| (เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา -demeaned- มีน้อย ระบบได้ทดลองค้นหาใหม่โดยใส่ดอกจันทน์ (wild-card) ให้โดยอัตโนมัติ: *demean*) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | |
| | | demean | (vt) ลดคุณค่า, See also: ลดความนับถือ, Syn. cheapen, debase, humiliate, Ant. elevate, raise | | demeanor | (n) พฤติกรรม, See also: อากัปกิริยา, การวางตัว, Syn. behavior, deportment manner | | demeanour | (n) กรรม, See also: ลักษณะภายนอก, ท่าทาง, บุคลิกลักษณะ, อากัปกิริยา, Syn. behavior, deportment manner | | misdemeanor | (n) ความผิดอาญาประเภทลหุโทษ (กฎหมาย), See also: ความผิดทางอาญาประเภทไม่ร้ายแรง | | misdemeanor | (n) การทำความผิดเล็กๆ น้อยๆ, Syn. misconduct, misdeed, misbehavior, Ant. virtue, morality | | misdemeanant | (n) ผู้ทำความผิด (ทางกฎหมาย), See also: ผู้กระทำผิดอาญาประเภทลหุโทษ | | misdemeanour | (n) ความผิดอาญาประเภทลหุโทษ (กฎหมาย), See also: ความผิดทางอาญาประเภทไม่ร้ายแรง | | misdemeanour | (n) การทำความผิดเล็กๆ น้อยๆ, Syn. misconduct, misdeed, misbehavior, Ant. virtue, morality | | demean oneself | (phrv) ทำให้ด้อยค่าลง (ทางสังคมหรือทางจิตใจ), Syn. descend to |
| | demean | (ดีมีน') vt. ทำให้ต่ำ, ทำให้เลวลง, กระทำตัว, ประพฤติ, ปฏิบัติตัว | | demeanor | (ดิมี'เนอะ) n. ความประพฤติ, ท่าทาง, การวางตัว, สีหน้า, หน้าตา | | demeanour | (ดิมี'เนอะ) n. ความประพฤติ, ท่าทาง, การวางตัว, สีหน้า, หน้าตา | | misdemeanor | (มีสดีมี'เนอะ) n. ผู้กระทำผิด, ผู้กระทำผิดอาญาประเภทเบา (น้อยกว่าประเภทfelony), Syn. offense | | misdemeanour | (มีสดีมี'เนอะ) n. ผู้กระทำผิด, ผู้กระทำผิดอาญาประเภทเบา (น้อยกว่าประเภทfelony), Syn. offense |
| | demean | (vt) ลดเกียรติ, ทำให้ตกต่ำ, ทำให้เลวลง, ทำให้ต่ำลง | | demeanour | (n) ความประพฤติ, การวางตัว, ท่าทาง, การกระทำ, การปฏิบัติตัว | | misdemean | (vt) ประพฤติตัวเลว, ประพฤติผิด | | misdemeanour | (n) การประพฤติตัวเลว, ความผิดทางอาญา, ผู้กระทำผิด |
| | misdemeanor | ความผิดอาญาที่ไม่ร้ายแรง [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] | | misdemeanour | ความผิดอาญาที่ไม่ร้ายแรง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | กิริยาท่าทาง | (n) manner, See also: mien, behaviour, bearing, demeanor, conduct, Syn. ท่าทาง, พฤติกรรม, Example: กิริยาท่าทางของหล่อนเรียบร้อยราวกับกุลสตรีในวัง | | จริตจะก้าน | (n) manner, See also: conduct, behaviour, air, bearing, demeanour, aspect, Syn. จริต, Example: แกคงถูกสอนมาให้มีจริตจะก้านแบบหญิงไทย, Thai Definition: กิริยาหรือวาจาที่แสดงออกอย่างมีการปรุงแต่ง | | พฤติกรรม | (n) behaviour, See also: conduct, action, demeanor, Syn. ความประพฤติ, Example: คนใกล้ชิดของหมอเปรม 2 คน เป็นผู้ที่มีพฤติกรรมน่าสงสัย, Thai Definition: การกระทำหรืออาการที่แสดงออกทางกล้ามเนื้อ ความคิด และความรู้สึก เพื่อตอบสนองสิ่งเร้า | | พฤติการณ์ | (n) behaviour, See also: conduct, action, demeanor, Syn. ความประพฤติ, การกระทำ, การปฏิบัติ, Example: ตำรวจใช้เวลาติดตามเฝ้าดูพฤติการณ์ของผู้ต้องหารายนี้อยู่นาน จึงมั่นใจว่าเป็นฆาตกรตัวจริง, Thai Definition: สิ่งที่คนๆ หนึ่งทำไป, Notes: (สันสกฤต) | | มิจฉาจาร | (n) misdemeanor, Syn. การประพฤติผิด, การทำผิด, Example: พระท่านสอนมิให้กระทำมิจฉาจาร | | มิจฉาจาร | (n) misdemeanor, Syn. การประพฤติผิด, การทำผิด, Example: พระท่านสอนมิให้กระทำมิจฉาจาร | | ลหุโทษ | (n) light punishment, See also: light penalty, misdemeanor, Example: โทษลักเล็กขโมยน้อยจัดเป็นลหุโทษอย่างหนึ่ง, Thai Definition: โทษเบา, โทษไม่ร้ายแรง | | อาบัติ | (n) offence, See also: infringement, misdemeanor, offense, Syn. บาป, ความผิด, Example: พระวินัยที่พระภิกษุละเมิดจนเป็นเหตุต้องอาบัติปาราชิกนั้นมี 4 ข้อ, Thai Definition: โทษที่เกิดจากการล่วงละเมิดสิกขาบท หรือข้อห้ามแห่งพระภิกษุ | | หน่วยก้าน | (n) deportment, See also: manner, demeanor, demeanour, Syn. ท่าทาง, ท่วงที, แวว, Example: เขาชื่นชมลูกศิษย์คนที่มีหน่วยก้านดี เอาการเอางานกว่าทุกคนในกลุ่ม | | ท่าทาง | (n) demeanor, See also: bearing, manner, look, appearance, Syn. ความประพฤติ, มรรยาท, การกระทำ, กิริยาท่าทาง, กิริยามารยาท, การประพฤติตัว, Example: ในการเข้ารับการสัมภาษณ์ต้องเอาใจใส่ทุกรายละเอียด นับตั้งแต่ลักษณะท่าทาง การแต่งกาย ปฏิกิริยาทางอารมณ์ ฯลฯ | | ปลงอาบัติ | (v) confess one's misdemeanors, See also: avow one's sin, Example: พระสงฆ์จะเข้าพิธีปลงอาบัติในวันโกน, Thai Definition: แสดงความผิดของตนเพื่อเปลื้องโทษทางวินัย (ใช้แก่พระภิกษุ) |
| | อาบัติ | [ābat] (n) EN: offence ; infringement ; misdemeanor ; offense FR: transgression [ f ] ; infraction [ f ] | | แอ๊บแบ๊ว | [aēp-baēo] (v) EN: make oneself look younger ; present an innocent demeanour FR: vouloir paraître jeune ; se donner des allures d'adolescent | | ความผิดลหุโทษ | [khwāmphit lahuthōt] (n, exp) EN: petty offence ; petty offense (Am.) ; minor offence ; minor offense (Am.) ; misdemeanor | | ลหุโทษ | [lahuthōt] (n) EN: light punishment ; light penalty ; misdemeanor | | มิจฉาจาร | [mitchājān] (n) EN: misdemeanor FR: délit [ m ] ; faute [ f ] ; écart de conduite [ m ] ; mauvaise conduite [ f ] ; déchaînement [ m ] | | พฤติกรรม | [phreuttikam] (n) EN: behaviour ; behavior (Am.) ; conduct ; action ; demeanour = demeanor (Am.) FR: comportement [ m ] ; conduite [ f ] ; moeurs [ fpl ] | | เสียเกียรติ | [sīa kīet] (adj) EN: undignified ; demeaning | | ท่าทาง | [thāthāng] (n) EN: appearance ; manner ; bearing ; look ; mien ; gesture ; expression ; airs ; style ; demeanor FR: allure [ f ] ; aspect [ m ] ; apparence [ f ] ; tenue [ f ] ; look [ m ] ; attitude [ f ] ; manière [ f ] ; air [ m ] ; genre [ m ] ; comportement [ m ] ; geste [ m ] ; port [ m ] ; pose [ f ] ; posture [ f ] |
| | | | demeanor | (n) (behavioral attributes) the way a person behaves toward other people, Syn. behavior, deportment, behaviour, demeanour, conduct | | misdemeanor | (n) a crime less serious than a felony, Syn. infringement, infraction, misdemeanour, violation | | humiliatingly | (adv) in a humiliating manner, Syn. demeaningly | | misbehave | (v) behave badly, Syn. misconduct, misdemean, Ant. behave | | take down | (v) reduce in worth or character, usually verbally, Syn. demean, put down, disgrace, degrade |
| | Demean | v. t. [ imp. & p. p. Demeaned p. pr. & vb. n. Demeaning. ] [ OF. demener to conduct, guide, manage, F. se démener to struggle; pref. dé- (L. de) + mener to lead, drive, carry on, conduct, fr. L. minare to drive animals by threatening cries, fr. minari to threaten. See Menace. ] 1. To manage; to conduct; to treat. [ 1913 Webster ] [ Our ] clergy have with violence demeaned the matter. Milton. [ 1913 Webster ] 2. To conduct; to behave; to comport; -- followed by the reflexive pronoun. [ 1913 Webster ] They have demeaned themselves
Like men born to renown by life or death. Shak. [ 1913 Webster ] They answered . . . that they should demean themselves according to their instructions. Clarendon. [ 1913 Webster ] 3. To debase; to lower; to degrade; -- followed by the reflexive pronoun. [ 1913 Webster ] Her son would demean himself by a marriage with an artist's daughter. Thackeray. [ 1913 Webster ] ☞ This sense is probably due to a false etymology which regarded the word as connected with the adjective mean. [ 1913 Webster ] | | Demean | n. [ OF. demene. See Demean, v. t. ] 1. Management; treatment. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Vile demean and usage bad. Spenser. [ 1913 Webster ] 2. Behavior; conduct; bearing; demeanor. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] With grave demean and solemn vanity. West. [ 1913 Webster ] | | Demean | n. [ See Demesne. ] 1. Demesne. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] 2. pl. Resources; means. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] You know
How narrow our demeans are. Massinger. [ 1913 Webster ] | | Demeanance | n. Demeanor. [ Obs. ] Skelton. [ 1913 Webster ] | | Demeanor | n. [ Written also demeanour. ] [ For demeanure, fr. demean. See Demean, v. t. ] 1. Management; treatment; conduct. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] God commits the managing so great a trust . . . wholly to the demeanor of every grown man. Milton. [ 1913 Webster ] 2. Behavior; deportment; carriage; bearing; mien. [ 1913 Webster ] His demeanor was singularly pleasing. Macaulay. [ 1913 Webster ] The men, as usual, liked her artless kindness and simple refined demeanor. Thackeray. [ 1913 Webster ] | | Demeanure | n. Behavior. [ Obs. ] Spenser. [ 1913 Webster ] | | Misdemean | v. t. To behave ill; -- with a reflexive pronoun; as, to misdemean one's self. [ 1913 Webster ] | | Misdemeanant | n. One guilty of a misdemeanor. Sydney Smith. [ 1913 Webster ] | | Misdemeanor | n. 1. Ill behavior; evil conduct; fault. Shak. [ 1913 Webster ] 2. (Law) A crime less than a felony. Wharton. [ 1913 Webster ] ☞ As a rule, in the old English law, offenses capitally punishable were felonies; all other indictable offenses were misdemeanors. In common usage, the word crime is employed to denote the offenses of a deeper and more atrocious dye, while small faults and omissions of less consequence are comprised under the gentler name of misdemeanors. Blackstone.
The distinction, however, between felonies and misdemeanors is purely arbitrary, and is in most jurisdictions either abrogated or so far reduced as to be without practical value. Cf. Felony. Wharton. [ 1913 Webster ] Syn. -- Misdeed; misconduct; misbehavior; fault; trespass; transgression. [ 1913 Webster ] |
| | 潇洒 | [xiāo sǎ, ㄒㄧㄠ ㄙㄚˇ, 潇 洒 / 瀟 灑] natural and unrestrained (of a person's appearance, demeanor, carriage); elegant and unconventional #7,981 [Add to Longdo] | | 风范 | [fēng fàn, ㄈㄥ ㄈㄢˋ, 风 范 / 風 範] air; manner; model; paragon; demeanor #12,607 [Add to Longdo] | | 风度 | [fēng dù, ㄈㄥ ㄉㄨˋ, 风 度 / 風 度] elegant demeanor; grace; poise #13,234 [Add to Longdo] | | 垫背 | [diàn bèi, ㄉㄧㄢˋ ㄅㄟˋ, 垫 背 / 墊 背] funerary mat; fig. to serve as scape-goat; to act as fall guy for sb else's misdemeanors #56,138 [Add to Longdo] |
| | | 乙に澄ます | [おつにすます, otsunisumasu] (exp, v5s) to affect a serene mood; affect a serious demeanor; to act prudishly; to assume an air of superiority [Add to Longdo] | | 起居挙動 | [ききょきょどう, kikyokyodou] (n) behavior; bearing; deportment; manners; demeanor [Add to Longdo] | | 起居動作 | [ききょどうさ, kikyodousa] (n) behavior; bearing; demeanor; one's daily life [Add to Longdo] | | 挙措進退 | [きょそしんたい, kyososhintai] (n) behavior; bearing; demeanor [Add to Longdo] | | 君子豹変 | [くんしひょうへん, kunshihyouhen] (n) (1) the wise readily adapt themselves to changed circumstances; the wise are quick to acknowledge their mistakes and correct them; (2) (in colloquial usage, ironically or as an excuse) the wise make no scruple in suddenly changing their demeanor [Add to Longdo] | | 軽罪 | [けいざい, keizai] (n) minor offense; minor offence; misdemeanor; misdemeanour [Add to Longdo] | | 軽犯罪 | [けいはんざい, keihanzai] (n) minor offence; minor offense; misdemeanor; misdemeanour [Add to Longdo] | | 身熟し;身ごなし | [みごなし, migonashi] (n) one's carriage; one's demeanor; agility; body movements [Add to Longdo] | | 措止 | [そし, soshi] (n) behavior; behaviour; demeanor; demeanour [Add to Longdo] | | 態度物腰 | [たいどものごし, taidomonogoshi] (n) attitude and demeanor [Add to Longdo] | | 微罪 | [びざい, bizai] (n) minor offense; minor offence; misdemeanor; misdemeanour [Add to Longdo] | | 風姿 | [ふうし, fuushi] (n) appearance; demeanor; demeanour [Add to Longdo] | | 物腰 | [ものごし, monogoshi] (n) manner; demeanour; demeanor; bearing; (P) [Add to Longdo] | | 立ち居振る舞い;立ち居振舞い;立居振舞;立居振舞い;立居振る舞い;立ち居振舞;立ち居振る舞;起ち居振る舞い;起ち居振舞い;起居振舞 | [たちいふるまい, tachiifurumai] (n) movements; behavior; behaviour; bearing; deportment; manners; demeanor [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
