[yutti] (v) EN: end ; close ; come to an end ; stop ; terminate ; finish ; cease ; wind up ; culminateFR: cesser ; clore ; mettre un terme ; terminer ; achever
v. i. [ imp. & p. p. Culminated p. pr. & vb. n. Culminating (-nā`t&ibreve_;ng. ] [ L. cuimen top or ridge. See Column. ] 1. To reach its highest point of altitude; to come to the meridian; to be vertical or directly overhead. [ 1913 Webster ]
As when his beams at noon Culminate from the equator. Milton. [ 1913 Webster ]
2. To reach the highest point, as of rank, size, power, numbers, etc. [ 1913 Webster ]
The reptile race culminated in the secondary era. Dana. [ 1913 Webster ]
The house of Burgundy was rapidly culminating. Motley. [ 1913 Webster ]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย