bang | (n) เสียงดังมาก, See also: เสียงระเบิด, เสียงปัง, ลั่นดังปัง, Syn. blast, roar | blare | (n) เสียงดัง, Syn. clatter, din, uproar | boisterousness | (n) ความอึกทึก, See also: เสียงดัง, Syn. vitality | boom | (n) เสียงดัง, See also: เสียงตูม, เสียงตึงตัง, เสียงตูมตาม, Syn. bang | cacophony | (n) เสียงดังที่ผสมปนเปกัน (คำเป็นทางการ), Syn. dissonance, discord | chink | (n) เสียงดังกริ๊ง, Syn. clinking sound | chug | (n) เสียงดังชั๊กๆ (เช่น เสียงของเครื่องยนต์) | clang | (n) เสียงดังแคร๊งที่กังวานนาน (เช่นเสียงโลหะกระทบกัน) | clangor | (n) เสียงดังแคร๊ง (ที่ไม่กังวานมากและในช่วงเวลาสั้น), Syn. clank | clank | (n) เสียงดังแคร๊ง (ที่ไม่กังวานมากและในช่วงเวลาสั้น), Syn. clangor |
|
audio conference | การประชุมทางไกลด้วยเสียงหมายถึง การประชุมระหว่างคนสองคนหรือมากกว่า ที่อยู่ห่างไกลกันมาก แต่สามารถได้ยินเสียงของกันและกันได้ การส่งเสียงดังกล่าวอาจทำให้ผ่านสายโทรศัพท์หรือสัญญาณดาวเทียมก็ได้ | baritone | (บาร์'ริโทน) n. เสียงทุ้มของนักร้องชาย, นักร้องที่มีเสียงดังกล่าว, เครื่องดนตรีขนาดใหญ่รูปร่างคล้าย trumpet. adj. เกี่ยวกับ baritone | barytone | (บาร์'ริโทน) n. เสียงทุ้มของนักร้องชาย, นักร้องที่มีเสียงดังกล่าว, เครื่องดนตรีขนาดใหญ่รูปร่างคล้าย trumpet. adj. เกี่ยวกับ baritone | bash | (แบช) vt. โจมตี, ตีแรง, ทุบบู้บี้, ทุบเสียงดัง n. การตีอย่างแรง, การสโมสรหรือการเลี้ยงที่รื่นเริง, Syn. wallop | bawl | (บอล) vt., vi. ตะโกน, ตะคอก, ตวาด, ร้องเสียงดัง n. เสียงตะโกน, Syn. roar, bellow | belt | (เบลทฺ) { belted, belting, belts } n. เข็มขัด, สายคาดเอว, สาย, ทางโค้ง, ทางรถไฟฟ้า, ดื่มอึกใหญ่, การโจมตี, แนว, เทือก vt. รัดเข็มขัด, คาดสาย, ใช้สายคาด, ใช้เข็มขัดหรือสายคาดตี, ตี, ร้อง (เพลง) เสียงดัง, Syn. girdle | birr | (เบอร์) n. กำลัง, แรง, พลังงาน, เสียงลมแรง vi. เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วจนมีเสียงดังคล้ายลมแรง, Syn. force | blare | (แบลร์) vi. ส่งเสียงดัง n. เสียงประโคม | blast | (บลาสทฺ) { blasted, blasting, blasts } n. การระเบิด, การเป่าแตร, การเป่านกหวีด, เสียงระเบิด, เสียงอึกกระทึก, ลมแรงจัด, ลมอัดเข้าไปในเตา, คลื่นกระทบ, ความเร็วสุดขีด, กำลังสุดขีด vt. ทำให้เกิดเสียงดังมาก, เป่าแตร, ทำให้เหี่ยว, ทำลาย, ระเบิด, ส่งลมเข้าไป, โจมตี, วิจารณ์อย่างเผ็ | bong | (บอง) { bonged, bonging, bongs } n., vt. (ทำให้เกิด) เสียงดังบ๊อง |
|