ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -combat-, *combat* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ combat | (n) การสู้รบ, See also: การต่อสู้, การประจัญบาน, Syn. fight, battle, struggle, warfare, duel, conflict, armed fighting, engagement, opposition, strife, war | combat | (n) ความขัดแย้ง, Syn. conflict, opposition, strife | combat | (vt) ต่อต้าน, Syn. contend, oppose, resist | combat | (vt) ต่อสู้, See also: สู้รบ, สู้, รบ, Syn. fight, battle, struggle, contend | combatant | (n) คนที่เถียงกัน, See also: คนที่โต้แย้งกัน | combatant | (adj) ที่พร้อมต่อสู้, See also: ชอบต่อสู้, Syn. combative, pugnacious, belligerent | combatant | (n) นักรบ, See also: นักสู้, ผู้ต่อสู้, Syn. belligerent, warrior, serviceman, servicewoman, fighter, soldier, gladiator | combative | (adj) ที่กระหายที่จะต่อสู้, See also: ชอบต่อสู้, Syn. combatant, pugnacious, belligerent | combat fatigue | (n) ความผิดปกติทางจิตใจที่เกิดหลังจากไปสงครามมาเป็นเวลานาน |
| combat | (v. คัมแบท', n. คอม'แบท) { combated, combating, combats } vt. ต่อสู้, ต่อต้าน, รบกับ vi. ต่อสู้ n. การรบ, การต่อสู้, ความขัดแย้ง, Syn. fight | combat fatigue | n. โรคจิตประสาทที่เนื่องจากความเหน็ดเหนื่อยจากการรบ | combatant | (คัมแบท'เทินทฺ) n. ผู้ต่อสู้, ผู้ทำการรบ, ทหาร. adj. ซึ่งต่อสู้, เกี่ยวกับการรบ | combative | (คัมแบท'ทิฟว) adj. พร้อมรบ, ชอบรบ, ชอบต่อสู้., See also: combativeness n. ดูcombative |
|
| | | | | | สู้รบ | (v) fight, See also: combat, Syn. ทำสงคราม, ทำศึก, รบ, Ant. สงบศึก | ประจญ | (v) fight, See also: combat, battle, struggle, encounter, confront, Syn. ต่อสู้, สู้รบ, ผจญ, Ant. ถอย, Example: เขาประจญศัตรูตามลำพัง | นักรบ | (n) combatant, See also: fighter, man-at-arms, soldier, warrior, Syn. นักสู้, ทหาร, Example: งานนี้ต้องปรบมือให้นักรบทุกคนที่เสียสละจนได้ชัยชนะมา, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ชำนาญการในการรบ |
| บู๊ | [bū] (v) EN: fight FR: combattre | ชกมวย | [chokmūay] (v) EN: box ; punch ; cuff ; jab ; hit FR: boxer ; combattre | ชนไก่ | [chon kai] (n, exp) EN: cockfighting ; cockfight FR: combat de coqs [ m ] | กัดปลา | [kat plā] (n) EN: fishfight FR: combat de poissons [ m ] | เครื่องบินขับไล่ | [khreūangbin khaplai] (n, exp) FR: avion de chasse [ m ] ; chasseur [ m ] ; avion de combat [ m ] | เครื่องบินประจัญบาน | [khreūangbin prajanbān] (n) EN: fighter FR: avion de chasse [ m ] ; chasseur [ m ] ; avion de combat [ m ] | มวยล้ม | [mūay lom] (n, exp) EN: boxing premeditated to lose ; phony fight FR: combat joué d'avance [ m ] ; combat arrangé [ m ] | มวยวัด | [mūay wat] (n, exp) EN: unsystematic boxing ; unorthodox boxing ; untrained boxing FR: combat peu académique [ m ] | นักรบ | [nakrop] (n) EN: warrior ; soldier ; combatant ; fighter ; man-at-arms ; knight FR: combattant [ m ] ; soldat [ m ] ; chevalier [ m ] ; guerrier [ m ] ; guerroyeur [ m ] (vx) | นกคุ่มอกลาย | [nok khum ok lāi] (n, exp) EN: Barred Buttonquail FR: Turnix combattant [ m ] ; Hémipode batailleur [ m ] ; Hémipode outarde [ m ] |
| | | combat | (n) an engagement fought between two military forces, Syn. armed combat | combatant | (n) someone who fights (or is fighting), Syn. belligerent, fighter, scrapper, battler | combatant | (adj) engaging in or ready for combat | combat ceiling | (n) altitude above which a plane cannot climb faster than a given rate, Syn. service ceiling | combatively | (adv) in a bellicose contentious manner, Syn. scrappily | combativeness | (n) a militant aggressiveness, Syn. militancy, militance | combat mission | (n) a mission to capture or defend something | combat pay | (n) extra pay for soldiers engaged in active combat | combat pilot | (n) airplane pilot who fights in an action between two military forces | combat zone | (n) a city district known for its vice and high crime rate, Syn. tenderloin |
| Combat | v. t. To fight with; to oppose by force, argument, etc.; to contend against; to resist. [ 1913 Webster ] When he the ambitious Norway combated. Shak. [ 1913 Webster ] And combated in silence all these reasons. Milton. [ 1913 Webster ] Minds combat minds, repelling and repelled. Goldsmith. Syn. -- To fight against; resist; oppose; withstand; oppugn; antagonize; repel; resent. [ 1913 Webster ] | Combat | v. i. [ imp. & p. p. Combated; p. pr. & vb. n. Combating. ] [ F. combattre; pref. com- + battre to beat, fr. L. battuere to strike. See Batter. ] To struggle or contend, as with an opposing force; to fight. [ 1913 Webster ] To combat with a blind man I disdain. Milton. [ 1913 Webster ] After the fall of the republic, the Romans combated only for the choice of masters. Gibbon. [ 1913 Webster ] | Combat | n. [ Cf. F. combat. ] 1. A fight; a contest of violence; a struggle for supremacy. [ 1913 Webster ] My courage try by combat, if thou dar'st. Shak. [ 1913 Webster ] The noble combat that 'twixt joy and sorrow was fought in Paulina. Shak. [ 1913 Webster ] 2. (Mil.) An engagement of no great magnitude; or one in which the parties engaged are not armies. [ 1913 Webster ] Single combat, one in which a single combatant meets a single opponent, as in the case of David and Goliath; also, a duel. Syn. -- A battle; engagement; conflict; contest; contention; struggle; fight, strife. See Battle, Contest. [ 1913 Webster ] | Combatable | a. [ Cf. F. combattable. ] Such as can be, or is liable to be, combated; as, combatable foes, evils, or arguments. [ 1913 Webster ] | Combatant | n. [ F. combattant. ] One who engages in combat. IN military use, opposed to noncombatant. “The mighty combatants.” Milton. [ 1913 Webster ] A controversy which long survived the original combatants. Macaulay [ 1913 Webster ] | Combatant | a. [ F. combattant, p. pr. ] Contending; disposed to contend. B. Jonson. [ 1913 Webster ] | Combater | n. One who combats. Sherwood. [ 1913 Webster ] | Combative | a. Disposed to engage in combat; pugnacious. [ 1913 Webster ] | Combativeness | n. 1. The quality of being combative; propensity to contend or to quarrel. [ 1913 Webster ] 2. (Phren.) A cranial development supposed to indicate a combative disposition. [ 1913 Webster ] | Combattant | ‖a. [ F. ] (Her.) In the position of fighting; -- said of two lions set face to face, each rampant. [ 1913 Webster ] |
| | | 戦闘 | [せんとう, sentou] (n, vs, adj-no) battle; fight; combat; (P) #829 [Add to Longdo] | 戦士 | [せんし, senshi] (n) soldier; combatant; warrior; (P) #1,594 [Add to Longdo] | 戦う(P);闘う(P) | [たたかう, tatakau] (v5u, vi) to fight; to battle; to combat; to struggle against; to wage war; to engage in contest; (P) #3,869 [Add to Longdo] | 格闘技;挌闘技 | [かくとうぎ, kakutougi] (n) martial arts which involve fighting without weapons; combat sport; one-on-one fighting sport #5,371 [Add to Longdo] | 実戦 | [じっせん, jissen] (n) combat; actual fighting; (P) #9,009 [Add to Longdo] | 工兵 | [こうへい, kouhei] (n) combat engineer; military engineer; combat engineering; military engineering; (P) #13,462 [Add to Longdo] | 戦歴 | [せんれき, senreki] (n) military service; combat experience #14,087 [Add to Longdo] | 死闘 | [しとう, shitou] (n, vs) life or death struggle; mortal combat; struggle to the death #15,241 [Add to Longdo] | コンバット | [konbatto] (n) combat [Add to Longdo] | コンバットチーム | [konbattochi-mu] (n) combat team [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |