(Philol.) A statement, propounded by the Danish philologist Karl Verner in 1875, which explains certain apparent exceptions to Grimm's law by the original position of the accent. Primitive Indo-European k, t, p, became first in Teutonic h, th, f, and appear without further change in old Teutonic, if the accent rested on the preceding syllable; but these sounds became voiced and produced g, d, b, if the accent was originally on a different syllable. Similarly s either remained unchanged, or it became z and later r. Example: Skt. saptā (accent on ultima), Gr. 'e`pta, Gothic sibun (seven). Examples in English are dead by the side of death, to rise and to rear. [ Webster 1913 Suppl. ]
(vt) |vernimmt, vernahm, hat vernommen, jmdn.| ตั้งคำถามหรือไต่สวนพยานหรือผู้ต้องสงสัย เช่น Die Polizei vernimmt den Verdächtigen. ตำรวจสอบสวนผู้ต้องสงสัย
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
