มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ acquiesce | (vi) ยอมทำตาม, See also: ยอมรับ, เห็นด้วยอย่างเงียบๆ, Syn. consent, comply, submit | acquiesce in | (phrv) เห็นพ้องกับ, See also: เห็นด้วยกับ, เห็นด้วย, Syn. agree to | acquiesce to | (phrv) เห็นพ้องกับ, See also: เห็นด้วยกับ, เห็นด้วย, Syn. agree to | acquiescence | (n) การยอมตาม, See also: การยอมรับ, ความเห็นพ้อง, Syn. submission, resignation |
|
| acquiesce | (แอค' ควิเอส) vi. ยอมรับในใจ, ยินยอม, นิ่งเฉย. -acquiescence n., |
| acquiesce | (vi) ยินยอม, ยอมรับ, สงบปากสงบคำ, นิ่งเฉย | acquiescence | (n) การยินยอม, การยอมรับ, การสงบปากสงบคำ, การนิ่งเฉย |
| acquiescence | การยอมรับโดยปริยายที่ทำให้เสียสิทธิ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | | | โอนอ่อน | [ōn-øn] (v) EN: comply ; acquiesce ; assent ; accede ; yield FR: transiger ; concéder | ปล่อยเลยตามเลย | [plǿi loēitāmloēi] (v, exp) EN: let go ; do nothing ; acquiesce ; allow to happen | ยินยอม | [yinyøm] (v) EN: agree ; consent to ; allow ; acquiesce to/in ; permit ; allow FR: consentir à ; acquiescer | ยอมรับ | [yømrap] (v) EN: accept ; agree ; admit ; acknowledge ; recognize ; admit the existence of ; concur ; acquiesce FR: accepter ; admettre ; acquiescer ; consentir ; avouer | ยอมตาม | [yømtām] (v) EN: yield ; give way to ; acquiesce ; conform ; accord FR: accéder à ; obéir ; suivre ; se conformer ; se plier à ; se soumettre |
| | | | Acquiesce | v. i. [ imp. & p. p. Acquiesced p. pr. & vb. n. Acquiescing [ L. acquiescere; ad + quiescere to be quiet, fr. quies rest: cf. F. acquiescer. See Quiet. ] 1. To rest satisfied, or apparently satisfied, or to rest without opposition and discontent (usually implying previous opposition or discontent); to accept or consent by silence or by omitting to object; -- followed by in, formerly also by with and to. [ 1913 Webster ] They were compelled to acquiesce in a government which they did not regard as just. De Quincey. [ 1913 Webster ] 2. To concur upon conviction; as, to acquiesce in an opinion; to assent to; usually, to concur, not heartily but so far as to forbear opposition. [ 1913 Webster ] Syn. -- To submit; comply; yield; assent; agree; consent; accede; concur; conform; accept tacitly. [ 1913 Webster ] | Acquiescence | n. [ Cf. F. acquiescence. ] [ 1913 Webster ] 1. A silent or passive assent or submission, or a submission with apparent content; -- distinguished from avowed consent on the one hand, and on the other, from opposition or open discontent; quiet satisfaction. [ 1913 Webster ] 2. (Crim. Law) (a) Submission to an injury by the party injured. (b) Tacit concurrence in the action of another. Wharton. [ 1913 Webster ] | Acquiescency | n. The quality of being acquiescent; acquiescence. [ 1913 Webster ] | Acquiescent | a. [ L. acquiescens, -centis; p. pr. ] Resting satisfied or submissive; disposed tacitly to submit; assentive; as, an acquiescent policy. [ 1913 Webster ] | Acquiescently | adv. In an acquiescent manner. [ 1913 Webster ] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |