity, genuineness | legitimate | (adj) ตามหลักการหรือกฎเกณฑ์ที่ตั้งไว้, See also: ตามทำนองคลองธรรม, Syn. sanctioned | legitimate | (adj) ถูกต้องตามกฎหมาย, See also: ชอบด้วยกฎหมาย, Syn. lawful, licit, legal | legitimate | (adj) ถูกต้องตามเหตุผล, See also: ตามตรรกะ, Syn. logical, valid | legitimate | (vt) ทำให้ถูกกฎหมาย, Syn. legalize | legitimate | (vt) ทำให้เป็นบุตรถูกต้องตามกฎหมาย | legitimate | (adj) ที่เกิดจากบิดามารดาซึ่งสมรสกันตามกฎหมาย, See also: ที่เป็นบุตรตามกฎหมาย | legitimate | (adj) แท้จริง, See also: ปลอม, เก๊, หลอกลวง | legitimate | (vt) พิสูจน์ให้เห็นว่าถูกต้องตามกฎหมาย |
| legitimacy | (ลิจิท'ทะมะซี) n. ความถูกต้องตามกฎหมาย, ความชอบด้วยกฎหมาย, ความถูกต้องสมควร, ความมีสิทธิตามกฎหมาย, ความถูกต้องตามทำนองคลองธรรม, ความถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณี | legitimate | (ลิจิท'ทะเมท) adj. ถูกต้องตามกฎหมาย, ถูกต้องสมควร, มีสิทธิตามกฎหมาย, ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม, ถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณี, โดยการสมรสที่ชอบด้วยกฎหมาย vt.ทำให้ถูกต้อง ตามกฎหมาย, ทำให้ชอบด้วยกฎหมาย, มอบอำนาจ., See also: legitimateness n. ดูlegitimate legitimation n. ดูlegimate, Syn. lawful, legal, licit | elegit | (อีลี'จิท) n. คำสั่งอายัดทรัพย์สินของจำเลยจนกว่าจำเลยจะใช้หนี้หมด | illegitimacy | (อิลลิจิท'ทะมะซี) n. ความผิดกฎหมาย, ความนอกกฎหมาย (ลูก) | illegitimate | (อิลลิจิท'ทิเมท) adj. ผิดกฎหมาย, (ลูก) นอกกฎหมาย, ผิดปกติ, ผิดทำนองคลองธรรม, ผิดหลักการ. vt. ทำให้ผิดกฎหมาย. n. ลูกนอกกฎหมาย, บุคคลนอกกฎหมาย., See also: illegitimateness n. illegitimation n., Syn. unlawful, bastard, illogical |
| | | | | | | | บุตรนอกกฎหมาย | [but nøk kotmāi] (n, exp) EN: illegitimate child ; bastard FR: enfant naturel [ m ] ; bâtard [ m ] (péj.) ; bâtarde [ f ] (péj.) | บุตรนอกสมรส | [but nøk somrot] (n, exp) EN: illegitimate child ; bastard FR: enfant naturel [ m ] ; bâtard [ m ] (péj.) ; bâtarde [ f ] (péj.) | ชอบด้วย | [chøp dūay] (adj) EN: legal ; lawful ; legitimate FR: conforme à ; en accord avec | ชอบด้วยกฎหมาย | [chøp dūay kotmāi] (adj) EN: legal ; lawful ; legitimate FR: légal | ชอบธรรม | [chøptham] (adj) EN: lawful ; legal ; legitimate ; rightful FR: légitime | โดยชอบธรรม | [dōi chøptham] (adj) EN: legitimate | ความชอบด้วยกฎหมาย | [khwām chøp dūay kotmāi] (n, exp) EN: righteousness ; legality ; legitimacy | ความชอบธรรม | [khwām chøptham] (n) EN: righteousness ; legality ; legitimacy | ความถูกต้องตามกฎหมาย | [khwām thuktǿng tām kotmāi] (n, exp) EN: legality ; legitimacy ; validity FR: légalité [ f ] | กฎหมายลักษณะบุคคล | [kotmāi laksana bukkhon] (n, exp) EN: legitimate persons |
| | | | Legitim | n. [ See Legitimate, a. ] (Scots Law) The portion of movable estate to which the children are entitled upon the death of the father. [ 1913 Webster ] | Legitimacy | n. [ See Legitimate, a. ] The state, or quality, of being legitimate, or in conformity with law; hence, the condition of having been lawfully begotten, or born in wedlock. [ 1913 Webster ] The doctrine of Divine Right, which has now come back to us, like a thief from transportation, under the alias of Legitimacy. Macaulay. [ 1913 Webster ] | Legitimate | v. t. [ imp. & p. p. Legitimated p. pr. & vb. n. Legitimating ] To make legitimate, lawful, or valid; esp., to put in the position or state of a legitimate person before the law, by legal means; as, to legitimate a bastard child. [ 1913 Webster ] To enact a statute of that which he dares not seem to approve, even to legitimate vice. Milton. [ 1913 Webster ] | Legitimate | a. [ LL. legitimatus, p. p. of legitimare to legitimate, fr. L. legitimus legitimate. See Legal. ] 1. Accordant with law or with established legal forms and requirements; lawful; as, legitimate government; legitimate rights; the legitimate succession to the throne; a legitimate proceeding of an officer; a legitimate heir. [ 1913 Webster ] 2. Lawfully begotten; born in wedlock. [ 1913 Webster ] 3. Authorized; real; genuine; not false, counterfe`t, or spurious; as, $legitimate poems of Chaucer; legitimate inscriptions. [ 1913 Webster ] 4. Conforming to known principles, or accepted rules; as, legitimate reasoning; a legitimate standard, or method; a legitimate combination of colors. [ 1913 Webster ] Tillotson still keeps his place as a legitimate English classic. Macaulay. [ 1913 Webster ] 5. Following by logical sequence; reasonable; as, a legitimate result; a legitimate inference. [ 1913 Webster ] | Legitimately | adv. In a legitimate manner; lawfully; genuinely. [ 1913 Webster ] | Legitimateness | n. The state or quality of being legitimate; lawfulness; genuineness. [ 1913 Webster ] | Legitimation | n. [ Cf. F. légitimation. ] [ 1913 Webster ] 1. The act of making legitimate. [ 1913 Webster ] The coining or legitimation of money. East. [ 1913 Webster ] 2. Lawful birth. [ R. ] Shak. [ 1913 Webster ] | Legitimatist | n. See Legitimist. [ 1913 Webster ] | Legitimatize | v. t. To legitimate. [ 1913 Webster ] | Legitimism | n. The principles or plans of legitimists. [ 1913 Webster ] |
| | | 正当 | [せいとう, seitou] (adj-na, n) just; justifiable; right; due; proper; equitable; reasonable; legitimate; legal; lawful; (P) #4,912 [Add to Longdo] | 正規 | [せいき, seiki] (adj-na, n, adj-no) regular; normal; legal; formal; established; legitimate; (P) #5,306 [Add to Longdo] | 正統 | [せいとう(P);しょうとう, seitou (P); shoutou] (adj-na, n, adj-no) legitimate; orthodox; traditional; (P) #9,970 [Add to Longdo] | 立派 | [りっぱ, rippa] (adj-na, n) splendid; fine; handsome; elegant; imposing; prominent; legal; legitimate; (P) #12,938 [Add to Longdo] | 嫡子 | [ちゃくし, chakushi] (n) legitimate child; (P) #17,661 [Add to Longdo] | こぼれ種;零れ種 | [こぼれだね;こぼれダネ, koboredane ; kobore dane] (n) (1) self-sown seed; self-sown seedling; (2) illegitimate child (e.g. of one's servant) [Add to Longdo] | ご立派;御立派 | [ごりっぱ, gorippa] (adj-na) (pol) (See 立派) splendid; fine; handsome; elegant; imposing; prominent; legal; legitimate [Add to Longdo] | 隠し子 | [かくしご, kakushigo] (n) illegitimate child [Add to Longdo] | 吉野時代 | [よしのじだい, yoshinojidai] (n) (obsc) (See 南北朝時代) Yoshino period (Japan's Northern and Southern Courts period, esp. from the viewpoint of the legitimacy of the Southern Court, 1336-1392 CE) [Add to Longdo] | 吉野朝時代 | [よしのちょうじだい, yoshinochoujidai] (n) (obsc) (See 南北朝時代) Yoshino period (Japan's Northern and Southern Courts period, esp. from the viewpoint of the legitimacy of the Southern Court, 1336-1392 CE) [Add to Longdo] |
| 嫡 | [ちゃく, chaku] LEGITIM (FRAU, KIND, ERBE) [Add to Longdo] | 嫡出子 | [ちゃくしゅつし, chakushutsushi] legitimes_Kind, eheliches_Kind [Add to Longdo] | 嫡嗣 | [ちゃくし, chakushi] legitimer_Erbe [Add to Longdo] | 嫡子 | [ちゃくし, chakushi] legitimes_Kind, eheliches_Kind [Add to Longdo] | 嫡孫 | [ちゃくそん, chakuson] legitimer_Enkel, (Kind_des_aeltesten_Sohnes) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |