มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ controvert | (vt) โต้แย้ง, See also: โต้เถียง, Syn. refute, rebut | incontrovertible | (adj) ที่โต้แย้งไม่ได้, See also: ที่เถียงไม่ได้, ที่ลบล้างไม่ได้, ที่ไม่มีทางโต้แย้ง, Syn. indisputable, undeniable, Ant. controvertible, deniable |
| controvert | (คอน'ทระเวิร์ท) vt. โต้เถียง, คัดค้าน, อภิปราย., See also: controverter n. ดูcontrovert controvertible adj. ดูcontrovert, Syn. oppose, deny |
|
| | ต่อล้อต่อเถียง | (v) haggle, See also: debate, controvert, argue against, keep arguing, argue back and forth, argue, talk back, d, Syn. โต้เถียง, ทุ่มเถียง, เถียง, Ant. สงบปากสงบคำ, Example: หลังจากที่เขาไม่สามารถหาเหตุผลมาอธิบายได้ เขาจึงพูดว่า ผมไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับผู้หญิง, Thai Definition: โต้เถียงกันไปมาไม่หยุดหย่อน | โต้เเย้ง | (v) dispute, See also: argue, debate, quarrel, controvert, Syn. โต้เถียง, แย้ง |
| | | incontrovertibility | (n) the quality of being undeniable and not worth arguing about, Syn. incontrovertibleness, positiveness, positivity | incontrovertible | (adj) impossible to deny or disprove, Syn. irrefutable, positive | demonstrable | (adj) necessarily or demonstrably true, Syn. incontrovertible | demonstrably | (adv) in an obvious and provable manner, Syn. provably, incontrovertibly | oppose | (v) be resistant to, Syn. controvert, contradict | refute | (v) prove to be false or incorrect, Syn. controvert, rebut |
| Controvert | v. t. [ imp. & p. p. Controverted; p. pr. & vb. n. Controverting. ] [ See Controversy. ] To make matter of controversy; to dispute or oppose by reasoning; to contend against in words or writings; to contest; to debate. [ 1913 Webster ] Some controverted points had decided according to the sense of the best jurists. Macaulay. [ 1913 Webster ] | Controverter | n. One who controverts; a controversial writer; a controversialist. [ 1913 Webster ] Some controverters in divinity are like swaggerers in a tavern. B. Jonson. [ 1913 Webster ] | Controvertible | a. Capable of being controverted; disputable; admitting of question. -- Con`tro*ver"ti*bly, adv. [1913 Webster] | Controvertist | n. One skilled in or given to controversy; a controversialist. [ 1913 Webster ] How unfriendly is the controvertist to the discernment of the critic! Campbell. [ 1913 Webster ] | Incontrovertibility | n. The state or condition of being incontrovertible. [ 1913 Webster ] | Incontrovertible | a. Not controvertible; too clear or certain to admit of dispute; indisputable. Sir T. Browne. -- In*con`tro*ver"ti*ble*ness, n. -- In*con`tro*ver"ti*bly, adv. [ 1913 Webster ] | Uncontrovertible | a. Incontrovertible. [ 1913 Webster ] | Uncontrovertibly | adv. Incontrovertibly. [ 1913 Webster ] |
| 颠扑不破 | [diān pū bù pò, ㄉㄧㄢ ㄆㄨ ㄅㄨˋ ㄆㄛˋ, 颠 扑 不 破 / 顛 撲 不 破] solid; irrefutable; incontrovertible; indisputable; unbreakable #69,744 [Add to Longdo] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |