มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| propitiate | (พระพิช'ชีเอท) vt. ทำให้โน้มเอียง, ปลอบโยน, บรรเทา, ลุแก่โทษ., See also: propitiable adj. propitiatingly adv. propitiative adj. propitiator n. propitiatory adj., Syn. appease, conciliate | propitiation | (พระพิช'ชีเอ'เชิน) n. การทำให้โน้มเอียง, การปลอบโยน, การบรรเทา, การลุแก่โทษ, สิ่งปลอบโยน, สิ่งบรรเทา, Syn. conciliationว |
| | | เซ่นผี | (v) propitiate the spirits, See also: make offerings or sacrifice to the spirits, Syn. ไหว้ผี, Example: ชาวบ้านนำของไปเซ่นผี ซึ่งถือว่าเป็นส่วนสำคัญของพิธี, Thai Definition: เอาอาหารเป็นต้นไปไหว้หรือสังเวยผีหรือเจ้า | แปลงผี | (v) offer sacrifice to the ghost, See also: propitiate the spirits, Syn. เซ่นผี, เซ่นไหว้ผี, Example: สัปเหร่อต้องแปลงผีก่อนลงมือขุดศพเพื่อย้ายที่ฝัง, Thai Definition: เอาอาหารหรือเครื่องบูชาสังเวยผี | ยัญ | (n) sacrifice, See also: offering, tribute, expiation, reparation, penance, propitiation, libation, Syn. การเซ่น, การบูชา, การบวงสรวง, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | ยัญกรรม | (n) sacrifice, See also: offering, tribute, expiation, reparation, penance, propitiation, libation, Syn. การเซ่นสรวงบูชา, Thai Definition: การเซ่นสรวงบูชาของพราหมณ์ | ยัญพิธี | (n) rite to the spirits of Brahmin, See also: offering, tribute, expiation, reparation, penance, propitiation, libation, Count Unit: พิธี, Thai Definition: พิธีเซ่นสรวงบูชาของพราหมณ์ | การบวงสรวง | (n) worship, See also: propitiation, offering sacrifices to, Syn. การทำการสักการะ, การบูชา, การไหว้บูชา, Example: มนุษย์หินใหม่บางเผ่ามีการบวงสรวงเทพเจ้าที่ตนนับถือด้วยแพะและแกะ, Thai Definition: การบูชาเทวดาด้วยเครื่องสังเวยและดอกไม้ธูปเทียนเป็นต้น |
| มงคล | [mongkhon] (adj) EN: favorable ; auspicious ; propitious ; lucky FR: favorable ; propice ; propitiatoire | งานมงคล | [ngān mongkhon] (n, exp) EN: auspicious ceremony ; propitious ceremony ; happy event ; joyous occasion FR: cérémonie propitiatoire [ f ] | สังเวย | [sangwoēi] (v) EN: offer sacrifice to spirits ; make a votive offering to spirits ; propitiate by sacrifice or offerings FR: faire une offrande | เซ่น | [sen] (v) EN: make offerings ; worship ; sacrifice to the spirits ; propitiate the spirits by a sacrifice/offerings of food | เซ่น | [sen] (v) EN: make offerings to the spirits ; propitiate the spirits (by a sacrifice or offerings of food) ; worship FR: honorer les esprits ; sacrifier aux génies ; offrir | เซ่นผี | [sen phī] (v, exp) EN: propitiate the spirits make offerings to the spirits ; sacrifice to the spirits | เซ่นไหว้ | [senwāi] (v) EN: make offerings to the spirits ; propitiate the spirits ; make sacrifice to the spirits FR: honorer les esprits | เซ่นไหว้วิญญาณ | [senwāi winyān] (v, exp) EN: propitiate the spirits FR: honorer les esprits ; apaiser les esprits | ยัญ | [yan] (n) EN: sacrifice ; offering ; tribute ; expiation ; reparation ; penance ; propitiation ; libation FR: sacrifice [ m ] | ยัญกรรม | [yankam] (n) EN: sacrifice ; offering ; tribute ; expiation ; reparation ; penance ; propitiation ; libation | ยัญพิธี | [yanphithī] (n) EN: rite to the spirits of Brahmin ; offering; tribute ; expiation ; reparation ; penance ; propitiation ; libation |
| | | Propitiate | v. i. To make propitiation; to atone. [ 1913 Webster ] | Propitiate | v. t. [ imp. & p. p. Propitiated p. pr. & vb. n. Propitiating. ] [ L. propitiatus, p. p. of propitiare to propitiate, fr. propitius favorable. See Propitious. ] To appease to render favorable; to make propitious; to conciliate. [ 1913 Webster ] Let fierce Achilles, dreadful in his rage, The god propitiate, and the pest assuage. Pope. [ 1913 Webster ] | Propitiation | n. [ L. propitiatio: cf. F. propitiation. ] [ 1913 Webster ] 1. The act of appeasing the wrath and conciliating the favor of an offended person; the act of making propitious. [ 1913 Webster ] 2. (Theol.) That which propitiates; atonement or atoning sacrifice; specifically, the influence or effects of the death of Christ in appeasing the divine justice, and conciliating the divine favor. [ 1913 Webster ] He [ Jesus Christ ] is the propitiation for our sins. 1 John ii. 2. [ 1913 Webster ] | Propitiator | n. [ L. ] One who propitiates or appeases. [ 1913 Webster ] | Propitiatorily | adv. By way of propitiation. [ 1913 Webster ] | Propitiatory | n. [ L. propitiatorium. ] (Jewish Antiq.) The mercy seat; -- so called because a symbol of the propitiated Jehovah. Bp. Pearson. [ 1913 Webster ] | Propitiatory | a. [ L. propitiatorius: cf. F. propitiatoire. ] Having the power to make propitious; pertaining to, or employed in, propitiation; expiatory; as, a propitiatory sacrifice. Sharp. [ 1913 Webster ] |
| 劝解 | [quàn jiě, ㄑㄩㄢˋ ㄐㄧㄝˇ, 劝 解 / 勸 解] conciliation; mediation; to mollify; to propitiate; to reconcile #34,164 [Add to Longdo] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |